WPROWADZENIE
KATECHEZA
LITURGIA SŁOWA
NIEPOZORNOŚĆ WIELKOŚCI CZY WIELKOŚĆ NIEPOZORNOŚCI?
Może nas zdumiewać kontrast pomiędzy proroctwem Izajasza o narodzeniu „Dziecięcia” a krótką relacją Łukasza o narodzinach Zbawiciela i poselstwie aniołów. Bóg posyła Syna, aby wyzwolił swój lud. W mroczny czas przygnębiającej niewoli, upokarzającej niemocy i zdaniu na łaskę ciemięzców wchodzi Bóg. Rodzi się Dziecię, które jest nadzieją i chwałą Izraela. Nazwą Je „Przedziwny Doradca”, „Bóg Mocny”, „Odwieczny Ojciec”, „Książę Pokoju”. Także aniołowie w orędziu skierowanym do zaspanych pasterzy ogłaszają rzecz niezwykłą i nową. Mówią o narodzinach Zbawiciela Mesjasza. Wyrywają pasterzy z odrętwienia i prowadzą do żłobu dla zwierząt, nad którą całe niebo wyśpiewuje hymn uwielbienia i pokoju.
Wielkie rzeczy, które mają skromny początek. Takie jest działanie Boga: przychodzi, kiedy chce, i działa, jak chce. Nieoczekiwanie. Niezgodnie z zasadami ludzkiej logiki i niespodziewanie. Bóg czyni wielkie rzeczy przez to, co wydaje się niepozorne, bez znaczenia i małe. Okazuje swą potęgę i majestat przez skromne znaki.
Przeżywając kolejny raz Boże Narodzenie, pomyślmy o naszym doświadczeniu Pana. Także nam Bóg ofiarowuje Dziecię, które jest Zbawicielem i Księciem Pokoju. Przychodzi do nas nie w nadzwyczajnych znakach, budzących przerażenie i obawy. Przychodzi – ośmielając nas – swoją bezbronnością dziecka, kruchością i ubóstwem. Przyjmijmy Go i pozwólmy Mu działać w naszym życiu na Jego sposób.
ks. Zbigniew Sobolewski
„Syn został nam dany”.
(Iz 9,5)
LITURGIA SŁOWA
KATECHEZA
WPROWADZENIE
Kończy się czas oczekiwania. Jezus przychodzi do każdego z nas, dlatego Msza św. jest wyjątkowa. Ponieważ zaraz Chrystus, po przyjęciu Go w komunii św., będzie obecny w moim sercu. Dziś moje serce to jasełka i żłóbek dla Niego. Może skromny, może ubogi, ale czysty i przygotowany. Przyjmijmy Go z radością!
PIERWSZE CZYTANIE(Iz 9,1-3.5-6)
Narodzenie Jezusa odbywa się skromnie i cicho. A jednocześnie jest to Wydarzenie, które zmienia cały wszechświat. Oto Bóg przychodzi do swego ludu, do świata pogrążonego w ciemności grzechu. Nie boi się i nie brzydzi się tego świata. Przychodzi, aby światłem swojej miłości zbawić swój lud. I wie, że świat może Go przyjąć lub odrzucić.
Czytanie z Księgi proroka Izajasza
Naród kroczący w ciemnościach
ujrzał światłość wielką;
nad mieszkańcami kraju mroków
zabłysło światło.
Pomnożyłeś radość,
zwiększyłeś wesele.
Rozradowali się przed Tobą,
jak się radują we żniwa,
jak się weselą
przy podziale łupu.
Bo złamałeś jego ciężkie jarzmo
i drążek na jego ramieniu,
pręt jego ciemięzcy
jak w dniu porażki Madianitów.
Albowiem Dziecię nam się narodziło,
Syn został nam dany,
na Jego barkach spoczęła władza.
Nazwano Go imieniem:
Przedziwny Doradca, Bóg Mocny,
Odwieczny Ojciec, Książę Pokoju.
Wielkie będzie Jego panowanie
w pokoju bez granic
na tronie Dawida
i nad Jego królestwem,
które On utwierdzi i umocni
prawem i sprawiedliwością,
odtąd i na wieki.
Zazdrosna miłość Pana Zastępów tego dokona.
PSALM(Ps 96,1-2.3 i 10ac.11-12.13)
Gdy przyjmiemy nowo narodzonego Jezusa, nasze życie stanie się „Pieśnią nową”. Razem z Bożym Dziecięciem rozpoczynamy nowe życie. Nowość życia to uznanie Jezusa za mojego Pana i Króla. To ufne powierzenie Chrystusowi „steru” mojego życia.
Refren:Dziś się narodził Chrystus Pan, Zbawiciel.
Śpiewajcie Panu pieśń nową, *
śpiewaj Panu, ziemio cała.
Śpiewajcie Panu, sławcie Jego imię, *
każdego dnia głoście Jego zbawienie.Ref.
Głoście Jego chwałę wśród wszystkich narodów, *
rozgłaszajcie cuda pośród wszystkich ludów.
Głoście wśród ludów, że Pan jest królem, *
będzie sprawiedliwie sądził ludy.Ref.
Niech się radują niebiosa i ziemia weseli, *
niech szumi morze i wszystko, co je napełnia.
Niech się cieszą pola i wszystko, co na nich rośnie, *
niech wszystkie drzewa w lasach wykrzykują z radości.Ref.
Przed obliczem Pana, który już się zbliża, *
który już się zbliża, by sądzić ziemię.
On będzie sądził świat sprawiedliwie, *
a ludy według prawdy.Ref.
DRUGIE CZYTANIE(Tt 2,11-14)
Nowo narodzony Jezus przychodzi do mnie i obdarza łaską przemiany życia. Owocem tej łaski jest pragnienie dania Mu odpowiedzi. A odpowiedzią jest moje sprawiedliwe i pobożne życie oraz nadzieja na życie wieczne.
Czytanie z Listu świętego Pawła Apostoła do Tytusa
Ukazała się łaska Boga, która niesie zbawienie wszystkim ludziom i poucza nas, abyśmy wyrzekłszy się bezbożności i żądz światowych, rozumnie i sprawiedliwie, i pobożnie żyli na tym świecie, oczekując błogosławionej nadziei i objawienia się chwały wielkiego Boga i Zbawiciela naszego, Jezusa Chrystusa, który wydał samego siebie za nas, aby odkupić nas od wszelkiej nieprawości i oczyścić sobie lud wybrany na własność, gorliwy w spełnianiu dobrych uczynków.
ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ(Łk 2,10-11)
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
Zwiastuję wam radość wielką,
dziś narodził się nam Zbawiciel, którym jest Jezus Chrystus.
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
EWANGELIA(Łk 2,1-14)
Niebo i ziemia weselą się z narodzenia Jezusa. Na razie tę radość przyjmuje tylko garstka ludzi, skromni pasterze. Od tego dnia jednak ta nowina będzie rozszerzać się po całym świecie. Kiedyś dotarła ona do każdego z nas. Lecz są jeszcze miejsca w świecie gdzie nie słyszano, że narodził się Jezus Chrystus Zbawiciel. Istnieją też serca ludzkie, które jeszcze nie poznały tej radości albo jej nie przyjęły lub ją zapomniały. A pokój nowo narodzonego Jezusa jest dla wszystkich ludzi, bo Chrystus wszystkich „upodobał sobie”.
Słowa Ewangelii według świętego Łukasza
W owym czasie wyszło rozporządzenie Cezara Augusta, żeby przeprowadzić spis ludności w całym państwie. Pierwszy ten spis odbył się wówczas, gdy wielkorządcą Syrii był Kwiryniusz. Wybierali się więc wszyscy, aby się dać zapisać, każdy do swego miasta.
Udał się także Józef z Galilei, z miasta Nazaret, do Judei, do miasta Dawidowego, zwanego Betlejem, ponieważ pochodził z domu i rodu Dawida, żeby się dać zapisać z poślubioną sobie Maryją, która była brzemienna.
Kiedy tam przebywali, nadszedł dla Maryi czas rozwiązania. Porodziła swego pierworodnego Syna, owinęła Go w pieluszki i położyła w żłobie, gdyż nie było dla nich miejsca w gospodzie.
W tej samej okolicy przebywali w polu pasterze i trzymali straż nocną nad swoim stadem. Naraz stanął przy nich anioł Pański i chwała Pańska zewsząd ich oświeciła, tak że bardzo się przestraszyli. Lecz anioł rzekł do nich: «Nie bójcie się! Oto zwiastuję wam radość wielką, która będzie udziałem całego narodu; dziś w mieście Dawida narodził się wam Zbawiciel, którym jest Mesjasz Pan. A to będzie znakiem dla was: znajdziecie Niemowlę, owinięte w pieluszki i leżące w żłobie».
I nagle przyłączyło się do anioła mnóstwo zastępów niebieskich, które wielbiły Boga słowami:
«Chwała Bogu na wysokościach,
a na ziemi pokój
ludziom, w których ma upodobanie».
KLIKNIJ TUTAJ I PRZECZYTAJ PROFESJONALNIE PRZYGOTOWANE DLA CIEBIE KOMENTARZE DO CODZIENNEJ LITURGII SŁOWA NA EDYCJA.PL
KATECHEZA
LITURGIA SŁOWA
WPROWADZENIE
Dzieciątko Koletańskie
Kult Dziecięcia Jezus rozpoczął się już w Betlejem. Jego pierwszymi czcicielami byli prości pasterze, potem starzec Symeon, prorokini Anna i mędrcy ze Wschodu. Swój wkład w rozwijanie kultu mieli także święci: Franciszek z Asyżu, Teresa od Dzieciątka Jezus, o. Pio, oraz s. Faustyna i inni.
W Polsce popularnością cieszą się dwie figury małego Chrystusa. Jedną z nich jest Praskie Dzieciątko Jezus, drugą Dzieciątko Koletańskie w kościele św. Józefa w Krakowie. Świątynią tą opiekują się siostry bernardynki. Mały Chrystus jest umieszczony w bocznym ołtarzu. Legenda mówi, że figura przypłynęła do klasztoru sióstr koletek z nurtem Wisły. Zakonnice umieściły ją w ołtarzyku w refektarzu. W czasie potopu szwedzkiego w XVII wieku klasztor spłonął; ocalał tylko ołtarzyk i ściana, w której była umieszczona figura. Najeźdźcy kazali wyrzucić ją do Wisły. Szwed, który chciał wykonać rozkaz, nie mógł tego uczynić, bo figurka przylgnęła mu do ręki. Wreszcie wykupił ją żydowski szklarz. Swój nabytek odsprzedał potem siostrom bernardynkom. A te przekazały je siostrom koletkom. Na początku XIX w. klasztor koletek został skasowany i figura znów trafiła w ręce bernardynek. Mały Jezus ponownie zamieszkał u św. Józefa w Krakowie.
Figura Dzieciątka Koletańskiego słynie wieloma cudami. Wierni modlą się do małego Jezusa i biorą obrazki z kawałkiem materiału, potartym o figurę. Zabierają też wodę, w której siostry zanurzają stópki małego Jezusa. Najwięcej udokumentowanych i sprawdzonych świadectw dotyczy łaski macierzyństwa.
Po obrazki z Dzieciątkiem przychodzą też pielęgniarki z krakowskich szpitali. Dzięki nim wizerunki Jezusa Koletańskiego trafiają do matek czuwających przy łóżkach swoich chorych dzieci. Kilka lat temu w Prokocimiu małe dziecko czekało na operację wady serca. Matka gorąco modliła się do Dzieciątka Koletańskiego i pocierała serduszko dziecka obrazkiem z figurą Jezusa. Przed zabiegiem lekarz postanowił zrobić jeszcze jedno badanie. Potem przyszedł do matki i spytał, co zrobiła dla swojego dziecka. Przestraszona kobieta, zgodnie z prawdą, przyznała, że „tylko się modliła”. Specjalista pytał ją jeszcze o obrazek, a potem powiedział: „Dziecko jest zdrowe, jeszcze dziś wypisujemy je do domu”.
Maleńki Jezus „troszczy” się szczególnie o dzieci, ale nie tylko. Trwając przy żłóbku, nie zapominajmy, że my też, niezależnie od wieku, jesteśmy dziećmi Boga. Niech nasze życie wiedzie Jego drogami.
Agnieszka Wawryniuk
