WPROWADZENIE
KATECHEZA
LITURGIA SŁOWA
SKROMNOŚĆ I HOJNOŚĆ,
POKORA I DOBROCZYNNOŚĆ
„Pokora to myślenie mniej o sobie, a nie myślenie gorzej o sobie” (Clive Staples Lewis). „Nie śmiem prosić Cię [Panie] o lepszą pamięć, ale proszę Cię o większą pokorę i mniej niezachwianą pewność, gdy moje wspomnienia wydają się sprzeczne z cudzymi. Użycz mi chwalebnego poczucia, że czasami mogę się mylić” (św. Tomasz z Akwinu).
Każdy człowiek winien wiedzieć, że do dobrego życia potrzebna jest mądrość i pokora. Dzisiejsze czytanie z Księgi Syracydesa zawiera pouczenia mędrca o sposobie na dobre życie: „Synu, z łagodnością wykonuj swe sprawy, a każdy, kto jest prawy, będzie cię miłował. O ile wielki jesteś, o tyle się uniżaj, a znajdziesz łaskę u Pana”. Wielu jest ludzi wyniosłych i pysznych, lecz Pan Bóg objawia swe tajemnice i udziela łaski łagodnym i pokornym.
W dzisiejszej Ewangelii Jezus podczas biesiady mówi o zajmowaniu pierwszych i ostatnich miejsc przy stole. Nie jest to jednak tylko nauka reguł dobrego zachowania. Właściwe jej znaczenie ukazał Chrystus w słowach skierowanych do gospodarza uczty, gdy mówił mu o dobroczynności. W całym życiu i postępowaniu ucznia Jezusa powinna się przejawiać bezinteresowna miłość do Boga, ludzi i siebie. Istotę powyższej reguły przypieczętuje Chrystus podczas Ostatniej Wieczerzy, gdy w imię miłości będzie umywał uczniom nogi.
Stare porzekadło mówi, że mądrość i pokora przychodzą z wiekiem, a czasem wiek przychodzi sam, bez mądrości i bez pokory. Prośmy Boga, by w naszym życiu nie przybywało z wiekiem tylko siwych włosów na głowie, ale mądrości i pokory.
ks. Mariusz Habiniak
LITURGIA SŁOWA
KATECHEZA
WPROWADZENIE
Słowo Boże zachęca nas dzisiaj do porzucenia samowystarczalności i do uznania się za część świata stworzonego przez Boga. Trzeba, abyśmy umieli zaakceptować własną słabość i nieumiejętność. Abyśmy odkryli, że Pan wciąż obdarza nas różnorodnymi darami. Tylko wtedy będziemy umieli przyjąć wezwanie Jezusa do rezygnacji z postępowania opartego na zasadzie „coś za coś” i otworzymy się na nagrodę, której chce nam udzielić Bóg przy zmartwychwstaniu sprawiedliwych.
PIERWSZE CZYTANIE(Syr 3,17-18.20.28-29)
W Starym Testamencie słowo „pokora” oznacza świadomość własnej niewystarczalności oraz zależności od innych. Człowiek pokorny nie czyni samego siebie kryterium prawdy i sprawiedliwości, ale postrzega siebie jako część świata stworzonego przez Boga, w którym każdy otrzymuje swoje miejsce i zadanie.
Czytanie z Księgi Syracydesa
Synu, z łagodnością wykonuj swe sprawy, a każdy, kto jest prawy, będzie cię miłował. O ile wielki jesteś, o tyle się uniżaj, a znajdziesz łaskę u Pana. Wielka jest bowiem potęga Pana i przez pokornych bywa chwalony.
Na chorobę pyszałka nie ma lekarstwa, albowiem nasienie zła w nim zapuściło korzenie. Serce rozumnego rozważa przypowieści, a ucho słuchacza jest pragnieniem mędrca.
PSALM(Ps 68,4-5ac.6-7ab.10-11)
Chwaląc Boga za Jego troskę o ubogich, także i my powinniśmy umieć rozpoznać się pośród tych, którzy otrzymują Jego dary i doświadczają Jego opieki.
Refren: Ty, dobry Boże, biednego ochraniasz.
Sprawiedliwi cieszą się i weselą przed Bogiem, *
i rozkoszują radością.
Śpiewajcie Bogu, grajcie Jego imieniu, *
cieszcie się Panem, przed Nim się weselcie.Ref.
Ojcem sierot i wdów opiekunem *
jest Bóg w swym świętym mieszkaniu.
Bóg dom gotuje dla opuszczonych, *
jeńców prowadzi ku lepszemu życiu.Ref.
Deszcz obfity zesłałeś, Boże, *
Tyś orzeźwił swoje znużone dziedzictwo.
Twoja rodzina, Boże, znalazła to mieszkanie, *
które w swej dobroci dałeś ubogiemu.Ref.
DRUGIE CZYTANIE(Hbr 12,18-19.22-24a)
Boże działanie wobec świata nie opiera się na wymianie dóbr, ale na miłości, która wychodzi naprzeciw potrzebom człowieka. Jezus ukazuje nam ją, gdy jako pośrednik Nowego Przymierza ofiaruje swoje życie za grzeszników.
Czytanie z Listu do Hebrajczyków
Bracia:
Nie przystąpiliście do dotykalnego i płonącego ognia, do mgły, do ciemności i burzy ani też do grzmiących trąb i do takiego dźwięku słów, iż wszyscy, którzy go słyszeli, prosili, aby do nich nie mówił.
Wy natomiast przystąpiliście do góry Syjon, do miasta Boga żyjącego, Jeruzalem niebieskiego, do niezliczonej liczby aniołów, na uroczyste zebranie, do Kościoła pierworodnych, którzy są zapisani w niebiosach, do Boga, który sądzi wszystkich, do duchów sprawiedliwych, które już doszły do celu, do pośrednika Nowego Testamentu, Jezusa.
ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ(Mt 11,29ab)
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
Weźcie moje jarzmo na siebie
i uczcie się ode Mnie,
bo jestem cichy i pokorny sercem.
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
EWANGELIA(Łk 14,1.7-14)
Jezus sam wypełnił jako pierwszy swoje wezwanie do uniżenia się oraz do zaproszenia na swoją ucztę tych, którzy nie mają się czym odwdzięczyć. Ta postawa kłóci się z prawami rządzącymi tym światem, ale to właśnie ona wprowadza nas do królestwa Boga.
Słowa Ewangelii według świętego Łukasza
Gdy Jezus przyszedł do domu pewnego przywódcy faryzeuszów, aby w szabat spożyć posiłek, oni Go śledzili.
I opowiedział zaproszonym przypowieść, gdy zauważył, jak sobie wybierali pierwsze miejsca. Tak mówił do nich: «Jeśli cię kto zaprosi na ucztę, nie zajmuj pierwszego miejsca, by czasem ktoś znakomitszy od ciebie nie był zaproszony przez niego. Wówczas przyjdzie ten, kto was obu zaprosił, i powie ci: „Ustąp temu miejsca”; i musiałbyś ze wstydem zająć ostatnie miejsce.
Lecz gdy będziesz zaproszony, idź i usiądź na ostatnim miejscu. Wtedy przyjdzie gospodarz i powie ci: „Przyjacielu, przesiądź się wyżej”; i spotka cię zaszczyt wobec wszystkich współbiesiadników. Każdy bowiem, kto się wywyższa, będzie poniżony, a kto się poniża, będzie wywyższony».
Do tego zaś, który Go zaprosił, rzekł: «Gdy wydajesz obiad albo wieczerzę, nie zapraszaj swoich przyjaciół ani braci, ani krewnych, ani zamożnych sąsiadów, aby cię i oni nawzajem nie zaprosili, i miałbyś odpłatę. Lecz kiedy urządzasz przyjęcie, zaproś ubogich, ułomnych, chromych i niewidomych.
A będziesz szczęśliwy, ponieważ nie mają czym tobie się odwdzięczyć; odpłatę bowiem otrzymasz przy zmartwychwstaniu sprawiedliwych».
KLIKNIJ TUTAJ I PRZECZYTAJ PROFESJONALNIE PRZYGOTOWANE DLA CIEBIE KOMENTARZE DO CODZIENNEJ LITURGII SŁOWA NA EDYCJA.PL
KATECHEZA
LITURGIA SŁOWA
WPROWADZENIE
Rozumować w sposób nadprzyrodzony
Ci, którzy czytają Pismo Święte, umacniają swoją wiarę; ci, którzy na modlitwie biorą często do ręki tę Księgę i karmią się nią codziennie, stopniowo zaczynają rozumować w sposób nadprzyrodzony. Ich sądy i pragnienia stają się nadprzyrodzone i ukształtują się jak ludzie, o których Duch Święty mówi: „Sprawiedliwy żyje z wiary” (bł. Jakub Alberione).
Od czasu pojawienia się w 2008 roku najnowszego całościowego przekładu Pisma Świętego przygotowanego przez paulistów nie brakuje czytelników, którzy sygnalizują, że w wielu miejscach różni się on od dotychczasowych tłumaczeń. Zmiany te nie są błędem, ani nie wynikają z chęci bycia oryginalnym. Oznaczają, że dziś, dzięki szeroko zakrojonym badaniom naukowym nad starożytnością, jesteśmy w stanie lepiej odczytać oryginał niż nasi poprzednicy. Ufamy więc, że wraz z nowym tłumaczeniem zbliżyliśmy się o kolejny krok do prawdy i lepiej rozumiemy, czego Bóg od nas chce i jak powinniśmy kierować swoim życiem, aby to było zgodne z Jego wolą.
Dzięki najnowszemu przekładowi Pisma Świętego mamy szansę odnowić po raz kolejny swoją wiarę i bronić się przed stagnacją. Na nowo odczytane i przetłumaczone teksty święte są dla nas inspiracją i bodźcem do tworzenia lepszego życia. Zachęcają do refleksji, a niekiedy nawet niepokoją, bo prawda zawsze jest wymagająca.
Chociaż wiele osób twierdzi, że wystarcza im słuchanie Pisma Świętego podczas Mszy św., to jednak nie jest to podejście właściwe, ponieważ nic nie zastąpi indywidualnego kontaktu z Biblią, gdy ktoś w ciszy i skupieniu czyta słowo Boże i odnosi je bezpośrednio do siebie. Dotychczas wielu ludzi tłumaczyło się tym, że nie czytają Pisma Świętego, bo go nie rozumieją. Dziś ten argument stracił moc, ponieważ najnowszy przekład nie tylko posługuje się pięknym, współczesnym językiem polskim, ale jest w całości opatrzony jasnym i przejrzystym komentarzem.
Mamy więc w jednym tomie całą Biblię z komentarzem, adresowaną do każdego człowieka, niezależnie od wieku, pochodzenia czy wykształcenia. W rękach rodziców lub katechetów staje się ona również przystępna dla dzieci, które potrzebują pomocy dorosłych w zrozumieniu prawd wiary.
ks. Wojciech Turek – paulista
