WPROWADZENIE
KATECHEZA
LITURGIA SŁOWA
BLASK BOSKOŚCI
LITURGIA SŁOWA
KATECHEZA
WPROWADZENIE
W Starym Testamencie Bóg zapowiadał narodziny Mesjasza; cały Izrael z utęsknieniem wyczekiwał na to wydarzenie. My także oczekujemy spotkania z naszym Panem; przychodzi On w każdej Eucharystii, dzięki czemu już teraz możemy doświadczać Jego niezwykłej obecności.
PIERWSZE CZYTANIE (Mi 5,1-4a)
Bóg widzi inaczej niż człowiek, dlatego Jego decyzje mogą być nieraz zaskakujące. Było tak również w przypadku wyboru Betlejem na wypełnienie obietnicy przyjścia Mesjasza. Właśnie z tego najmniejszego z miast wyszedł Władca Izraela, którego panowanie objęło całą ziemię. Król ten ze wszystkich narodów stworzył jeden lud Boży – Kościół. Włączeni w niego możemy także doświadczać owoców obecności Mesjasza wśród nas.
Czytanie z Księgi proroka Micheasza
To mówi Pan: A ty, Betlejem Efrata, najmniejsze jesteś wśród plemion judzkich. Z ciebie wyjdzie Ten, który będzie władał w Izraelu, a pochodzenie Jego od początku, od dni wieczności. Przeto Pan wyda ich aż do czasu, kiedy porodzi, mająca porodzić. Wtedy reszta braci Jego powróci do synów Izraela. I powstanie, i będzie ich pasterzem mocą Pana, przez majestat imienia Pana Boga swego. Będą żyli bezpiecznie, bo Jego władza rozciągnie się aż do krańców ziemi. A On będzie pokojem.
KLIKNIJ TUTAJ I PRZECZYTAJ PROFESJONALNIE PRZYGOTOWANE DLA CIEBIE KOMENTARZE DO CODZIENNEJ LITURGII SŁOWA NA EDYCJA.PL
KATECHEZA
LITURGIA SŁOWA
WPROWADZENIE
Św. Piotr Kanizjusz (1521-1597) – patron Niemiec, doktor Kościoła
Urodził się w Nijmegen w Holandii w 1521 roku. Odznaczał się niezwykłą pobożnością. Interesował się filozofią, prawem i teologią. I tą ostatnią uczynił przedmiotem swoich studiów w Kolonii. Piotr ze szczególną pilnością zgłębiał prawdy wiary atakowane przez rozwijający się wówczas protestantyzm. W 1543 roku wstąpił do zakonu jezuitów, by poświęcić się służbie Bogu. Po śmierci swego ojca, cały majątek, jaki odziedziczył, przeznaczył na cele dobroczynne. W wieku 26 lat przyjął święcenia kapłańskie. Swój czas dzielił między naukę, kazania, katechizację i słuchanie spowiedzi. Dwukrotnie brał udział w soborze trydenckim (w 1547 i 1562 roku), gdzie podziwiano jego pokorę i wiedzę. Już na początku kapłańskiej drogi, wysłano Piotra do krajów germańskich, by tam umacniał wiarę katolicką i przeciwstawiał się głoszonemu przez Marcina Lutra protestantyzmowi. Czynił to niestrudzenie przez 30 lat, wykazując jasno błędy nowej doktryny. Pomimo licznych trudów z wielką gorliwością i oddaniem głosił słowo Boże i organizował życie katolickie w takich miastach, jak: Wiedeń, Monachium, Augsburg, Ingolsztad, Innsbruck, Praga. W czasie jego pobytu w Wiedniu wiele klasztorów świeciło pustkami, księży zaś prześladowano i znieważano. On jednak nie zniechęcał się tym. Zaczynając od garstki słuchaczy, z czasem zjednywał sobie coraz więcej zwolenników prawdy, którą głosił. Kiedy w mieście wybuchła zaraza, on okazywał miłosierdzie i ofiarność zarówno wobec katolików, jak i błądzących innowierców, i tym samym wzbudzał zaufanie i sprowadzał na drogę prawdy wielu ludzi. Trudności napotykał także w czasie pobytu w Pradze, dokąd pojechał, aby i tam założyć kolegia i zaszczepić ducha katolickiego. Przywitano go jednak kamieniami i błotem. Znieważano go też słowem. On jednak odpłacał miłością, czym zawstydzał prześladowców, którzy w końcu zaprzestawali walki i nawracali się. Blask jego cnót, potęga kazań i okazywana miłość sprawiały, iż gdziekolwiek się pojawiał, nawet nieprzyjaciele zaczynali go podziwiać, a życie katolickie ponownie silnie zakwitało. Jego zasługą jest, iż protestantyzm nie ogarnął Bawarii i Austrii. Św. Piotr zasłynął także z licznych dzieł pisanych w obronie wiary, na przykład katechizmów. Nazywa się go drugim patronem Niemiec (obok św. Bonifacego). Umarł we Fryburgu szwajcarskim w 1597 roku. Jego liturgiczne wspomnienie obchodzimy 21 grudnia.
Katarzyna Gumowska
LITURGIA SŁOWA
KATECHEZA
WPROWADZENIE
W Starym Testamencie Bóg zapowiadał narodziny Mesjasza; cały Izrael z utęsknieniem wyczekiwał na to wydarzenie. My także oczekujemy spotkania z naszym Panem; przychodzi On w każdej Eucharystii, dzięki czemu już teraz możemy doświadczać Jego niezwykłej obecności.
PIERWSZE CZYTANIE (Mi 5,1-4a)
Bóg widzi inaczej niż człowiek, dlatego Jego decyzje mogą być nieraz zaskakujące. Było tak również w przypadku wyboru Betlejem na wypełnienie obietnicy przyjścia Mesjasza. Właśnie z tego najmniejszego z miast wyszedł Władca Izraela, którego panowanie objęło całą ziemię. Król ten ze wszystkich narodów stworzył jeden lud Boży – Kościół. Włączeni w niego możemy także doświadczać owoców obecności Mesjasza wśród nas.
Czytanie z Księgi proroka Micheasza
To mówi Pan: A ty, Betlejem Efrata, najmniejsze jesteś wśród plemion judzkich. Z ciebie wyjdzie Ten, który będzie władał w Izraelu, a pochodzenie Jego od początku, od dni wieczności. Przeto Pan wyda ich aż do czasu, kiedy porodzi, mająca porodzić. Wtedy reszta braci Jego powróci do synów Izraela. I powstanie, i będzie ich pasterzem mocą Pana, przez majestat imienia Pana Boga swego. Będą żyli bezpiecznie, bo Jego władza rozciągnie się aż do krańców ziemi. A On będzie pokojem.
KATECHEZA
KLIKNIJ TUTAJ I PRZECZYTAJ PROFESJONALNIE PRZYGOTOWANE DLA CIEBIE KOMENTARZE DO CODZIENNEJ LITURGII SŁOWA NA EDYCJA.PL
KATECHEZA
LITURGIA SŁOWA
WPROWADZENIE
Św. Piotr Kanizjusz (1521-1597) – patron Niemiec, doktor Kościoła
Urodził się w Nijmegen w Holandii w 1521 roku. Odznaczał się niezwykłą pobożnością. Interesował się filozofią, prawem i teologią. I tą ostatnią uczynił przedmiotem swoich studiów w Kolonii. Piotr ze szczególną pilnością zgłębiał prawdy wiary atakowane przez rozwijający się wówczas protestantyzm. W 1543 roku wstąpił do zakonu jezuitów, by poświęcić się służbie Bogu. Po śmierci swego ojca, cały majątek, jaki odziedziczył, przeznaczył na cele dobroczynne. W wieku 26 lat przyjął święcenia kapłańskie. Swój czas dzielił między naukę, kazania, katechizację i słuchanie spowiedzi. Dwukrotnie brał udział w soborze trydenckim (w 1547 i 1562 roku), gdzie podziwiano jego pokorę i wiedzę. Już na początku kapłańskiej drogi, wysłano Piotra do krajów germańskich, by tam umacniał wiarę katolicką i przeciwstawiał się głoszonemu przez Marcina Lutra protestantyzmowi. Czynił to niestrudzenie przez 30 lat, wykazując jasno błędy nowej doktryny. Pomimo licznych trudów z wielką gorliwością i oddaniem głosił słowo Boże i organizował życie katolickie w takich miastach, jak: Wiedeń, Monachium, Augsburg, Ingolsztad, Innsbruck, Praga. W czasie jego pobytu w Wiedniu wiele klasztorów świeciło pustkami, księży zaś prześladowano i znieważano. On jednak nie zniechęcał się tym. Zaczynając od garstki słuchaczy, z czasem zjednywał sobie coraz więcej zwolenników prawdy, którą głosił. Kiedy w mieście wybuchła zaraza, on okazywał miłosierdzie i ofiarność zarówno wobec katolików, jak i błądzących innowierców, i tym samym wzbudzał zaufanie i sprowadzał na drogę prawdy wielu ludzi. Trudności napotykał także w czasie pobytu w Pradze, dokąd pojechał, aby i tam założyć kolegia i zaszczepić ducha katolickiego. Przywitano go jednak kamieniami i błotem. Znieważano go też słowem. On jednak odpłacał miłością, czym zawstydzał prześladowców, którzy w końcu zaprzestawali walki i nawracali się. Blask jego cnót, potęga kazań i okazywana miłość sprawiały, iż gdziekolwiek się pojawiał, nawet nieprzyjaciele zaczynali go podziwiać, a życie katolickie ponownie silnie zakwitało. Jego zasługą jest, iż protestantyzm nie ogarnął Bawarii i Austrii. Św. Piotr zasłynął także z licznych dzieł pisanych w obronie wiary, na przykład katechizmów. Nazywa się go drugim patronem Niemiec (obok św. Bonifacego). Umarł we Fryburgu szwajcarskim w 1597 roku. Jego liturgiczne wspomnienie obchodzimy 21 grudnia.
Katarzyna Gumowska
