WPROWADZENIE
KATECHEZA
LITURGIA SŁOWA
KRÓL CIERNIEM UKORONOWANY
W uroczystość Chrystusa Króla Wszechświata, Kościół kontempluje mękę Jezusa. Na Golgocie następuje proklamacja Jego królewskości. ‘Oto wasz król’ (J 19, 14) – mówi prokurator rzymski, wskazując na ubiczowanego Jezusa. A na krzyżu umieszczono ‘nad Nim napis w języku greckim, łacińskim i hebrajskim: To jest Król żydowski>>’ (Łk 23, 38). Chrystusowe królestwo nie ma nic z majestatu i chwały królestw ‘tego świata’. A jednak łaska wiary w krańcowym pohańbieniu i odrzuceniu pozwala dostrzec jego wielkość. Jeden z ukrzyżowanych z Jezusem złoczyńców stanie na czele tych, którzy z pokorą i wiarą będą przez wieki powtarzali jego słowa: ‘Jezu, wspomnij na mnie, gdy przyjdziesz do swego królestwa’ (Łk 23, 42). To królestwo realizuje się wszędzie tam, gdzie ludzie na wzór Jezusa heroicznie, często wbrew królestwom tego świata, są wierni woli Bożej – niekiedy aż do ofiary z życia. Chrystusowe królestwo tworzą ci, którzy odkryli sens i radość wiary w słowach, że Ojciec ‘uzdolnił nas do uczestnictwa w dziale świętych w światłości’, gdyż ‘On uwolnił nas spod władzy ciemności i przeniósł do królestwa swego umiłowanego Syna, w którym mamy odkupienie – odpuszczenie grzechów’ (Kol 1, 12-14)
o. Adam R. Sikora – franciszkanin
Królu niebios, Królu cierniem ukoronowany, ubiczowany, w purpurę odziany. Królu niebios, znieważony i oplwany, bądź Królem i Panem naszym tu i na wieki. Amen.
św. Brat Albert
LITURGIA SŁOWA
KATECHEZA
WPROWADZENIE
PIERWSZE CZYTANIE
(2 Sm 5, 1-3)
Wszystkie pokolenia izraelskie zeszły się u Dawida w Hebronie i oświadczyły mu: Oto my kości twoje i ciało. Już dawno, gdy Saul był królem nad nami, ty wyprawiałeś się i powracałeś na czele Izraela. I Pan rzekł do ciebie: ‘Ty będziesz pasł mój lud, Izraela, i ty będziesz wodzem dla Izraela’>>. Cała starszyzna Izraela przybyła do króla do Hebronu. I zawarł król Dawid przymierze z nimi wobec Pana w Hebronie. Namaścili więc Dawida na króla nad Izraelem. Oto słowo Boże. PSALM (Ps 122, 1-2. 4-5) Stolica Izraela była równocześnie centrum kultu prawdziwego i jedynego Boga. Tam był ‘Dom Pana’, czyli Jego świątynia. Ona była celem pielgrzymek ludu, jego dumą i radością. Refren: Idźmy z radością na spotkanie Pana. Ucieszyłem się, gdy mi powiedziano: * Pójdziemy do domu Pana>>. Już stoją nasze stopy * w twoich bramach, Jeruzalem. Ref. Do niego wstępują pokolenia Pańskie, * aby zgodnie z prawem Izraela wielbić imię Pana. Tam ustawiono trony sędziowskie, * trony domu Dawida. Ref.
DRUGIE CZYTANIE
(Kol 1, 12-20)
Bracia: Dziękujcie Ojcu, który was uzdolnił do uczestnictwa w dziale świętych w światłości. On uwolnił nas spod władzy ciemności i przeniósł do królestwa swego umiłowanego Syna, w którym mamy odkupienie, odpuszczenie grzechów. On jest obrazem Boga niewidzialnego, Pierworodnym wobec każdego stworzenia, bo w Nim zostało wszystko stworzone: i to, co w niebiosach, i to, co na ziemi, byty widzialne i niewidzialne, czy Trony, czy Panowania, czy Zwierzchności, czy Władze. Wszystko przez Niego i dla Niego zostało stworzone. On jest przed wszystkim i wszystko w Nim ma istnienie. I On jest Głową Ciała, to jest Kościoła. On jest Początkiem, Pierworodnym spośród umarłych, aby sam zyskał pierwszeństwo we wszystkim. Zechciał bowiem Bóg, by w Nim zamieszkała cała Pełnia, i aby przez Niego i dla niego znów pojednać wszystko ze sobą: i to co na ziemi, i to co w niebiosach, wprowadziwszy pokój przez Krew Jego Krzyża. Oto słowo Boże. (Łk 23, 35-43) Królewska godność Chrystusa objawiła się w szczególny sposób podczas Jego męki. Z tronu krzyża Jezus pokonał władcę ciemności – szatana i dał nam udział w królewskim kapłaństwie.
Słowa Ewangelii według świętego Łukasza
Gdy ukrzyżowano Jezusa, lud stał i patrzył. Lecz członkowie Wysokiej Rady drwiąco mówili: Innych wybawiał, niechże teraz siebie wybawi, jeśli On jest Mesjaszem, Wybrańcem Bożym>>. Szydzili z Niego i żołnierze; podchodzili do Niego i podawali Mu ocet, mówiąc: Jeśli Ty jesteś królem żydowskim, wybaw sam siebie>>. Był także nad Nim napis w języku greckim, łacińskim i hebrajskim: To jest król żydowski>>. Jeden ze złoczyńców, których tam powieszono, urągał Mu: Czy Ty nie jesteś Mesjaszem? Wybaw więc siebie i nas>>. Lecz drugi, karcąc go, rzekł: Ty nawet Boga się nie boisz, chociaż tę samą karę ponosisz? My przecież sprawiedliwie, odbieramy bowiem słuszną karę za nasze uczynki, ale On nic złego nie uczynił>>. I dodał: Jezu, wspomnij na mnie, gdy przyjdziesz do swego królestwa>>. Jezus mu odpowiedział: Zaprawdę, powiadam ci: Dziś ze Mną będziesz w raju>>. Oto słowo Pańskie.
KLIKNIJ TUTAJ I PRZECZYTAJ PROFESJONALNIE PRZYGOTOWANE DLA CIEBIE KOMENTARZE DO CODZIENNEJ LITURGII SŁOWA NA EDYCJA.PL
KATECHEZA
LITURGIA SŁOWA
WPROWADZENIE
AKT INTRONIZACJI CHRYSTUSA KRÓLA W RODZINACH
Panie Jezu – Królu Wszechświata, Odkupicielu Rodzaju Ludzkiego, stajemy przed Tobą w hołdzie uwielbienia i wdzięczności za nieskończone miłosierdzie, którym nas wciąż obdarzasz. W dniu dzisiejszym wszyscy Polacy, wszystkie rodziny zamieszkujące naszą Ojczyznę w szczególny sposób chcą odnowić swoje przymierze z Tobą, aby z wiarą ojców wkroczyć w trzecie tysiąclecie. Oddajemy się Twemu Sercu przez Intronizację Ciebie, który jesteś Bogiem miłości. Uroczyście obieramy sobie Ciebie Jezu Chryste za naszego Pana i Króla, a Matkę Twoją ponownie przyrzekamy czcić jako naszą Królową i Panią – Królową Rodzin. Bądź Królem Polski – naszej Ojczyzny! Zobowiązujemy się rozszerzać królestwo Boże w naszych sercach, w naszych rodzinach, w społeczeństwie, w narodzie i w państwie; królestwo prawdy i życia, królestwo świętości i łaski, królestwo sprawiedliwości, miłości i pokoju. Zobowiązujemy się budować cywilizację miłości. Prosimy Cię, Panie, abyś zechciał być Królem, Głową naszych rodzin, także tych przez dzisiejszy świat zagrożonych. Uratuj je – wszak jesteś wszechmocny. Przyrzekamy często odmawiać ten akt osobiście i dokonać uroczyście intronizacji Serca Jezusowego w naszych domach. Przed majestatem Twej potęgi i chwały, oddając cześć Bogu w Trójcy Jedynemu, wołamy: Króluj nam Chryste! W koronie państwa polskiego – Króluj nam Chryste! W sercach jego obywateli – Króluj nam Chryste! We wszystkich obszarach życia społecznego – Króluj nam Chryste! W środkach społecznego komunikowania – Króluj nam Chryste! W sercach narzeczonych, gdy podejmują decyzję o zawarciu małżeństwa – Króluj nam Chryste! W małżeństwach przyjmujących każde dziecko – Króluj nam Chryste! W trudach wychowywania dzieci – Króluj nam Chryste! W przezwyciężaniu kryzysów małżeńskich – Króluj nam Chryste! W podjęciu powszechnego powołania do świętości – Króluj nam Chryste! W szkołach i programach wychowawczych – Króluj nam Chryste! W trosce o pracę i chleb powszedni – Króluj nam Chryste! W budowaniu ładu i bezpieczeństwa w narodzie – Króluj nam Chryste! W opiece nad chorymi, pokrzywdzonymi i uzależnionymi – Króluj nam Chryste! We wszystkich naszych rodzinach – Króluj nam Chryste! W sercach naszych – Króluj nam Chryste! Chwała Ojcu i Synowi, i Duchowi Świętemu, jak było na początku teraz i zawsze i na wieki wieków. Amen.
bp Stanisław Stefanek
Królu wieczności i czasu, Stwórco niebiosów i ziemi, Panie gwiaździstych przestworzy, Bądź pochwalony na wieki. Królu ludzkiego istnienia, Źródło mądrości i ładu, Pełen dobroci dla małych, Bądź pochwalony na wieki. Królu skazany przez wielkich, Płaszczem pogardy okryty, Z cierni koroną zwieńczony, Bądź pochwalony na wieki. Królu zhańbiony na krzyżu, Z sercem otwartym przez włócznię, Życie zabite grzechami, Bądź pochwalony na wieki. Królu pokoju i łaski, Przebacz nam winy odstępstwa, Otwórz zbłąkanym ramiona, Zjednocz nas Twoją miłością. Królu nadziei człowieczej, Tobie i Ojcu Twojemu, Z Duchem światłości i prawdy Chwała niech będzie na wieki. Amen.
Liturgia godzin, t. IV, s. 454.
