WPROWADZENIE
KATECHEZA
LITURGIA SŁOWA
KTO SIĘ WYWYŻSZA, BĘDZIE PONIŻONY!
Obserwując codzienne życie, z łatwością można dostrzec, jak bardzo ludzie pragną wywyższyć się ponad drugich. Czynią to kosztem innych, nieraz narażając się na śmieszność. Często ukryta w człowieku pycha czeka na okazję, aby mogła się rozwinąć.
Nauczycielka lubiana przez uczniów i nauczycieli została dyrektorem szkoły. Po trzech tygodniach nie można było się już z nią dogadać. Woda sodowa uderzyła jej do głowy. Koleżanki zastanawiały się nad tym, co się z nią stało. Pycha, skutecznie odcinająca człowieka od ludzi, utajona w niej niby choroba, ujawniła się w całej okazałości.
Pycha i zadowolenie z siebie charakteryzowały faryzeusza z dzisiejszej Ewangelii. To było powodem, że odszedł on nieusprawiedliwiony! Co usprawiedliwiło celnika w oczach Bożych? Jego pokora!
Aby dobrze się modlić, musimy być pokorni i mieć świadomość tego, do Kogo się mówi; kim jest człowiek wobec Boga i o co prosi. Faryzeusz mógł tyle rzeczy powiedzieć Bogu, a zmarnował czas modlitwy na wypominanie grzechów celnika i innych ludzi. Zaślepiony pychą był przeświadczony o swojej doskonałości. W modlitwie dostrzegał nie Boga, ale celnika. Człowiek wyniosły nie jest w stanie pracować nad sobą i rozwijać się duchowo.
Stawać się w oczach Bożych coraz lepszym jest możliwe jedynie wtedy, gdy działa w człowieku łaska Boża, która go oczyszcza, usprawiedliwia i uświęca. Bóg daje tę łaskę tylko temu, kto prosi pokornie: „Boże, miej litość dla mnie grzesznika!”. Tylko tacy będą wywyższeni, bo Chrystus nie za „doskonałych”, lecz za grzeszników dał się ukrzyżować.
ks. Stanisław Jasionek
LITURGIA SŁOWA
KATECHEZA
WPROWADZENIE
Powołaniem człowieka jest zjednoczenie z Bogiem. Do niego zdążamy, gdy w naszym życiu uczymy się Bożej miłości i sprawiedliwości. Temu powinna służyć nasza modlitwa. Ewangelia ukazuje nam bezsensowność doskonałości w wypełnianiu przykazań, której nie towarzyszy miłość i miłosierdzie.
PIERWSZE CZYTANIE (Syr 35,12-14.16-18)
Modlitwa to rozmowa z Bogiem. Próżne jest mnożenie słów i ofiar, kiedy naszą postawą i pragnieniami jesteśmy od Niego dalecy.
Czytanie z Księgi Syracydesa
Pan jest Sędzią,
który nie ma względu na osoby.
Nie będzie miał On względu na osobę przeciw biednemu,
owszem, wysłucha prośby pokrzywdzonego.
Nie lekceważy błagania sieroty
i wdowy, kiedy się skarży.
Kto służy Bogu, z upodobaniem będzie przyjęty,
błaganie jego dosięgnie obłoków.
Modlitwa biednego przeniknie obłoki
i nie ustanie, aż dojdzie do celu.
Nie odstąpi, aż wejrzy Najwyższy
i ujmie się za sprawiedliwymi, i wyda słuszny wyrok.
PSALM (Ps 34,2-3.17-18.19 i 23)
Bóg okazuje łaskę tym, którzy uciekają się do Niego. Razem z psalmistą uwielbiamy Boga za Jego miłosierdzie dla ubogich i słabych.
Refren: Biedak zawołał i Pan go wysłuchał.
Będę błogosławił Pana po wieczne czasy,
Jego chwała będzie zawsze na moich ustach.
Dusza moja chlubi się Panem,
niech słyszą to pokorni i niech się weselą. Ref.
Pan zwraca swe oblicze przeciw zło czyniącym,
by pamięć o nich wymazać z ziemi.
Pan słyszy wołających o pomoc
i ratuje ich od wszelkiej udręki. Ref.
Pan jest blisko ludzi skruszonych w sercu
i ocala upadłych na duchu.
Pan odkupi dusze sług swoich,
nie zazna kary, kto się doń ucieka. Ref.
DRUGIE CZYTANIE (2Tm 4,6-9.16-18)
Apostoł nie załamuje się pomimo opuszczenia i samotności. Chociaż spodziewa się wyroku skazującego go na śmierć, pozostaje ufny i pełen wdzięczności. Jego sukces polega na dochowaniu wiary i na wiernym wypełnieniu zadania powierzonego mu przez Boga.
Czytanie z Drugiego Listu świętego Pawła Apostoła do Tymoteusza
Najdroższy:
Krew moja już ma być wylana na ofiarę, a chwila mojej rozłąki nadeszła. W dobrych zawodach wystąpiłem, bieg ukończyłem, wiarę ustrzegłem. Na ostatek odłożono dla mnie wieniec sprawiedliwości, który mi w owym dniu odda Pan, sprawiedliwy Sędzia, a nie tylko mnie, ale i wszystkim, którzy umiłowali pojawienie się Jego.
Pośpiesz się, by przybyć do mnie szybko. W pierwszej mojej obronie nikt przy mnie nie stanął, ale mię wszyscy opuścili: niech im to nie będzie policzone. Natomiast Pan stanął przy mnie i wzmocnił mię, żeby się przeze mnie dopełniło głoszenie Ewangelii i żeby wszystkie narody je posłyszały; wyrwany też zostałem z paszczy lwa.
Wyrwie mię Pan od wszelkiego złego czynu i wybawi mię, przyjmując do swego królestwa niebieskiego; Jemu chwała na wieki wieków. Amen.
ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ (2Kor 5,19)
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
W Chrystusie Bóg pojednał świat ze sobą,
nam zaś przekazał słowo jednania.
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
EWANGELIA (Łk 18,9-14)
Słuszne jest dziękowanie Bogu, a sprawiedliwość to jeden z największych darów, jaki otrzymujemy od Pana. Doskonałe wypełnianie przykazań nie czyni jednak jeszcze sprawiedliwym. Faryzeusz, który pogardza grzesznikiem, daleki jest od Boga. Pan w swoim miłosierdziu dostrzega duchowe ubóstwo celnika i przychodzi mu z pomocą.
Słowa Ewangelii według świętego Łukasza
Jezus powiedział też do niektórych, co ufali sobie, że są sprawiedliwi, a innymi gardzili, tę przypowieść: «Dwóch ludzi przyszło do świątyni, żeby się modlić, jeden faryzeusz, a drugi celnik.
Faryzeusz stanął i tak w duszy się modlił: „Boże, dziękuję Ci, że nie jestem jak inni ludzie, zdziercy, oszuści, cudzołożnicy, albo jak i ten celnik. Zachowuję post dwa razy w tygodniu, daję dziesięcinę ze wszystkiego, co nabywam”. Natomiast celnik stał z daleka i nie śmiał nawet oczu wznieść ku niebu, lecz bił się w piersi i mówił: „Boże, miej litość dla mnie, grzesznika”.
Powiadam wam: Ten odszedł do domu usprawiedliwiony, nie tamten. Każdy bowiem, kto się wywyższa, będzie poniżony, a kto się uniża, będzie wywyższony».
KLIKNIJ TUTAJ I PRZECZYTAJ PROFESJONALNIE PRZYGOTOWANE DLA CIEBIE KOMENTARZE DO CODZIENNEJ LITURGII SŁOWA NA EDYCJA.PL
KATECHEZA
LITURGIA SŁOWA
WPROWADZENIE
Błogosławiona Chiara Luce Badano (1971–1990) – normalna i wyjątkowa
„Niczego już nie posiadam, ale mam jeszcze serce, którym mogę kochać”.
Chiara Badano urodziła się 29 października 1971 roku w Sasello na północy Włoch. Jej ojciec, Rugero Badano był zawodowym kierowcą, a matka, Maria Teresa Caviglia ‒ gospodynią domową. Rodzice oczekiwali na narodziny pierwszego dziecka 11 lat, dlatego jej przyjście na świat odczytali jako wielkie błogosławieństwo.
Dziewczynka, której imię po włosku znaczyło – „jasna”, odznaczała się inteligencją, zaraźliwą energią oraz urodą. Więź Chiary z Jezusem rozwinęła się i pogłębiła, gdy w roku 1981 wraz z rodzicami przystąpiła do Ruchu Focolari. Odkryła nowy sposób życia i myślenia, który niemalże zaspokoił jej pragnienie Boga. W liście do Chiary Lubich – założycielki Ruchu Focolari, napisała: „Odkryłam, że Jezus opuszczony jest kluczem do jedności z Bogiem i pragnę uczynić Go swoim jedynym oblubieńcem i przygotować się na Jego przyjście. Wybierać Go przed wszystkim innym!”.
Chiara, dorastając, prowadziła normalne życie, w szczególności pociągał ją sport oraz górskie wędrówki, była bardzo lubiana i nieustannie otaczana przez przyjaciół. W roku 1985 rodzina Badano przeniosła się do Savony. Tam Chiara uczęszczała do gimnazjum, a potem liceum ogólnokształcącego. Mimo nieustannych wysiłków miała poważne problemy z nauką.
Latem 1988 roku podczas gry w tenisa poczuła przenikliwy ból ramienia. W wyniku przeprowadzonych badań odkryto u Chiary nowotwór kości. Czas choroby był dla dziewczyny okazją do świadczenia dobra innym potrzebującym, także tym przebywającym w szpitalu. Chiara przyjmowała tę próbę z uległością, można powiedzieć – „z uśmiechem na ustach”, ofiarowując swoje cierpienia Jezusowi: „Jeśli Ty tego chcesz, Jezu, ja również tego pragnę”.
W ostatnich miesiącach życia Chiara nawiązała bardzo bliski kontakt z Chiarą Lubich, która wybrała dla niej nowe imię: Chiara Luce, czyli Jasne Światło. Chiara Luce Badano zmarła 7 października 1990, przed śmiercią skierowała do swojej mamy słowa: „Ciao. Bądź szczęśliwa, ponieważ ja jestem szczęśliwa”. Została ogłoszona błogosławioną 25 września 2010 roku. Liturgiczne wspomnienie bł. Chiary obchodzimy 29 października.
Justyna Anna Zakrzewska
