NR 50 / 2008 – XXIX NIEDZIELA ZWYKŁA

WPROWADZENIE
KATECHEZA
LITURGIA SŁOWA


PRAWO BOŻE

Podstępne pytanie faryzeuszy i ludzi z otoczenia Heroda, zachowujących się służalczo wobec Rzymian, miało postawić Jezusa w sytuacji bez wyjścia i dać podstawę do oskarżenia Go o bunt przeciwko prawu wprowadzonemu przez okupanta rzymskiego albo o nieprzestrzeganie Prawa Bożego. W obu przypadkach Jezusowi groziła nawet kara śmierci.
Zaskakująca odpowiedź Chrystusa nie tylko pozwoliła uniknąć pułapki, ale też dała jasną wskazówkę, jaka powinna być postawa człowieka wobec Boga i władzy państwowej: Oddajcie Cezarowi to, co należy do Cezara, a Bogu to, co należy do Boga (Mt 22, 21). Jezus nie zakwestionował prawa monarchy do ściągania podatków mających służyć dobru społeczeństwa, ale dał do zrozumienia, że człowiek należy przede wszystkim do Boga, a w sprawach sumienia jest autonomiczny i nie podlega żadnej zwierzchności ludzkiej.
Dla rozmówców Jezusa było czymś oczywistym, że człowiek jest naznaczony przynależnością do Boga, że nosi w sobie Boży obraz i podobieństwo (Rdz 1, 27), podobnie jak moneta rzymska, na której widnieje wizerunek Cezara, wskazuje na osobę rzymskiego imperatora. Jezus przypomina więc prawo sprawiedliwości społecznej, a zarazem prawo Boże wpisane w ludzką naturę przez samego Stwórcę. Gdy jednak dochodzi do konfliktu między prawem ludzkim i prawem Bożym, zasadą obowiązującą są odważne słowa Apostołów wyrażone przed żydowską Radą: Należy bardziej słuchać Boga niż ludzi (Dz 5, 29).

o. Adam R. Sikora – franciszkanin

„Czy wolno płacić podatek Cezarowi?”
(Mt 22, 17)


LITURGIA SŁOWA
KATECHEZA
WPROWADZENIE



Chrześcijanie są obywatelami ziemi i nieba, dlatego też mają obowiązki zarówno wobec władzy doczesnej, jak też względem Boga. Przyszliśmy uczestniczyć w Eucharystii, aby oddać Bogu to, co do Niego należy. Składając w ofierze chleb i wino, owoce ziemi i pracy rąk ludzkich, przekazujemy Mu dary, które sami otrzymaliśmy od Niego.

PIERWSZE CZYTANIE
(Iz 45, 1. 4-6)
Król perski Cyrus zezwolił Izraelitom na powrót z niewoli do Jerozolimy i odbudowanie świątyni, dlatego Izajasz nadaje mu zaszczytne miano pomazańca. Bóg bowiem uczynił z niego narzędzie wykonania swoich planów wobec Narodu Wybranego.

Czytanie z Księgi proroka Izajasza

To mówi Pan o swym pomazańcu Cyrusie: «Ja mocno ująłem go za prawicę, aby ujarzmić przed nim narody i królom odpiąć broń od pasa, aby otworzyć przed nim podwoje, żeby się bramy nie zatrzasnęły.
Z powodu sługi mego, Jakuba, Izraela, mojego wybrańca, nazwałem cię twoim imieniem, pełnym zaszczytu, chociaż Mnie nie znałeś. Ja jestem Pan i nie ma innego. Poza Mną nie ma boga. Przypaszę ci broń, chociaż Mnie nie znałeś, aby wiedziano od wschodu słońca aż do zachodu, że beze Mnie nie ma niczego. Ja jestem Panem i nie ma innego».
PSALM
(Ps 96, 1 i 3. 4-5. 7-8. 9-10ac)
Psalm dopełnia obrazu króla Cyrusa, który – jak zapisano w księdze Ezdrasza – wyznał, iż wszystkie państwa ziemi dał mu Pan, Bóg niebios. Cyrus jest przedstawicielem tych ludzi spoza Izraela, którzy uznali wyższość Jahwe nad innymi bogami.
[c1]Refren:[/c1] Pośród narodów głoście chwałę Pana. Śpiewajcie Panu pieśń nową, [c1]*[/c1] śpiewaj Panu, ziemio cała. Głoście Jego chwałę wśród wszystkich narodów, [c1]*[/c1] rozgłaszajcie cuda pośród wszystkich ludów. [c1]Ref.[/c1] Wielki jest Pan, godzien wszelkiej chwały,[c1]*[/c1] budzi trwogę najwyższą, większą niż inni bogowie. Bo wszyscy bogowie pogan są tylko ułudą, [c1]*[/c1] Pan zaś stworzył niebiosa. [c1]Ref.[/c1] Oddajcie Panu, rodziny narodów, [c1]*[/c1] oddajcie Panu chwałę i uznajcie Jego potęgę. Oddajcie Panu chwałę należną Jego imieniu, [c1]*[/c1] przynieście dary i wejdźcie na Jego dziedzińce. [c1]Ref.[/c1] Uwielbiajcie Pana w świętym przybytku. [c1]*[/c1] Zadrżyj ziemio cała przed Jego obliczem. Głoście wśród ludów, że Pan jest królem, [c1]*[/c1] będzie sprawiedliwie sądził ludy. [c1]Ref.[/c1]
DRUGIE CZYTANIE
(1 Tes 1, 1-5b)
Dzieło wiary, trud miłości i wytrwała nadzieja to trzy cnoty, które charakteryzują moralność chrześcijańską. To one są świadectwem naszej przynależności do Chrystusa. Dzięki nim zyskujemy upodobanie w Bożych oczach i stajemy się świadkami Ewangelii.

Początek Pierwszego Listu świętego Pawła Apostoła do Tesaloniczan

Paweł, Sylwan i Tymoteusz do Kościoła Tesaloniczan w Bogu Ojcu i Panu Jezusie Chrystusie. Łaska wam i pokój.
Zawsze dziękujemy Bogu za was wszystkich, wspominając o was nieustannie w naszych modlitwach, pomni przed Bogiem i Ojcem naszym na wasze dzieło wiary, na trud miłości i na wytrwałą nadzieję, w Panu naszym Jezusie Chrystusie. Wiemy, bracia przez Boga umiłowani, o wybraniu waszym, bo nasze głoszenie Ewangelii wśród was nie dokonało się przez samo tylko słowo, lecz przez moc i przez Ducha Świętego, z wielką siłą przekonania.
ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ
(Mt 12, 21) [c1]Aklamacja:[/c1] Alleluja, alleluja, alleluja. Oddajcie Cezarowi to, co należy do Cezara, a Bogu to, co należy do Boga. [c1]Aklamacja:[/c1] Alleluja, alleluja, alleluja.
EWANGELIA
(Mt 22, 15-21)
Chrześcijaństwo nie jest buntem przeciwko światu. Chrześcijanie nie unikają zaangażowania społecznego, nie wymawiają się od obowiązków doczesnych ani też nie chcą z tego świata uciekać, ale żyjąc w nim, chcą go przemieniać zgodnie z zamysłem Bożym.

Słowa Ewangelii według świętego Mateusza

Faryzeusze odeszli i naradzali się, jak by pochwycić Jezusa w mowie.
Posłali więc do Niego swych uczniów razem ze zwolennikami Heroda, aby Mu powiedzieli: «Nauczycielu, wiemy, że jesteś prawdomówny i drogi Bożej w prawdzie nauczasz. Na nikim Ci też nie zależy, bo nie oglądasz się na osobę ludzką. Powiedz nam więc, jak Ci się zdaje? Czy wolno płacić podatek Cezarowi, czy nie?».
Jezus przejrzał ich przewrotność i rzekł: «Czemu Mnie kusicie, obłudnicy? Pokażcie Mi monetę podatkową». Przynieśli Mu denara.
On ich zapytał: «Czyj jest ten obraz i napis?».
Odpowiedzieli: «Cezara».
Wówczas rzekł do nich: «Oddajcie więc Cezarowi to, co należy do Cezara, a Bogu to, co należy do Boga».


KLIKNIJ TUTAJ I PRZECZYTAJ PROFESJONALNIE PRZYGOTOWANE DLA CIEBIE KOMENTARZE DO CODZIENNEJ LITURGII SŁOWA NA EDYCJA.PL
KATECHEZA
LITURGIA SŁOWA
WPROWADZENIE


PSAŁTERZ UBOGICH