WPROWADZENIE
KATECHEZA
LITURGIA SŁOWA
ŚWIADECTWO WIARY
LITURGIA SŁOWA
KATECHEZA
WPROWADZENIE
Dzień po uroczystości Bożego Narodzenia obchodzimy święto św. Szczepana – pierwszego męczennika. Syn Boży stał się człowiekiem, aby wszyscy ludzie mogli doświadczyć zbawienia. Szczepan należy do tych, którzy uwierzyli Jego słowu i miłości. Okazał to przez oddanie życia za wiarę w Chrystusa i otrzymał nagrodę życia wiecznego.
PIERWSZE CZYTANIE (Dz 6,8-10;7,54-60)
Św. Łukasz w Dziejach Apostolskich opisuje męczeństwo św. Szczepana, który jako pierwszy oddał swoje życie za Chrystusa. Był on pełen Ducha Świętego, który uzdolnił go nie tylko do czynienia cudów i znaków, ale również do głoszenia Dobrej Nowiny o Bogu-Człowieku, tak jak to zapowiedział Jezus. Szczepan czynił to także wobec swoich prześladowców, którym przebaczył na wzór Chrystusa, z którym był zjednoczony.
Czytanie z Dziejów Apostolskich
Szczepan pełen łaski i mocy działał cuda i znaki wielkie wśród ludu. Niektórzy zaś z synagogi, zwanej synagogą Libertynów i Cyrenejczyków, i Aleksandryjczyków, i tych, którzy pochodzili z Cylicji i z Azji, wystąpili do rozprawy ze Szczepanem. Nie mogli jednak sprostać mądrości i Duchowi, z którego natchnienia przemawiał.
Gdy usłyszeli to, co mówił, zawrzały gniewem ich serca i zgrzytali zębami na niego.
A on pełen Ducha Świętego patrzył w niebo i ujrzał chwałę Bożą i Jezusa, stojącego po prawicy Boga. I rzekł: «Widzę niebo otwarte i Syna Człowieczego, stojącego po prawicy Boga».
A oni podnieśli wielki krzyk, zatkali sobie uszy i rzucili się na niego wszyscy razem. Wyrzucili go poza miasto i kamienowali, a świadkowie złożyli swe szaty u stóp młodzieńca, zwanego Szawłem.
Tak kamienowali Szczepana, który modlił się: «Panie Jezu, przyjmij ducha mego!». A gdy osunął się na kolana, zawołał głośno: «Panie, nie poczytaj im tego grzechu».
Po tych słowach skonał.
PSALM (Ps 31,3cd-4.6 i 8ab.16-17)
Człowiek w obliczu różnych trudności zwraca się do Boga o pomoc. Czyni tak też psalmista, który woła o ratunek; uznaje on, iż ostatecznie Panem jego życia jest Bóg, który już wcześniej okazał mu swe miłosierdzie. Słowami tego psalmu: „W ręce Twoje powierzam ducha mego” modli się Chrystus na krzyżu oraz kamienowany Szczepan, dając przykład ufności w chwilach największego zagrożenia, przez które Bóg przeprowadza ku zwycięstwu. Także my możemy być pewni Bożej opieki, gdy zwracamy się do Niego o pomoc. [c1]Refren:[/c1] W ręce Twe, Panie, składam ducha mego. Bądź dla mnie skałą schronienia, [c1]*[/c1] warownią, która ocala. Ty bowiem jesteś moją skałą i twierdzą, [c1]*[/c1] kieruj mną i prowadź przez wzgląd na swe imię. [c1]Ref.[/c1] W ręce Twoje powierzam ducha mego: [c1]*[/c1] Ty mnie odkupisz, Panie, Boże. Weselę się i cieszę się Twoim miłosierdziem, [c1]*[/c1] boś wejrzał na moją nędzę. [c1]Ref.[/c1] W Twoim ręku są moje losy, [c1]*[/c1] wyrwij mnie z rąk wrogów i prześladowców. Niech Twoje oblicze zajaśnieje nad Twym sługą: [c1]*[/c1] wybaw mnie w swym miłosierdziu. [c1]Ref.[/c1]
ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ (Ps 118,26a i 27a) [c1]Aklamacja:[/c1] Alleluja, alleluja, alleluja.
Błogosławiony, który przybywa w imię Pańskie,
Pan jest Bogiem i daje nam światło. [c1]Aklamacja:[/c1] Alleluja, alleluja, alleluja.
EWANGELIA (Mt 10,17-22)
Każdy doświadcza niezrozumienia, a nieraz i prześladowania ze względu na swoje przekonania. Jezus mówi swym uczniom, że ich także czeka podobny los; nie powinni się jednak martwić o swą obronę, gdyż sam Duch Ojca ich wspomoże w tym czasie. Pan przesuwa punkt ciężkości na wierność Jego słowu. To On i Jego słowa są najważniejsze, On jest największym dobrem człowieka. Nawet, jeśli ktoś straci życie ze względu na Chrystusa –ocaleje, gdyż On jest źródłem życia i zbawienia.
Słowa Ewangelii według świętego Mateusza
Jezus powiedział do swoich Apostołów:
«Miejcie się na baczności przed ludźmi. Będą was wydawać sądom i w swych synagogach będą was biczować. Nawet przed namiestników i królów będą was wodzić z mego powodu, na świadectwo im i poganom. Kiedy was wydadzą, nie martwcie się o to, jak ani co macie mówić. W owej bowiem godzinie będzie wam poddane, co macie mówić.
Gdyż nie wy będziecie mówili, lecz Duch Ojca waszego będzie mówił przez was. Brat wyda brata na śmierć i ojciec syna; dzieci powstaną przeciw rodzicom i o śmierć ich przyprawią. Będziecie w nienawiści u wszystkich z powodu mego imienia. Lecz kto wytrwa do końca, ten będzie zbawiony».
KLIKNIJ TUTAJ I PRZECZYTAJ PROFESJONALNIE PRZYGOTOWANE DLA CIEBIE KOMENTARZE DO CODZIENNEJ LITURGII SŁOWA NA EDYCJA.PL
KATECHEZA
LITURGIA SŁOWA
WPROWADZENIE
Św. Szczepan – pierwszy męczennik
Kościół z wielką mądrością umieścił wspomnienie Szczepana [łac. Stephanus] w dniu bezpośrednio następującym po Narodzeniu Chrystusa Pana, podkreślając w ten sposób ścisły związek istniejący między wcieleniem a męczeństwem.
W przelaniu krwi Szczepana liturgia sławi chrześcijański paradoks Syna Bożego, który rodzi się i umiera, aby dać życie światu. Chrześcijanie są w ten sposób ukierunkowani, aby w Dziecięciu złożonym w żłobie rozpoznać „kamień probierczy”, a zarazem „przyczynę upadku”, o której mówi Pismo, oraz by przypomnieć, że każdy, kto chce kochać Chrystusa, dobrowolnie decyduje się na darowanie siebie aż po śmierć.
Szczepan należał do pierwszej wspólnoty chrześcijańskiej w Jerozolimie. Był przywódcą hellenistów, to znaczy tych Żydów języka greckiego pochodzących z diaspory, którzy jako pierwsi zostaną wydaleni z Miasta Świętego i w konsekwencji będą szerzyć Ewangelię po całym świecie.
Oskarżony, podobnie jak wielu jego towarzyszy, o przyjmowanie postawy wywrotowej w stosunku do Tory i Świątyni, Szczepan pozwolił, aby przed jego oskarżycielami Duch Święty przemówił przez niego. Mądra interpretacja Pism żydowskich, jaką podał przed Sanhedrynem [Dz 7,1-53], została potwierdzona jego gotowością pójścia na śmierć, aby dać świadectwo twierdzeniu, że Jezus zmartwychwstał i jest Synem Człowieczym zasiadającym po prawicy Boga.
Szczepan, upodobniony przez Ducha Świętego do swego Pana, umiera wzywając przebaczenia dla swoich zabójców. Ukazuje w ten sposób, że prawdziwy męczennik nie jest męczennikiem przeciwko komuś, lecz oddaje życie, aby wszyscy mogli przylgnąć do zawartego w Ewangelii orędzia życia.
Świadectwo złożone przez Szczepana nie pozostanie bez związku z nawróceniem Szawła, obecnego przy jego kamienowaniu: już począwszy od Szczepana, krew męczenników zaczyna być nasieniem chrześcijan.
Praca zbiorowa, Księga świadków. Marylologium ekumeniczne, Częstochowa 2004, fragment.
