WPROWADZENIE
KATECHEZA
LITURGIA SŁOWA
U BOKU MATKI
Pierwszy dzień nowego roku jest dniem szczególnym. Bóg nam daje nowy czas. Pragniemy przeżyć go pomyślnie, stąd na początku liturgii wzywamy pomocy Ducha Świętego. Oto przed siedmioma dniami narodził się z Maryi Dziewicy Boży Syn. Ale zanim Bóg uweselił ten świat Wcieleniem Swego Słowa, nakazuje kapłanom, przez Mojżesza, by błogosławili synom Izraela. Błogosławieństwo przynosi radość, pomyślność i łaskę Najwyższego. Aaron i jego synowie z pewnością nie szczędzili błogosławieństwa swojemu ludowi, gdyż ich gorliwość została wynagrodzona wyjątkową łaską – przyjściem na świat Jezusa Chrystusa, Zbawiciela wszystkich narodów.
Cieszymy się dzisiaj, że nie jesteśmy jakimś zapomnianym pogańskim plemieniem, osiadłym między Odrą i Bugiem, lecz ze wszystkimi ochrzczonymi możemy wołać do Boga: „Abba, Ojcze”. W ponad tysiącletniej historii naszej Ojczyzny wielokrotnie przemawiał Bóg do ojców naszych. Osobliwie pochylał się nad naszą nędzą, gdy przodkowie nasi zwracali się do Niego przez przyczynę Maryi. Dzisiaj – w Jej uroczystość – pragniemy wołać, jak niegdyś ojcowie nasi: „Bogurodzica Dziewica, Bogiem sławiena Maryja! (…) Ziści nam, spuści nam! Kyrie elejson” z niezachwianą wiarą, że zostaniemy wysłuchani.
Chcemy dzisiaj uchwycić się Jej płaszcza i wraz z Nią pielgrzymować do domu Ojca przez kolejny rok. Trzymając się Jej ręki, możemy być pewni, że Pan rozpromieni Swe oblicze nad nami, obdarzy nas łaską i nie poskąpi pokoju.
ks. Zbigniew Krzyszowski
„Nie jesteś już niewolnikiem, lecz synem. Jeżeli zaś synem, to i dziedzicem”.
(Ga 4,7)
LITURGIA SŁOWA
KATECHEZA
WPROWADZENIE
Wcielenie Syna Bożego stało się początkiem naszego zbawienia – Bóg przyszedł do swego ludu. Wszyscy, którzy Go przyjmują, doświadczają głębokiego pokoju, płynącego z coraz pełniejszego poznania Boga. W szczególny sposób czyniła to Matka Jezusa, stając się dla nas wzorem kontemplowania Pana. Możemy doświadczyć obecności Boga, słuchając Jego słów i przyjmując Go w Komunii św. On staje się dla nas źródłem pokoju. Ubogaceni Bogiem, możemy iść do świata, który potrzebuje pokoju.
PIERWSZE CZYTANIE (Lb 6,22-27)
Wzywanie imienia Boga nad ludźmi oznacza oddanie ich Bogu pod opiekę. To zadanie Pan powierzył w szczególny sposób kapłanom, poprzez których chce obdarzać ludzi swoim błogosławieństwem, czyli łaską. Bóg czuwa nad tymi, którzy – powierzając Mu siebie – wyrazili zgodę, aby realizował w nich swój zbawczy plan.
Czytanie z Księgi Liczb
Pan mówił do Mojżesza tymi słowami:
«Powiedz Aaronowi i jego synom: tak oto macie błogosławić synom Izraela. Powiecie im:
„Niech cię Pan błogosławi i strzeże. Niech Pan rozpromieni oblicze swe nad tobą, niech cię obdarzy swą łaską. Niech zwróci ku tobie swoje oblicze i niech cię obdarzy pokojem”.
Tak będą wzywać imienia mojego nad synami Izraela, a Ja im będę błogosławił».
PSALM (Ps 67,2-3.5 i 8)
Losy świata są ostatecznie w ręku Boga. Choć jest On Panem wszechświata, jest także bliski człowiekowi, który świadomy tego prosi o Jego błogosławieństwo. Człowiek wie, że to Bóg jest prawdziwym źródłem zbawienia i wszelkiego dobra. Wołanie to nie pozostaje bez odpowiedzi, gdyż Bóg pozwala się poznać i objawia swą wolę, by człowiek pełniąc ją przybliżał się do Niego i otrzymał zbawienie.
Refren: Bóg miłosierny niech nam błogosławi.
Niech Bóg się zmiłuje nad nami i nam błogosławi; *
niech nam ukaże pogodne oblicze.
Aby na ziemi znano Jego drogę, *
Jego zbawienie wśród wszystkich narodów. Ref.
Niech się narody cieszą i weselą, †
że rządzisz ludami sprawiedliwie, *
i kierujesz narodami na ziemi.
Niechaj nam Bóg błogosławi, *
niech się Go boją wszystkie krańce ziemi. Ref.
DRUGIE CZYTANIE (Ga 4,4-7)
Chrześcijanin nie jest niewolnikiem, lecz dzieckiem Bożym. Łaskę tę zawdzięcza Chrystusowi. Syn Boży, rodząc się z Maryi, wszedł w konkretną sytuację człowieka, w sytuację jego niewoli, aby go z niej podnieść i uczynić dzieckiem Bożym. Zostaliśmy przez Niego wyzwoleni, nadto posiadamy Jego Ducha, który pozwala nam trwać w jedności z Ojcem i mówić do Niego: Abba – Tatusiu.
Czytanie z Listu świętego Pawła Apostoła do Galatów
Bracia:
Gdy nadeszła pełnia czasu, Bóg zesłał swojego Syna, zrodzonego z niewiasty, zrodzonego pod Prawem, aby wykupił tych, którzy podlegali Prawu, abyśmy mogli otrzymać przybrane synostwo. Na dowód tego, że jesteście synami, Bóg wysłał do serc naszych Ducha Syna swego, który woła: «Abba, Ojcze». A zatem nie jesteś już niewolnikiem, lecz synem. Jeżeli zaś synem, to i dziedzicem z woli Bożej.
ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ (Hbr 1,1-2)
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
Wielokrotnie przemawiał niegdyś Bóg do ojców przez proroków,
a w tych ostatecznych dniach przemówił do nas przez Syna.
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
EWANGELIA (Łk 2,16-21)
Bóg łaskawie nawiedził swój lud i objawił ludziom swe miłosierdzie – dał największy z darów, jakim jest Jednorodzony Syn. Jego to ujrzeli pasterze przybyli do Betlejem i głosili Go wszystkim napotkanym ludziom. Maryja słuchała tych słów i zachowywała je w sercu, zgłębiając tajemnicę Bożej dobroci.
Słowa Ewangelii według świętego Łukasza
Pasterze pospiesznie udali się do Betlejem i znaleźli Maryję, Józefa i Niemowlę, leżące w żłobie. Gdy Je ujrzeli, opowiedzieli o tym, co im zostało objawione o tym Dziecięciu.
A wszyscy, którzy to słyszeli, dziwili się temu, co im pasterze opowiadali.
Lecz Maryja zachowywała wszystkie te sprawy i rozważała je w swoim sercu.
A pasterze wrócili, wielbiąc i wysławiając Boga za wszystko, co słyszeli i widzieli, jak im to było powiedziane.
Gdy nadszedł dzień ósmy i należało obrzezać Dziecię, nadano Mu imię Jezus, którym Je nazwał anioł, zanim się poczęło w łonie Matki.
KLIKNIJ TUTAJ I PRZECZYTAJ PROFESJONALNIE PRZYGOTOWANE DLA CIEBIE KOMENTARZE DO CODZIENNEJ LITURGII SŁOWA NA EDYCJA.PL
KATECHEZA
LITURGIA SŁOWA
WPROWADZENIE
Medytacja na pierwszy dzień roku
Modlitwa. Ps 119,17-20.
Prognoza. Nowy rok przyniesie nowe trudności, cierpienia i pokusy. Wszystko jednak mogę uświęcić. Moje siły fizyczne i moralne muszę spożytkować w służbie Bogu i w wypełnieniu codziennych obowiązków. Dźwiganie małych i wielkich krzyży to tajemnica zasług i pokoju. Przezwyciężenie pokus, przez modlitwę i czujność, jest zawsze możliwe. Z drugiej strony, życie jest służbą wojskową i walką każdego roku. Ukoronowany zostanie ten, kto będzie walczył dobrze.
Nowy rok będzie miał także pociechy, takie jak: niezawodna pomoc Boga; zażyłość z Jezusem w Najświętszym Sakramencie; światło Ewangelii; świadomość czekającego nieba; asysta Anioła Stróża; opieka Matki Bożej; ojcowska pomoc spowiednika; budujące przykłady dobrych przyjaciół; dobre owoce własnej pracy.
Postanowienia. Abym kontynuował uciążliwą drogę do domu mego Ojca w niebie; odcinek, jaki muszę jeszcze przejść niech rozjaśni Ten, który powiedział: „Ja jestem Drogą” (J 14,6). Podążam z rozwagą podróżnika, który zgromadził doświadczenie z przeszłości. W tym roku muszę skierować moją pracę na cel główny życia: „Zostałem stworzony, aby poznać, pokochać i służyć Bogu w tym życiu; a potem cieszyć się Nim już na zawsze”. Chcę jeszcze bardziej poznać Pana przez miłe i systematyczne pogłębienie wiedzy o Nim, przez karmienie się wiarą. Chcę Go kochać, łącząc się z Nim w Mszach św., spowiedziach, komuniach św. Chcę służyć Bogu, wypełniając Jego wolę z radością dziecka. Jego wola jest święta, jest dobrodziejstwem, jest najsłodszym jarzmem, które czyni duszę wolną. Służenie Bogu jest królowaniem nad wszystkim i nad wszystkimi.
Boże, który pozwoliłeś nam doczekać początku tego roku, chroń nas, abyśmy nie popadli w grzech. Spraw, aby nasze słowa, myśli i czyny były zawsze skierowane na wypełnienie Twojej woli.
Ofiara. Boskie Serce Jezusa, ofiaruję Tobie zjednoczonemu z Niepokalanym Sercem Maryi wszystkie moje modlitwy, uczynki i cierpienia tego nowego roku z intencjami, jakie Ty Panie wraz z Maryją nieustannie składasz na naszych ołtarzach. Ofiaruję je na większą chwałę Bożą i dla pokoju ludzi, a w szczególności: aby przyszło królestwo Chrystusa, aby zostało uświęcone imię Boże, aby wypełniła się Jego wola we mnie i wokół mnie; aby zostały przebaczone nasze grzechy i oddalone nasze pokusy, aby wszyscy mieli pokarm prawdy, ducha i ciała, abyśmy zostali uwolnieni od wszelkiego zła przeszłego, teraźniejszego i przyszłego.
Modlitwa na zakończenie.
bł. Jakub Alberione
