NR 55 / 2001 – XXXIII NIEDZIELA ZWYKŁA

WPROWADZENIE
KATECHEZA
LITURGIA SŁOWA


POSTAWMY WSZYSTKO NA CHRYSTUSA!

Dzień Pański
Podziw ogarniający uczniów na widok piękna i wspaniałości świątyni jerozolimskiej staje się dla Jezusa okazją do wypowiedzenia prawdy o przemijalności świata doczesnego. Prawda ta budzi w uczniach niepokój. Pytają Jezusa, kiedy nastąpi koniec. Boski Mistrz nie odpowiada na to pytanie. Wyjaśnia, że poznanie dokładnej daty nie ma dla ludzi znaczenia i nie na tym powinniśmy się koncentrować. Ludzkość – przepowiada Mistrz – doświadczy jeszcze wielu nieszczęść, kataklizmów, prześladowań. Cokolwiek jednak będzie się działo, wyznawcy Chrystusa nie powinni zapominać, do czego są powołani i na Kim opierają swoją nadzieję. Chrześcijanin winien oprzeć swoje życie na Jezusie i Jego Ewangelii tu i teraz, niezależnie od okoliczności, w jakich przyjdzie mu żyć i niezależnie od wydarzeń, których przyjdzie mu być świadkiem. To właśnie postawienie wszystkiego na Chrystusa, charakteryzujące się wytrwałością i wiernością w naśladowaniu Go w każdej sytuacji, jest gwarancją zbawienia, czyli zachowania życia na wieki w domu Ojca. ‘Przez swą wytrwałość ocalicie wasze życie!’ – zapewnia nas Jezus.

ks. Witold Wiśniowski – paulista

‘Przyjdzie czas, kiedy z tego, na co patrzycie, nie zostanie kamień na kamieniu’ (Łk 21, 6)


LITURGIA SŁOWA
KATECHEZA
WPROWADZENIE


PIERWSZE CZYTANIE

(Ml 3, 19-20a)
Oto nadchodzi dzień palący jak piec, a wszyscy pyszni i wszyscy wyrządzający krzywdę będą słomą, więc spali ich ten nadchodzący dzień, mówi Pan Zastępów, tak że nie pozostawi po nich ani korzenia, ani gałązki. A dla was, czczących moje imię, wzejdzie słońce sprawiedliwości i uzdrowienie w jego promieniach>>. Oto słowo Boże. PSALM (Ps 98, 5-6. 7-8. 9) Sądu Bożego można oczekiwać w atmosferze radości, przy muzyce i śpiewie, o ile właściwie zrozumie się, co dla Boga znaczy sprawiedliwość. Bóg sprawiedliwy nie jest aptekarzem odmierzającym na wadze ludzkie czyny, ale jest Bogiem miłosiernym. Refren: Pan będzie sądził ludy sprawiedliwie. Śpiewajcie Panu przy wtórze cytry, * przy wtórze cytry i przy dźwięku harfy, przy trąbach i dźwięku rogu, * na oczach Pana, Króla, się radujcie. Ref. Niech szumi morze i wszystko, co w nim żyje, * krąg ziemi i jego mieszkańcy. Rzeki niech klaszczą w dłonie, * góry niech razem wołają z radości. Ref. W obliczu Pana, który nadchodzi, * bo przychodzi osądzić ziemię. On będzie sądził świat sprawiedliwie * i ludy według słuszności. Ref.

DRUGIE CZYTANIE

(2 Tes 3, 7-12)
Bracia: Sami wiecie, jak należy nas naśladować, bo nie wzbudzaliśmy wśród was niepokoju ani u nikogo nie jedliśmy za darmo chleba, ale pracowaliśmy w trudzie i zmęczeniu, we dnie i w nocy, aby dla nikogo z was nie być ciężarem. Nie jakobyśmy nie mieli do tego prawa, lecz po to, aby dać wam samych siebie za przykład do naśladowania. Albowiem gdy byliśmy u was, nakazywaliśmy wam tak: kto nie chce pracować, niech też nie je. Słyszymy bowiem, że niektórzy wśród was postępują wbrew porządkowi: wcale nie pracują, lecz zajmują się rzeczami niepotrzebnymi. Tym przeto nakazujemy i napominamy ich w Panu Jezusie Chrystusie, aby pracując ze spokojem, własny chleb jedli. Oto słowo Boże. (Łk 21, 5-19) Urok tego świata jest przemijający, jak piękno świątyni jerozolimskiej, po której pozostała tylko część muru ją okalającego – ściana płaczu. Tam modlą się Żydzi. Prawdziwa Boża świątynia nie jest zbudowana z kamieni, lecz z ludzkich serc przenikniętych Duchem Świętym. Taka świątynia przetrwa największe katastrofy.

Słowa Ewangelii według świętego Łukasza


Gdy niektórzy mówili o świątyni, że jest przyozdobiona pięknymi kamieniami i darami, Jezus powiedział: Przyjdzie czas, kiedy z tego, na co patrzycie, nie zostanie kamień na kamieniu, który by nie był zwalony>>. Zapytali Go: Nauczycielu, kiedy to nastąpi? I jaki będzie znak, gdy się to dziać zacznie?>> Jezus odpowiedział: Strzeżcie się, żeby was nie zwiedziono. Wielu bowiem przyjdzie pod moim imieniem i będą mówić: ‘Ja jestem’ oraz ‘nadszedł czas’. Nie chodźcie za nimi. I nie trwóżcie się, gdy posłyszycie o wojnach i przewrotach. To najpierw musi się stać, ale nie zaraz nastąpi koniec>>. Wtedy mówił do nich: Powstanie naród przeciw narodowi i królestwo przeciw królestwu. Będą silne trzęsienia ziemi, a miejscami głód i zaraza; ukażą się straszne zjawiska i wielkie znaki na niebie. Lecz przed tym wszystkim podniosą na was ręce i będą was prześladować. Wydadzą was do synagog i do więzień oraz z powodu mojego imienia wlec was będą do królów i namiestników. Będzie to dla was sposobność do składania świadectwa. Postanówcie sobie w sercu nie obmyślać naprzód swej obrony. Ja bowiem dam wam wymowę i mądrość, której żaden z waszych prześladowców nie będzie się mógł oprzeć ani się sprzeciwić. A wydawać was będą nawet rodzice i bracia, krewni i przyjaciele i niektórych z was o śmierć przyprawią. I z powodu mojego imienia będziecie w nienawiści u wszystkich. Ale włos z głowy wam nie zginie. Przez swoją wytrwałość ocalicie wasze życie>>. Oto słowo Pańskie.


KLIKNIJ TUTAJ I PRZECZYTAJ PROFESJONALNIE PRZYGOTOWANE DLA CIEBIE KOMENTARZE DO CODZIENNEJ LITURGII SŁOWA NA EDYCJA.PL
KATECHEZA
LITURGIA SŁOWA
WPROWADZENIE


GDY PO TAMTEJ STRONIE CZEKA NAS ŻYCIE PRAWDZIWE [4]

Tamta strona
Pozostajemy ciągle ‘na ziemskiej stronie’ życia – znanej i swojskiej. Nieraz jednak kierujemy wzrok na drugą stronę – tajemniczą, nieodgadnioną, napawającą obawą. Bywa, że druga strona majaczy gdzieś w nieokreślonej dali, ale zdarza się też, że przybliża się jakby na wyciągnięcie ręki. W takich momentach bardzo chciałoby się wiedzieć, co czeka nas po tamtej stronie. Z taką wiedzą łatwiej byłoby żyć tutaj, godzić się z wieloma sytuacjami trudnymi do zaakceptowania, układać życie tak, by przejście na tamtą stronę było bezkonfliktowe. Ale przecież chrześcijanin wie, co będzie po tamtej stronie. Wie wiedzą wiary. Czerpie tę wiedzę od Chrystusa, który przeszedł przez śmierć i żyje w radości i chwale u Ojca, a nam dał nadzieję, że Ojciec razem z Nim także nas wskrzesi i ‘posadzi na wyżynach niebieskich’ (Ef 2, 6). Tę nadzieję ugruntowywał w uczniach, kiedy po swej śmierci na krzyżu ukazywał się im jako nadal żyjący, choć już w innej rzeczywistości; w niej – zgodnie z tym, co nam Chrystus objawił – najgłębsze ludzkie tęsknoty za życiem pięknym, dobrym i prawdziwym znajdą ostateczne spełnienie. Dlatego chrześcijanin może powiedzieć, iż ‘pięknie jest żyć, kiedy się wie, że po tamtej stronie czeka nas życie prawdziwe’ (P. G. Frassati).

ks. Tadeusz Dola