NR 29 / 2015 – UROCZYSTOŚĆ NAJŚWIĘTSZEGO CIAŁA I KRWI CHRYSTUSA

WPROWADZENIE
KATECHEZA
LITURGIA SŁOWA


KRZYŻ I OŁTARZ – NIEROZERWALNA JEDNOŚĆ

Słowa Pana Jezusa wypowiedziane w Wieczerniku: „To jest moje ciało za was wydane” i „Ten kielich jest nowym przymierzem w mojej krwi, która jest wylewana za was” (Łk 22,19-20), świadczą o tym, że Mszy św. nie można odłączać od śmierci krzyżowej Chrystusa. Bo gdzież to Ciało Chrystusa zostało za nas wydane i gdzież ta Krew Jego została za nas przelana, jeżeli nie na krzyżu?
A skoro tak, to we Mszy św. dzieje się dokładnie to samo, co działo się dwa tysiące lat temu na Golgocie. I rzeczywiście, jest to jedna i ta sama ofiara Chrystusa – na krzyżu i na ołtarzu. Msza św. jest bowiem uobecnieniem ofiary krzyżowej Pana Jezusa i uczestniczący w niej są niejako przenoszeni w czasie i przestrzeni na Golgotę pod Chrystusowy krzyż, aby wraz z Maryją i św. Janem uczestniczyć w misterium Odkupienia.
Z tej nierozerwalnej jedności krzyża i ołtarza wynika bezgraniczna, nieskończona wartość każdej Mszy Świętej. Jest ona najważniejszą, najdoskonalszą i najskuteczniejszą modlitwą. Wielu katolików to rozumie, bo kiedy mają jakąś szczególnie ważną sprawę do załatwienia, jakąś wyjątkowo pilną prośbę o szczególną łaskę, to co robią? Zamawiają ofiarę Mszy św., gdyż rozumieją, że we Mszy św. już nie oni sami się modlą, ale wstawia się za nimi do Ojca sam Chrystus, ofiarując Mu przelaną za całą ludzkość swą przenajdroższą Krew.
Chodzi tylko o to, aby wierni do tej Chrystusowej modlitwy zechcieli i umieli dołączać swoją modlitwę, swoje cierpienia i gorące uczucia swojego serca.

ks. Stanisław Jasionek


LITURGIA SŁOWA
KATECHEZA
WPROWADZENIE


Stół jest bardzo ważnym wyposażeniem w każdym domu. To miejsce spotkań, prowadzenia dialogu, świętowania. Jezus zaprasza nas dziś do stołu ołtarza, ponieważ chce się z nami spotkać. Zaprasza, abyśmy jeszcze raz przeżyli tajemnicę Jego śmierci i zmartwychwstania. Pragnie, abyśmy dziś świętowali Jego obecność pośród naszego codziennego życia.

PIERWSZE CZYTANIE(Wj 24,3-8)
W czasach Starego Testamentu znakiem zawarcia przymierza między grupami ludzi była wylana krew zwierząt. Przymierze Boga z Jego narodem również posiadało ten znak. Wszystkie te symbole i znaki zapowiadały to, co miało się wydarzyć. Bóg w Osobie Jezusa Chrystusa przelał Swą Krew jako ofiarę za każdego człowieka. Ta tajemnica jest obecna w każdej Mszy Świętej.

Czytanie z Księgi Wyjścia
Mojżesz wrócił z góry i obwieścił ludowi wszystkie słowa Pana i wszystkie Jego zlecenia. Wtedy cały lud odpowiedział jednogłośnie: «Wszystkie słowa, jakie powiedział Pan, wypełnimy».
Spisał więc Mojżesz wszystkie słowa Pana. Nazajutrz wcześnie rano zbudował ołtarz u stóp góry i postawił dwanaście stel, stosownie do liczby dwunastu pokoleń Izraela. Potem polecił młodzieńcom synów Izraela złożyć ofiarę całopalną i ofiarę biesiadną z cielców.
Mojżesz zaś wziął połowę krwi i wylał ją do czar, a drugą połową krwi skropił ołtarz. Wtedy wziął Księgę Przymierza i czytał ją głośno ludowi. I oświadczyli: «Wszystko, co powiedział Pan, uczynimy i będziemy posłuszni».
Mojżesz wziął krew i pokropił nią lud, mówiąc: «Oto krew przymierza, które Pan zawarł z wami na podstawie wszystkich tych słów».

PSALM(116B,12-13.15 i 16bc.17-18)
Jak możemy odwdzięczyć się Panu Jezusowi za Jego Ofiarę, którą złożył za każdego z nas? Chrystus otworzył nam drogę do zbawienia. Najpiękniejszym dziękczynieniem dla Niego będzie podjęcie tej drogi, czyli przestrzeganie przykazań i spotykanie się z Nim w sakramentach świętych. To jest codzienna nasza droga.

Refren: Kielich zbawienia wzniosę w imię Pana.
lub: Alleluja.

Czym się Panu odpłacę *
za wszystko, co mi wyświadczył?
Podniosę kielich zbawienia *
i wezwę imienia Pana.Ref.

Cenna jest w oczach Pana *
śmierć Jego świętych.
Jam sługa Twój, syn Twej służebnicy. *
Ty rozerwałeś moje kajdany.Ref.

Tobie złożę ofiarę pochwalną *
i wezwę imienia Pana.
Wypełnię me śluby dla Pana *
przed całym Jego ludem.Ref.

DRUGIE CZYTANIE(Hbr 9,11-15)
Nasze życie fizyczne się zmienia. Dorastamy, potem się starzejemy. Nasze życie duchowe nie podlega takim prawom. Dojrzewamy duchowo, ale też nieustannie się odnawiamy. Nie my sami, czyni to Chrystus. Przez swą ofiarę na krzyżu dał nam nowe życie. Dzieje się to zawsze, gdy przyjmujemy Jezusa w komunii świętej.

Czytanie z Listu do Hebrajczyków
Bracia:
Chrystus, zjawiwszy się jako arcykapłan dóbr przyszłych, przez wyższy i doskonalszy, i nie ręką – to jest nie na tym świecie – uczyniony przybytek, ani nie przez krew kozłów i cielców, lecz przez własną Krew wszedł raz na zawsze do Miejsca Świętego, zdobywszy wieczne odkupienie.
Jeśli bowiem krew kozłów i cielców oraz popiół z krowy, którymi skrapia się zanieczyszczonych, sprawiają oczyszczenie ciała, to o ile bardziej Krew Chrystusa, który przez Ducha wiecznego złożył Bogu samego siebie jako nieskalaną ofiarę, oczyści wasze sumienia z martwych uczynków, abyście służyć mogli Bogu żywemu.
I dlatego jest Pośrednikiem Nowego Przymierza, ażeby przez śmierć, poniesioną dla odkupienia przestępstw popełnionych za pierwszego przymierza, ci, którzy są wezwani do wiecznego dziedzictwa, dostąpili spełnienia obietnicy.

ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ(J 6,51)

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
Ja jestem chlebem żywym,
który zstąpił z nieba.
Jeśli kto spożywa ten chleb,
będzie żył na wieki.
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

EWANGELIA(Mk 14,12-16.22-26)
Podczas ostatniej wieczerzy Pan Jezus zaprosił uczniów, aby razem z Nim przeżyli duchowo to, co miało stać się na krzyżu. Teraz przeżywamy mękę i śmierć Chrystusa i Jego zmartwychwstanie w czasie każdej Mszy Świętej. Jezus przeprowadza nas przez te tajemnice za pomocą prostych słów i gestów. I pragnie tylko, abyśmy tu byli i przyjęli Jego dar. Abyśmy jak najczęściej karmili się Jego Ciałem i Krwią.

Słowa Ewangelii według świętego Marka
W pierwszy dzień Przaśników, kiedy ofiarowano Paschę, zapytali Jezusa Jego uczniowie: «Gdzie chcesz, abyśmy poszli poczynić przygotowania, żebyś mógł spożyć Paschę?».
I posłał dwóch spośród swoich uczniów z tym poleceniem: «Idźcie do miasta, a spotka się z wami człowiek niosący dzban wody. Idźcie za nim i tam, gdzie wejdzie, powiedzcie gospodarzowi: „Nauczyciel pyta: Gdzie jest dla Mnie izba, w której mógłbym spożyć Paschę z moimi uczniami?”. On wskaże wam na górze salę dużą, usłaną i gotową. Tam przygotujecie dla nas». Uczniowie wybrali się i przyszli do miasta, gdzie znaleźli, tak jak im powiedział, i przygotowali Paschę.
A gdy jedli, wziął chleb, odmówił błogosławieństwo, połamał go i dał im, mówiąc: «Bierzcie, to jest Ciało moje». Potem wziął kielich i odmówiwszy dziękczynienie, dał im, i pili z niego wszyscy. I rzekł do nich: «To jest moja Krew Przymierza, która za wielu będzie wylana. Zaprawdę powiadam wam: Odtąd nie będę już pił z owocu winnego krzewu aż do owego dnia, kiedy pić go będę nowy w królestwie Bożym».
Po odśpiewaniu hymnu wyszli w stronę Góry Oliwnej.


KLIKNIJ TUTAJ I PRZECZYTAJ PROFESJONALNIE PRZYGOTOWANE DLA CIEBIE KOMENTARZE DO CODZIENNEJ LITURGII SŁOWA NA EDYCJA.PL
KATECHEZA
LITURGIA SŁOWA
WPROWADZENIE


Corpus Domini – medytacja

„Karmiłbym go obfitością zboża i sycił miodem ze skały”.
(Ps 81,17)

1. Są cztery cele, dla których została ustanowiona ta uroczystość: Adoracja Jezusa obecnego w tym Sakramencie; dziękczynienie za wszystkie Jego dobrodziejstwa, szczególnie za ustanowienie Eucharystii; wynagrodzenie i zadośćuczynienie za wszystkie zaniedbania, oziębłości, brak wdzięczności, świętokradztwa sprzeciwiające się Eucharystii; modlitwa o to, aby Msza św., Komunia św., Nawiedzenie Najświętszego Sakramentu przez wszystkich ludzi były otaczane wielką czcią.
W Ewangelii Jezus obiecuje ten Sakrament:
„W owym czasie Jezus rzekł do tłumu: «Moje ciało naprawdę jest pokarmem, a moja krew naprawdę jest napojem. Kto spożywa moje ciało i pije moją krew, pozostaje we Mnie, a Ja w nim. Podobnie jak Mnie posłał Ojciec, który żyje, i jak Ja żyję dzięki Ojcu, tak również ten, kto Mnie spożywa, będzie żył dzięki Mnie. To jest właśnie chleb, który zstąpił z nieba; inny od tego, jaki jedli przodkowie i pomarli. Kto spożywa ten chleb, będzie żył na wieki»” (J 6,55-59).
W epistole św. Paweł mówi o Eucharystii i o tym, jakie człowiek musi mieć dyspozycje, aby ją dobrze przyjąć: „Bracia: Ja bowiem otrzymałem od Pana to, co wam przekazałem: Pan Jezus, tej nocy, której został wydany, wziął chleb, odmówił modlitwę dziękczynną, połamał i powiedział: To jest moje ciało za was. Czyńcie to na moją pamiątkę. Podobnie po wieczerzy wziął kielich, mówiąc: Ten kielich jest nowym przymierzem w mojej krwi. Ilekroć z niego pić będziecie, czyńcie to na moją pamiątkę.
Ile razy bowiem będziecie jeść ten chleb i pić z tego kielicha, będziecie ogłaszać śmierć Pana, aż przyjdzie. Ktokolwiek jednak by jadł ten chleb lub pił z kielicha Pana w sposób niegodny, ten będzie winny ciała i krwi Pana. Niech każdy wpierw wnikliwie oceni samego siebie, a potem niech je ten chleb i pije z tego kielicha. Kto bowiem je i pije, a nie zważa na ciało Pańskie, je i pije na własną zgubę” (1Kor 11,23-29).

Rachunek sumienia. Są trzy obowiązki eucharystyczne: Msza św., Komunia św., Nawiedzenie Najświętszego Sakramentu. Jak je wypełniam? Wiernie? Gorliwie? Owocnie?

Postanowienie. Dziś będę towarzyszył Kościołowi w oddawaniu wielkiej czci Sakramentowi, który jest tajemnicą wiary, miłości i nadziei.

Modlitwa.

Jakub Alberione, Krótkie medytacje na każdy dzień roku, Częstochowa 2012.