WPROWADZENIE
KATECHEZA
LITURGIA SŁOWA
NIE JESTEŚ PUSTOSTANEM
Ewangelista Marek opowiada nam o następującym wydarzeniu: Jezus przychodzi do Jana Chrzciciela i przyjmuje chrzest. Zadziwiające – przecież nie ma żadne go grzechu i nie potrzebuje oczyszczenia. By zrozumieć to wydarzenie, trzeba popatrzeć na sakrament chrztu św. nie tylko jako na swoiste wymiecenie z ludzkiego serca wszystkich brudów grzechu, ale i widzieć w nim zaproszenie, by to serce nie było jak piękny, ale pusty domek, w którym nikt na stałe nie mieszka. Jezus przyjął chrzest, by ukazać, że jest umiłowanym Synem Bożym i jest napełniony Duchem Świętym. Chrzest przyjmowany przez człowieka sprawia nie tylko zgładzenie win, ale i zapoczątkowuje życie w Duchu Świętym, którego pełnię darów otrzymuje się podczas sakramentu bierzmowania. Wartość chrześcijanina nie polega więc na tym, że jego serce jest czyste, ale że stało się ono świątynią, w której mieszka Bóg.
Wsłuchując się w słowa dzisiejszej Ewangelii i mając przed oczyma obraz dobrze nam znany z naszych świątyń – dziecko chrzczone przez kapłana – nie mogę oprzeć się pewnej myśli. Tam Jezus w Jordanie – tu człowiek przy chrzcielnicy. Tam Zbawiciel napełniony Duchem – tu człowiek, który rozpoczyna życie w Duchu. Ale jest też i taka zbieżność: Jak do swojego Syna Bóg kieruje wtedy do człowieka słowa: Tyś jest moim dzieckiem umiłowanym.
Niedziela Chrztu Pańskiego jest świętem radości – pomyśl siostro i bracie: Po chrzcie świętym nie jesteś pustostanem! Ktoś w twoim sercu zamieszkał. Jesteś mieszkaniem Boga.
bp Piotr Libera
„Tyś jest mój Syn umiłowany, w Tobie mam upodobanie”
(Mt 3,17)
LITURGIA SŁOWA
KATECHEZA
WPROWADZENIE
Jezus, chociaż nie popełnił żadnego grzechu, przyjmuje od Jana Chrzciciela chrzest pokuty. W ten sposób bierze na siebie nasze winy i wkracza na drogę cierpienia, które jest zadośćuczynieniem za grzechy świata. Przez sakrament chrztu został nam odpuszczony grzech pierworodny i zostaliśmy włączeni do wspólnoty Kościoła, stając się ludźmi nowymi, w których mieszka Duch Święty.
PIERWSZE CZYTANIE (Iz 42, 1-4. 6-7)
W narodzie żydowskim żywe było oczekiwanie na Mesjasza-Zbawiciela. Zapowiadali Jego przyjście prorocy, wskazując również na charakterystyczne znaki Jego obecności. Prorok Izajasz ukazuje Sługę Pańskiego, pełnego dobroci i łagodności, a równocześnie mocy, niosącej uzdrowienie i wyzwolenie człowiekowi. Kościół uznaje, że wizja Proroka spełnia się w Jezusie Chrystusie.
Czytanie z Księgi proroka Izajasza
To mówi Pan: «Oto mój Sługa, którego podtrzymuję, Wybrany mój, w którym mam upodobanie. Sprawiłem, że Duch mój na Nim spoczął; On przyniesie narodom Prawo. Nie będzie wołał ni podnosił głosu, nie da słyszeć krzyku swego na dworze. Nie złamie trzciny nadłamanej, nie zagasi knotka o nikłym płomyku. On z mocą ogłosi Prawo, nie zniechęci się ani nie załamie, aż utrwali Prawo na ziemi, a Jego pouczenia wyczekują wyspy. Ja, Pan, powołałem Cię słusznie, ująłem Cię za rękę i ukształtowałem, ustanowiłem Cię przymierzem dla ludzi, światłością dla narodów, abyś otworzył oczy niewidomym, ażebyś z zamknięcia wypuścił jeńców, z więzienia tych, co mieszkają w ciemności».
PSALM (Ps 29, 1-2. 3ac-4. 3b i 9b-10)
Psalm 29 jest wyrazem wiary modlącego się ludu w wielkość i wszechmoc Stwórcy. Rozważanie Jego boskich przymiotów prowadzi nas do uwielbiania Boga, do przekona nia, iż wierność Bożemu planowi zbawienia przynosi pokój.
Refren: Pan ześle pokój swojemu ludowi.
Oddajcie Panu, synowie Boży, *
oddajcie Panu chwałę i sławcie Jego potęgę.
Oddajcie chwałę Jego imieniu, *
na świętym dziedzińcu uwielbiajcie Pana. Ref.
Ponad wodami głos Pański, *
Pan ponad wód bezmiarem!
Głos Pana potężny, *
głos Pana pełen dostojeństwa. Ref.
Zagrzmiał Bóg majestatu: *
a w świątyni Jego wszyscy wołają: «Chwała».
Pan zasiadł nad potopem, *
Pan jako Król zasiada na wieki. Ref.
DRUGIE CZYTANIE (Dz 10, 34-38)
Święty Piotr w domu pogańskiego setnika ukazuje, że zbawienie obiecane narodowi wybranemu, dotyczy tak na prawdę wszystkich ludzi. To przesłanie jest pełne nadziei i radości, bo nikt nie jest wykluczony z Bożego planu zbawienia i każdy miłujący Boga i szukający sprawiedliwości jest Panu miły.
Czytanie z Dziejów Apostolskich
Gdy Piotr przybył do Cezarei, do domu Korneliusza, przemówił: «Przekonuję się, że Bóg naprawdę nie ma względu na osoby. Ale w każdym narodzie miły jest Mu ten, kto się Go boi i postępuje sprawiedliwie.
Posłał swe słowo synom Izraela, zwiastując im pokój przez Jezusa Chrystusa. On to jest Panem wszystkich. Wiecie, co się działo w całej Judei, począwszy od Galilei, po chrzcie, który głosił Jan. Znacie sprawę Jezusa z Nazaretu, którego Bóg namaścił Duchem Świętym i mocą. Przeszedł On dobrze czyniąc i uzdrawiając wszystkich, którzy byli pod władzą diabła, dlatego że Bóg był z Nim».
ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ (Por. Mk 9, 6)
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
Otwarło się niebo i zabrzmiał głos Ojca:
To jest mój Syn umiłowany, Jego słuchajcie.
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
EWANGELIA (Mk 1, 6b-11)
Przez wielu ludzi Jan Chrzciciel uważny był za wielkiego proroka, a przez niektórych może nawet za Mesjasza. Jednak sam Jan jest w pełni świadomy, że jego misją jest przygotować drogę Panu i wskazać na obecność Boga wśród swojego ludu. I do tej misji podchodzi z wielką pokorą, bo tylko w pokorze człowiek jest w stanie rozpoznać umiłowanego Syna Ojca, który przynosi zbawienie.
Słowa Ewangelii według świętego Marka
Jan Chrzciciel tak głosił: «Idzie za mną mocniejszy ode mnie, a ja nie jestem godzien, aby się schylić i rozwiązać rzemyk u Jego sandałów. Ja chrzciłem was wodą, On zaś chrzcić was będzie Duchem Świętym».
W owym czasie przyszedł Jezus z Nazaretu w Galilei i przyjął od Jana chrzest w Jordanie. W chwili, gdy wychodził z wody, ujrzał rozwierające się niebo i Ducha jak gołębicę zstępującego na siebie. A z nieba odezwał się głos: «Tyś jest mój Syn umiłowany, w Tobie mam upodobanie».
KLIKNIJ TUTAJ I PRZECZYTAJ PROFESJONALNIE PRZYGOTOWANE DLA CIEBIE KOMENTARZE DO CODZIENNEJ LITURGII SŁOWA NA EDYCJA.PL
KATECHEZA
LITURGIA SŁOWA
WPROWADZENIE
ŚWIĘTY PAWEŁ – CZŁOWIEK TRZECH KULTUR
