NR 23 / 2002 – WIELKANOC

WPROWADZENIE
KATECHEZA
LITURGIA SŁOWA


ODDANI KRÓLOWEJ POLSKI

Dzień Pański
Ojczyzna nasza od wieków doświadczała przedziwnej tajemnicy królowania Matki Jezusa. Doświadczenie to stało się szczególnie wyraźne w czasach szwedzkiego potopu i cudownej obrony Jasnej Góry. Ówczesny władca, król Jan Kazimierz, 1 kwietnia 1656 r., w katedrze lwowskiej uroczyście obwieścił to, co od wieków czuły polskie serca – Dziewica Maryja stała się oficjalnie Królową Korony Polskiej. Nadal doświadczamy miłościwego królowania Dziewicy Maryi, która stanowi dla naszego narodu ‘przedziwną pomoc i obronę”. Bogurodzica pomaga nam w rozszerzaniu królestwa swego Syna w naszym życiu osobistym i społecznym. Broni nas przed wszystkim, co stanowi zagrożenie naszej chrześcijańskiej i narodowej tożsamości. Świadomi tego, każdego roku powtarzamy słowa milenijnego Aktu Oddania: ‘Najlepsza Matko i Królowo Polski, uważaj nas, Polaków jako Naród, za całkowitą własność Twoją, za narzędzie w Twoich dłoniach na rzecz Kościoła świętego (…) Pragniemy wykonać wszystko, czego zażądasz (…)”. Uczynimy wszystko, aby słowa te nie były tylko uroczystą deklaracją, ale przekształcały się w codzienną, konkretną odpowiedź naszego życia na królowanie Dziewicy Maryi.

ks. Teofil Siudy

Weź w opiekę naród cały… (pieśń)


LITURGIA SŁOWA
KATECHEZA
WPROWADZENIE


PIERWSZE CZYTANIE

(Ap 11, 19a; 12, 1. 3-6a. 10ab)
Świątynia Boga w niebie się otwarła, i Arka Jego Przymierza ukazała się w Jego świątyni. Potem ukazał się wielki znak na niebie: Niewiasta obleczona w słońce i księżyc pod jej stopami, a na jej głowie wieniec z gwiazd dwunastu. Ukazał się też inny znak na niebie: Oto wielki Smok ognisty; ma siedem głów i dziesięć rogów, a na głowach siedem diademów. Ogon jego zmiata trzecią część gwiazd z nieba i rzucił je na ziemię. Smok stanął przed mającą urodzić Niewiastą, ażeby skoro tylko porodzi, pożreć jej Dziecko. I porodziła Syna – mężczyznę, który będzie pasł wszystkie narody rózgą żelazną. Dziecko jej zostało porwane do Boga i do Jego tronu. Niewiasta zaś zbiegła na pustynię, gdzie ma miejsce przygotowane przez Boga. I usłyszałem donośny głos mówiący w niebie: Teraz nastało zbawienie, potęga i królowanie Boga naszego i władza Jego Pomazańca>>. Oto słowo Boże. PSALM (Jdt 13, 18bcda. 19-20) Bóg wybrał Maryję spomiędzy wszystkich niewiast na ziemi; naród polski obrał Ją sobie za Królową, dlatego pełni radości możemy wołać: Tyś wielką chlubą naszego narodu! Refren: Tyś wielką chlubą naszego narodu. Błogosławiona jesteś, córko, przez Boga Najwyższego * spomiędzy wszystkich niewiast na ziemi, i niech będzie błogosławiony Pan Bóg, * Stwórca nieba i ziemi. Ref. Twoja ufność nie zatrze się aż na wieki * w sercach ludzkich wspominających moc Boga. Niech Bóg to sprawi, * abyś była wywyższona na wieki. Ref.

DRUGIE CZYTANIE

(Kol 1, 12-16)
Bracia: Z radością dziękujcie Ojcu, który was uzdolnił do uczestnictwa w dziale świętych w światłości. On uwolnił nas spod władzy ciemności i przeniósł do królestwa swego umiłowanego Syna, w którym mamy odkupienie, odpuszczenie grzechów. On jest obrazem Boga niewidzialnego, Pierworodnym wobec każdego stworzenia, bo w Nim zostało wszystko stworzone: i to, co w niebiosach, i to, co na ziemi, byty widzialne i niewidzialne, czy Trony, czy Panowania, czy Zwierzchności, czy Władze. Wszystko przez Niego i dla Niego zostało stworzone. On jest przed wszystkim i wszystko w Nim ma istnienie. Oto słowo Boże. (J 19, 25-27) Maryja, Królowa nieba i ziemi, Królowa Polski jest przede wszystkim – z woli Jej Syna – naszą Matką. Jest to wspaniały dar umierającego na krzyżu Chrystusa dla nas – ludzi.

Słowa Ewangelii według świętego Jana


Obok krzyża Jezusa stały: Matka Jego i siostra Matki Jego, Maria, żona Kleofasa, i Maria Magdalena. Kiedy więc Jezus ujrzał Matkę i stojącego obok Niej ucznia, którego miłował, rzekł do Matki: Niewiasto, oto syn Twój>>. Następnie rzekł do ucznia: Oto Matka twoja>>. I od tej godziny uczeń wziął Ją do siebie.


KLIKNIJ TUTAJ I PRZECZYTAJ PROFESJONALNIE PRZYGOTOWANE DLA CIEBIE KOMENTARZE DO CODZIENNEJ LITURGII SŁOWA NA EDYCJA.PL
KATECHEZA
LITURGIA SŁOWA
WPROWADZENIE


UCZEŃ WZIĄŁ MARYJĘ DO SIEBIE

Obecność Maryi pod krzyżem nie była jedynie współcierpieniem, udziałem w umieraniu Syna. Ona uczestniczyła w niepojętej, zbawczej miłości do ludzi i w zawierzeniu Przedwiecznemu Ojcu, jakim wypełniony był ukrzyżowany Jezus. Tę właśnie Matkę dał Jezus umiłowanemu uczniowi Janowi, aby była również jego Matką. Kościół, przeżywając dzisiaj to wydarzenie wierzy, że Jan pod krzyżem był przedstawicielem wszystkich ludzi, że było wolą będącego w agonii Jezusa, aby cały Kościół i każdy z nas miał w Maryi, Jego Matce – swoją Matkę. Na Kalwarii Jezus dał nam Maryję za Matkę nie tylko po to, żeby się nami opiekowała i o nas się troszczyła – również po to, abyśmy się poczuli Jej potomstwem, które ma zwyciężać zło, szatana. Kościół w Polsce, służąc narodowi, niejednokrotnie uroczyście odnawiał w nas świadomość udziału Maryi w mocy zbawczej i zobowiązywał do zaangażowania w zwyciężanie dobrem zła – również w życiu publicznym. Początek temu dał król Jan Kazimierz, ogłaszając w 1656 r., we Lwowie, spod krzyża potopu szwedzkiego, Maryję Królową Polski i zobowiązując się do naprawy krzywd społecznych. Chociaż śluby te nie były w pełni zrealizowane, przekonanie o tym, że Maryja Królowa Polski jest patronką ładu społecznego utrwaliło się w naszej kulturze religijnej. Współcześnie kształt tym zobowiązaniom nadał sługa Boży kard. S. Wyszyński, pisząc w 1956 r. tekst Jasnogórskich Ślubów Narodu. Jan Paweł II niejednokrotnie przypominał ich aktualność, wskazując, że ich zachowanie stanowi warunek dojrzałości społecznej i naszego suwerennego miejsca w jednoczącej się Europie.

o. Zachariasz S. Jabłoński – paulin


MODLITWA DZIĘKCZYNNA

Boże, dzięki Ci składamy za to, że mamy Królową, która jest Matką, że mamy Matkę, która jest Królową. Dzięki Ci składamy za Jej niezmierzoną dobroć, której doznawały i doznają całe pokolenia naszych rodaków i wszyscy, którzy przybywają do Jej sanktuarium. Dzięki Ci składamy za Jej męstwo wówczas, gdy brakowało męstwa najmężniejszym. Ona była Niewiastą mężną i była źródłem męstwa w najcięższych chwilach naszych dziejów. Dlatego też ta Matka jest naszą Królową, Królową naszych dusz. I za Nią składamy Ci dzisiaj dzięki. Równocześnie, dziękując nie przestajemy prosić, abyśmy byli godni takiej Matki i takiej Królowej. Nie przestajemy prosić, ażeby Maryja zwyciężyła w polskich sercach, żeby to zwycięstwo było zwycięstwem wiary, nadziei i miłości. Żeby to zwycięstwo było zwycięstwem dobra, uczciwości, szlachetności, trzeźwości.

Jan Paweł II