WPROWADZENIE
KATECHEZA
LITURGIA SŁOWA
NIE MA ŻYCIA MAŁOWARTOŚCIOWEGO
Pewien człowiek twierdził, że przyjmie religię żydowską pod warunkiem, że nauczy się Tory, stojąc na jednej nodze. Hebrajski mędrzec Hillel Starszy wyjaśnił mu: „Nie czyń bliźniemu twemu, co tobie niemiłe: to cała Tora – reszta jest komentarzem”. Pan Jezus prowadzi uczniów o krok dalej. Ich znakiem rozpoznawczym ma być wzajemna miłość.
Najpierw powinniśmy pokochać tych, którzy są najbliżej – naszą rodzinę. Wtedy ta postawa będzie rozszerzać się na innych. Łatwiej jest bowiem deklarować przyjaźń wobec tych, co są daleko. Najbliższych miłować jest zawsze trudniej. Żyjąc pod jednym dachem, obrastamy we wzajemne pretensje, żale, winy… one sprawiają, że czujemy się usprawiedliwieni z naszej obojętności i skamieniałego serca.
Spójrzmy na Pana Jezusa. On przyszedł na świat, aby objawić nam miłość Ojca. Swoimi słowami i czynami mówił o tym, jak Bóg kocha świat i każdego człowieka. Pan Jezus często dawał odczuć swoim uczniom, że są przez Niego kochani i cenni w Jego oczach, że są warci zapłacenia najwyższej ceny, jaką stała się ofiara Krzyża. „Żadne ludzkie życie, odkupione Jego krwią, nie jest bezużyteczne czy małowartościowe, ponieważ On sam wszystkich nas miłuje miłością żarliwą i wierną, miłością bezgraniczną” (Benedykt XVI).
Dlatego i my stawajmy się w miłości naśladowcami Pana Jezusa. Jego słowa: „[…] miłujcie się wzajemnie, tak jak Ja Was umiłowałem” (Ewangelia) są dla nas światłem. Miłość bliźniego – „wzajemne miłowanie” – płynie z jedności z Nim. Jest to miłość konkretna. Dar Ducha Świętego, który jest miłością Ojca i Syna.
o. Jarosław Krawiec – dominikanin
LITURGIA SŁOWA
KATECHEZA
WPROWADZENIE
PIERWSZE CZYTANIE (Dz 14,21-27)
Gdy rozpoczyna się wiosna, z zachwytem i ze zdziwieniem obserwujemy budzącą się do życia przyrodę. Gdy czytamy Księgę Dziejów Apostolskich, znajdujemy tam Wiosnę Kościoła. Źródłem tej Wiosny jest Duch Święty, który tchnął nowe życie w serca apostołów. A oni przepełnieni żarliwością niosą to nowe życie dalej. To wciąż trwa, a Duch Święty ożywia teraz nasze serca.
KATECHEZA
KLIKNIJ TUTAJ I PRZECZYTAJ PROFESJONALNIE PRZYGOTOWANE DLA CIEBIE KOMENTARZE DO CODZIENNEJ LITURGII SŁOWA NA EDYCJA.PL
KATECHEZA
LITURGIA SŁOWA
WPROWADZENIE
Wolność, czyli powołanie człowieka i prawo człowieka
Pragnienie wolności jest zakorzenione w sercu każdej istoty ludzkiej. Dzięki wolności może ona kierować swym życiem i nadawać mu sens. Wolność jest integralną częścią rozumnej natury człowieka jako osoby. Jest ona niezbywalnym prawem człowieka. Historia ludzkości to dzieje zmagań o zachowanie, względnie odzyskanie wolności albo też niestety ucieczka od wolności – rezygnacja z niej.
