WPROWADZENIE
KATECHEZA
LITURGIA SŁOWA
NIEZWYKŁY KRÓL
LITURGIA SŁOWA
KATECHEZA
WPROWADZENIE
Jezus jest królem – tę prawdę rozważamy ostatniej niedzieli roku liturgicznego. W ten sposób Kościół ukazuje nam prawdę, że Jezus jest kresem życia, jest zwieńczeniem naszych pragnień i nagrodą za nasze trudy. Radujmy się zatem z zaproszenia na tę Mszę św. – ucztę tryumfu naszego Króla.
PIERWSZE CZYTANIE (Ez 34, 11-12. 15-17)
Obraz pasterza z proroctwa Ezechiela ukazuje, że Bogu zależy na każdym człowieku, każdego chce otoczyć opieką i doprowadzić do zjednoczenia ze sobą. Takim pasterzem jest nasz Król – Jezus Chrystus, zatroskany o nas, ale i wymagający.
Czytanie z Księgi proroka Ezechiela
To mówi Pan Bóg: «Oto Ja sam będę szukał moich owiec i będę miał o nie pieczę. Jak pasterz dokonuje przeglądu swojej trzody, wtedy gdy znajdzie się wśród rozproszonych owiec, tak Ja dokonam przeglądu moich owiec i uwolnię je ze wszystkich miejsc, dokąd się rozproszyły w dni ciemne i mroczne.
Ja sam będę pasł moje owce i Ja sam będę je układał na legowisko, mówi Pan Bóg. Zagubioną odszukam, zabłąkaną sprowadzę z powrotem, skaleczoną opatrzę, chorą umocnię, a tłustą i mocną będę ochraniał. Będę pasł sprawiedliwie».
Do was zaś, owce moje, to mówi Pan Bóg: «Oto Ja osądzę poszczególne owce, barany i kozły».
PSALM (Ps 23, 1-2a. 2b-3. 5. 6)
Prowadzi nas przez życie dobry Pasterz. Wyśpiewajmy mu naszą wdzięczność słowami psalmu: [c1]Refren:[/c1] Pan mym pasterzem, nie brak mi niczego. Pan jest moim pasterzem: [c1]*[/c1] niczego mi nie braknie, pozwala mi leżeć [c1]*[/c1] na zielonych pastwiskach. [c1]Ref.[/c1] Prowadzi mnie nad wody, gdzie mogę odpocząć, [c1]*[/c1] orzeźwia moją duszę. Wiedzie mnie po właściwych ścieżkach [c1]*[/c1] przez wzgląd na swoją chwałę. [c1]Ref.[/c1] Stół dla mnie zastawiasz [c1]*[/c1] na oczach mych wrogów; Namaszczasz mi głowę olejkiem, [c1]*[/c1] kielich mój pełny po brzegi. [c1]Ref.[/c1] Dobroć i łaska pójdą w ślad za mną [c1]*[/c1] przez wszystkie dni mego życia i zamieszkam w domu Pana [c1]*[/c1] po najdłuższe czasy. [c1]Ref.[/c1]
DRUGIE CZYTANIE (1 Kor 15, 20-26. 28)
W centrum życia chrześcijańskiego jest Chrystus. On nie tylko jest najważniejszy, nie tylko dał nam największe przykazanie, ale sam jako pierwszy przeszedł drogę, na którą zaprasza każdego z nas. Gdy z Nim idziemy przez życie, nic nam nie zagraża, nawet śmierć, bo i ona zostanie ostatecznie Jemu poddana.
Czytanie z Pierwszego Listu świętego Pawła Apostoła do Koryntian
Bracia:
Chrystus zmartwychwstał jako pierwszy spośród tych, co pomarli. Ponieważ bowiem przez człowieka przyszła śmierć, przez człowieka też dokona się zmartwychwstanie. I jak w Adamie wszyscy umierają, tak też w Chrystusie wszyscy będą ożywieni, lecz każdy według własnej kolejności. Chrystus jako pierwszy, potem ci, co należą do Chrystusa, w czasie Jego przyjścia. Wreszcie nastąpi koniec, gdy przekaże królowanie Bogu i Ojcu i gdy pokona wszelką Zwierzchność, Władzę i Moc.
Trzeba bowiem, ażeby królował, aż położy wszystkich nieprzyjaciół pod swoje stopy. Jako ostatni wróg zostanie pokonana śmierć. A gdy już wszystko zostanie Mu poddane, wtedy i sam Syn zostanie poddany Temu, który Synowi poddał wszystko, aby Bóg był wszystkim we wszystkich.
ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ (Por. Mk 11, 10) [c1]Aklamacja:[/c1] Alleluja, alleluja, alleluja.
Błogosławiony, który przybywa w imię Pańskie;
błogosławione Jego królestwo, które nadchodzi. [c1]Aklamacja:[/c1] Alleluja, alleluja, alleluja.
EWANGELIA (Mt 25, 31-46)
Do królestwa Jezusa wejdą ci, którzy w swoim postępowaniu kierują się miłością i dobrocią. Jezus przy końcu czasów dokona sądu nad całą ludzkością, a jego przedmiotem będzie stosunek każdego z nas do bliźnich.
Słowa Ewangelii według świętego Mateusza
Jezus powiedział do swoich uczniów:
«Gdy Syn Człowieczy przyjdzie w swej chwale i wszyscy aniołowie z Nim, wtedy zasiądzie na swoim tronie, pełnym chwały. I zgromadzą się przed Nim wszystkie narody, a On oddzieli jednych od drugich, jak pasterz oddziela owce od kozłów. Owce postawi po prawej, a kozły po swojej lewej stronie.
Wtedy odezwie się Król do tych po prawej stronie: „Pójdźcie, błogosławieni Ojca mojego, weźmijcie w posiadanie królestwo, przygotowane wam od założenia świata.
Bo byłem głodny, a daliście Mi jeść;
byłem spragniony, a daliście Mi pić;
byłem przybyszem, a przyjęliście Mnie;
byłem nagi, a przyodzialiście Mnie;
byłem chory, a odwiedziliście Mnie;
byłem w więzieniu, a przyszliście do Mnie”.
Wówczas zapytają sprawiedliwi: „Panie, kiedy widzieliśmy Cię głodnym i nakarmiliśmy Ciebie? spragnionym i daliśmy Ci pić? Kiedy widzieliśmy Cię przybyszem i przyjęliśmy Cię? lub nagim i przyodzialiśmy Cię? Kiedy widzieliśmy Cię chorym lub w więzieniu i przyszliśmy do Ciebie?”.
Król im odpowie: „Zaprawdę, powiadam wam: Wszystko, co uczyniliście jednemu z tych braci moich najmniejszych, Mnieście uczynili”.
Wtedy odezwie się i do tych po lewej stronie: „Idźcie precz ode Mnie, przeklęci, w ogień wieczny, przygotowany diabłu i jego aniołom.
Bo byłem głodny, a nie daliście Mi jeść;
byłem spragniony, a nie daliście Mi pić;
byłem przybyszem, a nie przyjęliście Mnie;
byłem nagi, a nie przyodzialiście Mnie;
byłem chory i w więzieniu, a nie odwiedziliście Mnie”.
Wówczas zapytają i ci: „Panie, kiedy widzieliśmy Cię głodnym albo spragnionym, albo przybyszem, albo nagim, kiedy chorym albo w więzieniu, a nie usłużyliśmy Tobie?” Wtedy odpowie im: „Zaprawdę, powiadam wam: Wszystko, czego nie uczyniliście jednemu z tych najmniejszych, tegoście i Mnie nie uczynili”.
I pójdą ci na mękę wieczną, sprawiedliwi zaś do życia wiecznego».