WPROWADZENIE
KATECHEZA
LITURGIA SŁOWA
PRZEDWIECZNE SŁOWO OJCA
Słowo jest dla nas czymś bardzo zwyczajnym, ulotnym. Słowem jest każdy pojedynczy wyraz. Biblia natomiast powstawała w kulturze, w której słowo jest wydarzeniem, sprawą, a nawet osobą.
W Prologu Ewangelii św. Jana należy je pisać wielką literą. Ma bowiem cechy boskie – było Bogiem i jest Bogiem, istnieje od początku, jest stwórcze, ma w sobie życie. Bóg przez nie podzielił się ze światem swoim życiem, czyli bóstwem. Słowo ciałem się stało i zamieszkało między nami.
Słowo Boga to Jezus Chrystus, który dla nas ludzi i dla naszego zbawienia stał się człowiekiem. Jest bliżej nas niż mądrość Starego Testamentu, która wprawdzie przyszła do ludzi, ale człowiekiem się nie stała, nie miała i nie ma mocy zbawienia człowieka. Jeżeli więc Jezus jest Słowem Boga, a Bóg swoim Słowem stwarza świat, to w istocie stwarza go przez swojego Syna i w swoim Synu. W Nim człowiek staje się także bratem Boga, gdyż ze względu na Niego Bóg przeznaczył nas dla siebie jako swoich przybranych synów. Tak więc w Jezusie Chrystusie, odwiecznym i przedwiecznym Słowie Ojca, historia zbawienia już w swoim zaraniu, przed założeniem świata, osiąga apogeum.
bp Jan Bernard Szlaga
„Słowo stało się ciałem i zamieszkało między nami. I oglądaliśmy Jego chwałę”.
(J 1, 14)
LITURGIA SŁOWA
KATECHEZA
WPROWADZENIE
Przeżywając radość Bożego Narodzenia, podążamy za liturgią Kościoła, który wprowadza nas w kolejne wydarzenia zbawcze. Dziś chce, abyśmy zastanowili się nad odwiecznymi planami Boga, który w swojej mądrości tak prowadzi świat, aby ludzie mogli Go poznać i za Nim podążać. Chylimy czoła przed tajemnicą Słowa, w którym Bóg napełnił nas wszelkim błogosławieństwem.
PIERWSZE CZYTANIE (Syr 24, 1-2. 8-12)
Mędrzec Syracydes w poetycki sposób przedstawia zamieszkanie Mądrości pośród ludzi. Przez sakrament chrztu staliśmy się opiewanym przez niego sławnym narodem i wybranym dziedzictwem. To właśnie w nas Bóg dokonuje wspaniałych cudów swojej mądrości.
Czytanie z Księgi Syracydesa
Mądrość wychwala sama siebie, chlubi się pośród swego ludu. Otwiera swe usta na zgromadzeniu Najwyższego i ukazuje się dumnie przed Jego potęgą: Wtedy przykazał mi Stwórca wszystkiego, Ten, co mnie stworzył, wyznaczył mi mieszkanie i rzekł: «W Jakubie rozbij namiot i w Izraelu obejmij dziedzictwo». Przed wiekami, na samym początku mię stworzył i już nigdy istnieć nie przestanę. W świętym przybytku, w Jego obecności, zaczęłam pełnić świętą służbę i przez to na Syjonie mocno stanęłam. Podobnie w mieście umiłowanym dał mi odpoczynek, w Jeruzalem jest moja władza. Zapuściłam korzenie w sławnym narodzie, w posiadłości Pana, w Jego dziedzictwie.
PSALM (Ps 147, 12-13. 14-15. 19-20)
Psalmista wymienia różne dary Boże, a wśród nich Boży pokój. Dziękujmy za niego Bogu i uwielbiajmy Jego miłosierdzie.
Refren: Słowo Wcielone wśród nas zamieszkało.
albo: Alleluja.
Chwal, Jerozolimo, Pana, *
wysławiaj twego Boga, Syjonie.
Umacnia bowiem zawory bram twoich *
i błogosławi synom twoim w tobie. Ref.
Zapewnia pokój twoim granicom *
i wyborną pszenicą hojnie ciebie darzy.
Śle swe polecenia na krańce ziemi *
i szybko mknie Jego słowo. Ref.
Oznajmił swoje słowo Jakubowi, *
Izraelowi ustawy swe i wyroki.
Nie uczynił tego dla innych narodów. *
Nie oznajmił im swoich wyroków. Ref.
DRUGIE CZYTANIE (Ef 1, 3-6. 15-18)
Również św. Paweł wzywa nas, abyśmy starali się zrozumieć obecność Jezusa w naszym życiu, a zwłaszcza przyniesiony przez Niego dar godności dzieci Bożych, którą zostaliśmy obdarzeni w sakramencie chrztu.
Czytanie z Listu świętego Pawła Apostoła do Efezjan
Niech będzie błogosławiony Bóg i Ojciec Pana naszego Jezusa Chrystusa, który napełnił nas wszelkim błogosławieństwem duchowym na wyżynach niebieskich w Chrystusie. W Nim bowiem wybrał nas przed założeniem świata, abyśmy byli święci i nieskalani przed Jego obliczem. Z miłości przeznaczył nas dla siebie jako przybranych synów przez Jezusa Chrystusa, według postanowienia swej woli, ku chwale majestatu swej łaski, którą obdarzył nas w Umiłowanym.
Przeto i ja usłyszawszy o waszej wierze w Pana Jezusa i o miłości względem wszystkich świętych, nie zaprzestaję dziękczynienia, wspominając was w moich modlitwach. Proszę w nich, aby Bóg Pana naszego Jezusa Chrystusa, Ojciec chwały, dał wam ducha mądrości i objawienia w głębszym poznawaniu Jego samego. Niech da wam światłe oczy serca, tak byście wiedzieli, czym jest nadzieja waszego powołania, czym bogactwo chwały Jego dziedzictwa wśród świętych.
ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ (Por. 1 Tm 3, 16)
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
Chrystus został ogłoszony narodom,
znalazł wiarę w świecie, Jemu chwała na wieki.
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
EWANGELIA (dłuższa, J 1, 1-18)
Gdy Bóg w swoim Słowie stanął pomiędzy nami, umarł za nas i zmartwychwstał, to ze swej strony uczynił wszystko, aby wyzwolić człowieka poddanego władzy grzechu i śmierci. Teraz to od nas zależy, czy przyjmiemy Jego Słowo i zechcemy iść za Jezusem.
Słowa Ewangelii według świętego Jana
Na początku było Słowo, a Słowo było u Boga, i Bogiem było Słowo. Ono było na początku u Boga. Wszystko przez Nie się stało, a bez Niego nic się nie stało, co się stało. W Nim było życie, a życie było światłością ludzi, a światłość w ciemności świeci i ciemność jej nie ogarnęła. Pojawił się człowiek posłany przez Boga, Jan mu było na imię. Przyszedł on na świadectwo, aby zaświadczyć o Światłości, by wszyscy uwierzyli przez niego. Nie był on światłością, lecz posłanym, aby zaświadczyć o Światłości. Była Światłość prawdziwa, która oświeca każdego człowieka, gdy na świat przychodzi. Na świecie było Słowo, a świat stał się przez Nie, lecz świat Go nie poznał. Przyszło do swojej własności, a swoi Go nie przyjęli. Wszystkim tym jednak, którzy Je przyjęli, dało moc, aby się stali dziećmi Bożymi, tym, którzy wierzą w imię Jego, którzy ani z krwi, ani z żądzy ciała, ani z woli męża, ale z Boga się narodzili. Słowo stało się ciałem i zamieszkało między nami. I oglądaliśmy Jego chwałę, chwałę, jaką Jednorodzony otrzymuje od Ojca, pełen łaski i prawdy.
Jan daje o Nim świadectwo i głośno woła w słowach: «Ten był, o którym powiedziałem: Ten, który po mnie idzie, przewyższył mnie godnością, gdyż był wcześniej ode mnie». Z Jego pełności wszyscyśmy otrzymali łaskę po łasce. Podczas gdy Prawo zostało nadane przez Mojżesza, łaska i prawda przyszły przez Jezusa Chrystusa. Boga nikt nigdy nie widział. Jednorodzony Bóg, który jest w łonie Ojca, o Nim pouczył.
KLIKNIJ TUTAJ I PRZECZYTAJ PROFESJONALNIE PRZYGOTOWANE DLA CIEBIE KOMENTARZE DO CODZIENNEJ LITURGII SŁOWA NA EDYCJA.PL
KATECHEZA
LITURGIA SŁOWA
WPROWADZENIE
BÓG ŹRÓDŁEM NADZIEI
Ty, o Panie, ustanowiłeś świat, Ty jesteś wierny przez wszystkie pokolenia, sprawiedliwy w swych sądach, przedziwny w mocy i majestacie, mądry w stwarzaniu i roztropny w zachowywaniu stworzeń. We wszystkim, co widzialne, objawia się Twoja dobroć. Wiernym jesteś dla ufających Tobie, jesteś miłosierny i współczujący. Odpuść nam nasze nieprawości i niesprawiedliwości, grzechy i przewinienia nasze.
Nie pamiętaj win sług i służebnic Twoich, ale oczyść nas Twoją prawdą i kieruj naszymi krokami, abyśmy postępowali w pobożności, sprawiedliwości i prostocie serca oraz czynili to, co dobre i miłe przed obliczem Twoim i w obliczu tych, którzy nam przewodzą.
O Panie nasz, okaż nam swoje oblicze, abyśmy w pokoju cieszyli się pomyślnością, aby nas osłaniała Twoja potężna prawica i od wszelkiego grzechu obroniło Twoje wyciągnięte ramię. Uwolnij nas od tych, którzy nas niesprawiedliwie nienawidzą. Bądź naszą pomocą i wsparciem, uwolnij z ucisku naszych braci, zmiłuj się nad pokornymi, podźwignij upadłych, ukaż się potrzebującym, ulecz chorych, przyprowadź tych, którzy się oddalili od Twego ludu, daj pożywienie głodnym, daj naszym więźniom wolność, umocnij słabych, dodaj odwagi zalęknionym. Niechaj wszystkie narody poznają, że Ty jesteś jedynym Bogiem, że Jezus Chrystus jest Synem Twoim.
Przez Niego powołałeś nas z ciemności do światła, z niewiedzy do poznania chwały swego Imienia, abyśmy w tym Imieniu, jako początku wszelkiego stworzenia, znajdowali nadzieję, abyśmy otwartymi oczyma serca poznawali Ciebie, Jedynego, Najwyższego na wysokościach, Świętego pośród świętych, który uniżasz pychę zuchwałych, udaremniasz zamiary narodów, wywyższasz pokornych i poniżasz wyniosłych, ubożysz i wzbogacasz, sprowadzasz śmierć i przynosisz życie, który jesteś jedynym Dobroczyńcą duchów i Bogiem wszelkiego ciała, który przenikasz otchłanie, znasz czyny ludzkie, podnosisz upadających i wybawiasz zrozpaczonych, który jesteś Stwórcą i przez swoje dzieła ujawniłeś odwieczny porządek świata.
Daj pokój i zgodę nam i wszystkim mieszkańcom ziemi, jak dałeś ojcom naszym, wzywającym Cię pobożnie w wierze i prawdzie. Tylko Ty, Panie, możesz udzielić nam tych dóbr i wiele więcej. Ciebie wielbimy przez Jezusa Chrystusa, Kapłana i Stróża dusz naszych. Przez Niego niech będzie Tobie chwała i majestat, teraz i z pokolenia na pokolenie i na wieki wieków. Amen.
św. Klemens I – papież, List do Koryntian
