UROCZYSTOŚĆ WNIEBOWSTĄPIENIA PAŃSKIEGO – (nr 27/2023)

WPROWADZENIE
KATECHEZA
LITURGIA SŁOWA


To, o co zabiegamy, czego poszukujemy, co zdobywamy, gromadzimy naznaczone jest piętnem przemijalności. Co więcej, my – w znaczeniu naszego ziemskiego życia, także przeminiemy. Ziemskie życie Jezusa też nie trwało w nieskończoność. Chrystus wstąpił do nieba. Święta Teresa od Dzieciątka Jezus mówiła o Bogu, że aby Go kochać, „ona ma tylko ten jeden dzień, tę chwilkę”. Korzystajmy dobrze z danego nam czasu przed naszą podróżą do nieba.

OBECNOŚĆ

Rodzice i nauczyciele wiedzą, że zanim będą dzieciom przekazywać jakąkolwiek wiedzę czy umiejętności, to najpierw przy dziecku albo uczniu trzeba po prostu „być”. Podobnie ma się rzecz z relacjami wśród zakochanych.

Bóg względem nas również stosuje te zasady. Boża pedagogia jest oparta na obecności. Jest to obecność, która nie krępuje, ale daje poczucie bezpieczeństwa. I choć świętujemy dziś wniebowstąpienie Chrystusa, to jednocześnie w Ewangelii słyszymy Jego obietnicę obecności i to „do końca świata”. Chrystus odchodzi, a jednocześnie zostaje. Dla świata to paradoks. Całe życie chrześcijańskie jest nieustannym napięciem między tą obecnością i nieobecnością Chrystusa.
Gdzie On zatem jest? Jest w słowie, które czytamy, rozważamy i którym się modlimy. Jest w Eucharystii, w której uczestniczymy. Jest wreszcie we wspólnocie Kościoła, który tworzymy. Jest w ubogich, których mijamy każdego dnia. A my jak uczniowie z Dziejów Apostolskich wciąż wpatrujemy się w niebo, jak zakochani wypatrują siebie nawzajem. I ON wypełnia obietnicę swojej obecności, a jednocześnie wzmaga w nas tęsknotę za NIM, pozornie „nieobecnym”.
Nawet jednak Jego obecność z dala od nas „w niebie” jest Jego Miłością dla nas. Jest w niebie po to, by dawać Ducha Świętego, a zarazem by wstawiać się za nami.
Jezus zaprasza nas do nieba. Idzie tam pierwszy, bo tak jak sam został z nami na ziemi, tak chce być z nami na wieczność. Jednak czekanie na JEGO powrót nie może być wypełnione beztroską. On posyła nas, byśmy świadczyli o Jego obecności.

ks. Adam Polak


LITURGIA SŁOWA
KATECHEZA
WPROWADZENIE


PIERWSZE CZYTANIE (Dz 1, 1-11)
Uniósł się w ich obecności w górę

Czytanie z Dziejów Apostolskich

Pierwszą Księgę napisałem, Teofilu, o wszystkim, co Jezus czynił i czego nauczał od początku aż do dnia, w którym dał polecenie apostołom, których sobie wybrał przez Ducha Świętego, a potem został wzięty do nieba. Im też po swojej męce dał wiele dowodów, że żyje: ukazywał się im przez czterdzieści dni i mówił o królestwie Bożym. A podczas wspólnego posiłku przykazał im nie odchodzić z Jerozolimy, ale oczekiwać obietnicy Ojca: «Słyszeliście o niej ode Mnie – mówił – Jan chrzcił wodą, ale wy wkrótce zostaniecie ochrzczeni Duchem Świętym».
Zapytywali Go zebrani: «Panie, czy w tym czasie przywrócisz królestwo Izraela?». Odpowiedział im: «Nie wasza to rzecz znać czasy i chwile, które Ojciec ustalił swoją władzą, ale gdy Duch Święty zstąpi na was, otrzymacie Jego moc i będziecie moimi świadkami w Jeruzalem i w całej Judei, i w Samarii, i aż po krańce ziemi».
Po tych słowach uniósł się w ich obecności w górę i obłok zabrał Go im sprzed oczu. Kiedy jeszcze wpatrywali się w Niego, jak wstępował do nieba, przystąpili do nich dwaj mężowie w białych szatach. I rzekli: «Mężowie z Galilei, dlaczego stoicie i wpatrujecie się w niebo? Ten Jezus, wzięty od was do nieba, przyjdzie tak samo, jak widzieliście Go wstępującego do nieba».

Oto słowo Boże.

PSALM (Ps 47)

Refren: Pan moim światłem i zbawieniem moim.
Albo: Alleluja.

Wszystkie narody, klaskajcie w dłonie, *
radosnym głosem wykrzykujcie Bogu,
bo Pan Najwyższy i straszliwy, *
jest wielkim Królem nad całą ziemią.

Refren: Pan moim światłem i zbawieniem moim.
Albo: Alleluja.

Bóg wstępuje wśród radosnych okrzyków, *
Pan wstępuje przy dźwięku trąby.
Śpiewajcie psalmy Bogu, śpiewajcie, *
śpiewajcie Królowi naszemu, śpiewajcie.

Refren:Pan moim światłem i zbawieniem moim.
Albo: Alleluja.

Gdyż Bóg jest Królem całej ziemi, *
hymn zaśpiewajcie!
Bóg króluje nad narodami, *
Bóg zasiada na swym świętym tronie.

Refren: Pan moim światłem i zbawieniem moim.
Albo: Alleluja.

DRUGIE CZYTANIE (Ef 1, 17-23)
Bóg posadził Chrystusa po swojej prawicy

Czytanie z Listu Świętego Pawła Apostoła do Efezjan

Bracia:
Bóg Pana naszego, Jezusa Chrystusa, Ojciec chwały, niech da wam ducha mądrości i objawienia w głębszym poznawaniu Jego samego. Niech da wam światłe oczy serca, byście wiedzieli, czym jest nadzieja, do której On wzywa, czym bogactwo chwały Jego dziedzictwa wśród świętych i czym przeogromna Jego moc względem nas wierzących – na podstawie działania Jego potęgi i siły. Wykazał On je, gdy wskrzesił Go z martwych i posadził po swojej prawicy na wyżynach niebieskich, ponad wszelką Zwierzchnością i Władzą, i Mocą, i Panowaniem, i ponad wszelkim innym imieniem, wzywanym nie tylko w tym wieku, ale i w przyszłym.
I wszystko poddał pod Jego stopy, a Jego samego ustanowił nade wszystko Głową dla Kościoła, który jest Jego Ciałem, Pełnią Tego, który napełnia wszystko wszelkimi sposobami.

Oto słowo Boże.

ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ (Mt 28, 19a. 20b)

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

Idźcie i nauczajcie wszystkie narody,
Ja jestem z wami przez wszystkie dni, aż do skończenia świata.

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

EWANGELIA (Mt 28, 16-20)
Dana Mi jest wszelka władza w niebie i na ziemi

+ Słowa Ewangelii według Świętego Mateusza

Jedenastu uczniów udało się do Galilei, na górę, tam gdzie Jezus im polecił. A gdy Go ujrzeli, oddali Mu pokłon. Niektórzy jednak wątpili. Wtedy Jezus podszedł do nich i przemówił tymi słowami:
«Dana Mi jest wszelka władza w niebie i na ziemi. Idźcie więc i nauczajcie wszystkie narody, udzielając im chrztu w imię Ojca i Syna, i Ducha Świętego. Uczcie je zachowywać wszystko, co wam przykazałem. A oto Ja jestem z wami przez wszystkie dni, aż do skończenia świata».

Oto słowo Pańskie.


KLIKNIJ TUTAJ I PRZECZYTAJ PROFESJONALNIE PRZYGOTOWANE DLA CIEBIE KOMENTARZE DO CODZIENNEJ LITURGII SŁOWA NA EDYCJA.PL
KATECHEZA
LITURGIA SŁOWA
WPROWADZENIE


Będziecie moimi świadkami

Jezus udziela apostołom ostatnich pouczeń. Mają pozostać w Jerozolimie i tu oczekiwać obietnicy Ojca (1, 4) – Ducha Świętego.

Na pytanie uczniów o czas przywrócenia królestwa Izraela (1, 6) Jezus odpowie: Nie wasza to rzecz, znać czasy i chwile, które Ojciec ustalił swoją władzą (1, 7). Sformułowanie czasy i chwile nie tylko odrzuca myśl o czasowej bliskości paruzji, lecz także – poprzez liczbę mnogą – wskazuje na kilka poprzedzających ją, następujących po sobie okresów w eschatologicznym czasie zbawienia. Są to: przyjęcie pogan do wspólnoty zbawienia, nawrócenie Izraela i odnowienie wszystkich rzeczy. Odwołanie zaś do władzy Ojca, który ustalił owe czasy i chwile, oznacza, że uczniowie nie posiądą wiedzy o wydarzeniach dotyczących końca świata, bo taka wiedza im nie przysługuje, a spekulowanie o czasie tych wydarzeń byłoby rebelią przeciw samemu Bogu. (…)
Pytanie apostołów o czas przywrócenia królestwa Izraela pozostawia Jezus bez odpowiedzi (1, 6-7). W zamian za to powierza im misję bycia świadkami w Jeruzalem, i w całej Judei, i w Samarii, i aż po krańce ziemi (w. 8). Geograficznie rzecz biorąc, to tak, jakby kreślić na mapie coraz to szersze kręgi obszarów dawania świadectwa. Sam Zmartwychwstały zleca apostołom przepowiadanie wśród narodów pogańskich i legitymizuje uniwersalizm głoszenia Ewangelii (por. Łk 24, 47). (…)
Wypowiedź dwóch mężów w białych szatach (w. 10), aniołów: Ten Jezus, wzięty od was do nieba, przyjdzie tak samo jak widzieliście Go wstępującego do nieba (w. 11), jest informacją dla apostołów, że wniebowstąpienie Jezusa nie oznacza definitywnego pożegnania, lecz zapowiedź i antycypację Jego powtórnego przyjścia przy końcu czasów. Jezus przyjdzie ponownie w paruzji, a teraz jest On obecny, żyje i działa w swoim Kościele.

Biblia w liturgii Mszy św., Triduum Paschalne i okres Wielkanocy,
Edycja Świętego Pawła 2017.


Biblia w liturgii

Trzeci tom „Biblii w liturgii” jest przeznaczony na Triduum Paschalne i okres Wielkanocy. Jego lektura to doskonały sposób, by głębiej przeżyć ten czas, podczas którego przeżywamy najważniejsze tajemnice naszej wiary. Jest to czas, gdy celebrujemy najważniejsze tajemnice naszej wiary, więc objaśnienie czytań mszalnych tego okresu z pewnością pomoże nam głębiej w niego wejść.
Niniejsza pozycja to doskonała pomoc zarówno dla kapłanów przygotowujących się do sprawowania Eucharystii, lektorów, jak i wszystkich tych, którzy wcześniej chcą zapoznać się ze Słowem Bożym kierowanym do człowieka podczas każdej Mszy Świętej.