NR 42 / 2002 – XXI NIEDZIELA ZWYKŁA

WPROWADZENIE
KATECHEZA
LITURGIA SŁOWA


Dzień Pański

KIM JEST DLA CIEBIE CHRYSTUS?

“Za kogo ludzie uważają Syna Człowieczego?” “A wy za kogo Mnie uważacie?” (Mt 16, 14. 16). To pytania wciąż aktualne. Nikt z nas nie może przejść obok nich obojętnie. Odpowiedzi są różne. Dla niektórych Chrystus jest tylko mitem albo co najwyżej wielkim prorokiem. Chrześcijanom odpowiedź daje wyznanie wiary Kościoła: Chrystus jest Synem Bożym, który narodził się z Maryi Dziewicy, za nas umarł i zmartwychwstał. A więc jest Bogiem i Człowiekiem, który przez swoją śmierć na krzyżu i zmartwychwstanie jest naszym Zbawicielem. W Nim mamy dostęp do Boga i możemy nazywać się dziećmi Bożymi. Ale czym jest ta wiara dla mnie? Chrystus pyta: kim jestem dla ciebie tu i teraz? Chociaż odpowiedzi będą różne, bo zależne od sytuacji, naszego wieku i stanu, dla każdego człowieka wierzącego Chrystus, podobnie jak dla św. Piotra – jest Synem Boga żywego, jest przede wszystkim kimś żywym i bardzo bliskim. Jest Panem, Mistrzem i Przyjacielem. Jest po prostu życiem. Oby zatem każdy z nas za św. Pawłem mógł powiedzieć: “Dla mnie bowiem żyć – to Chrystus” (Flp 1, 21). “Albowiem z Niego i przez Niego, i dla Niego jest wszystko. Jemu chwała na wieki! Amen” (Rz 11, 36).

ks. Antoni Koszorz – werbista

Za kogo ludzie uważają Syna Człowieczego? (Mt 16, 13)


LITURGIA SŁOWA
KATECHEZA
WPROWADZENIE


Kim jest Jezus Chrystus? – to pytanie zadawali sobie mieszkańcy Palestyny blisko dwa tysiące lat temu. To pytanie zadaje sobie dzisiaj wielu ludzi. Pełną odpowiedź na nie daje Kościół, który jest Jego Ciałem, miejscem Jego obecności i działania. Przychodzimy na Eucharystię, aby spotkać się ze zmartwychwstałym Panem – żyjącym w Kościele – i doświadczyć Jego działania.

PIERWSZE CZYTANIE

(Iz 22, 19-23)
Pan Bóg wybiera ludzi do specjalnych zadań. Powodzenie zleconej człowiekowi misji także zależy od Niego. Współcześni idole, ludzie polityki czy biznesu, sobie przypisują zasługi w osiąganiu celów. Autorzy biblijni uczą nas prawdziwej pokory.

Czytanie z Księgi proroka Izajasza


To mówi Pan do Szebny, zarządcy pałacu: “Gdy strącę cię z twego urzędu i przepędzę cię z twojej posady, tegoż dnia powołam sługę mego, Eliakima, syna Chilkiasza. Oblokę go w twoją tunikę, przepaszę go twoim pasem, twoją władzę oddam w jego ręce; on będzie ojcem dla mieszkańców Jeruzalem oraz dla domu Judy. Położę klucz domu Dawidowego na jego ramieniu: gdy on otworzy, nikt nie zamknie, gdy on zamknie, nikt nie otworzy. Wbiję go jak kołek na miejscu pewnym, i stanie się tronem chwały dla domu swego ojca”.

PSALM

(Ps 138, 1-2a. 2bc i 3. 6 i 8bc)
Psalmista jako główny cel swojego życia widzi oddawanie czci Bogu i wychwalanie Jego łaski i dobroci. Do takiej postawy zdolny jest tylko człowiek pokorny, pyszni natomiast nie dostrzegają działania Boga w swoim życiu. Refren: Panie, Twa łaska trwa po wszystkie wieki. Będę Cię sławił, Panie, z całego serca, * bo usłyszałeś słowa ust moich; będę śpiewał Ci psalm wobec aniołów. * Pokłon Ci oddam w Twoim świętym przybytku. Refren. I będę sławił Twe imię * za łaskę Twoją i wierność. Wysłuchałeś mnie, kiedy Cię wzywałem, * pomnożyłeś moc mojej duszy. Refren. Pan, który jest wysoko, patrzy łaskawie na pokornego, * pyszałka zaś dostrzega z daleka. Panie, Twa łaska trwa na wieki, * nie porzucaj dzieła rąk Twoich. Refren.

DRUGIE CZYTANIE

(Rz 11, 33-36)
Wielu ludzi zachwyca się cudami natury, niezwykłymi zjawiskami w przyrodzie i kosmosie. Zwracają uwagę na piękno świata i głębię jego tajemnic fotograficy, poeci, pisarze, malarze. Człowiek Biblii zatrzymuje się na pięknie samego Boga, co pozwala mu otworzyć się na działanie łaski przemieniającej jego wnętrze.

Czytanie z Listu świętego Pawła Apostoła do Rzymian


O głębokości bogactw, mądrości i wiedzy Boga! Jakże niezbadane są Jego wyroki i nie do wyśledzenia Jego drogi! Kto bowiem poznał myśl Pana albo kto był Jego doradcą? Lub kto Go pierwszy obdarował, aby nawzajem otrzymać odpłatę? Albowiem z Niego i przez Niego, i dla Niego jest wszystko. Jemu chwała na wieki. Amen.

ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ

(Mt 16, 18) Alleluja, alleluja, alleluja. Ty jesteś Piotr – Opoka i na tej opoce zbuduję mój Kościół, a bramy piekielne go nie przemogą. Alleluja, alleluja, alleluja.

EWANGELIA

(Mt 16, 13-20)
Chrystus powierzył swój Kościół Piotrowi, który nie był wcale “najpewniejszym” z Jego uczniów. Uczynił to z pewnością dlatego, by pokazać, że mimo ludzkiej słabości, Kościół Jego nie zostanie zniszczony, ponieważ On “jest z nim aż do końca świata”.

Słowa Ewangelii według świętego Mateusza


Gdy Jezus przyszedł w okolice Cezarei Filipowej, pytał swych uczniów: “Za kogo ludzie uważają Syna Człowieczego?” A oni odpowiedzieli: “Jedni za Jana Chrzciciela, inni za Eliasza, jeszcze inni za Jeremiasza albo za jednego z proroków”. Jezus zapytał ich: “A wy za kogo Mnie uważacie?” Odpowiedział Szymon Piotr: “Ty jesteś Mesjaszem, Synem Boga żywego”. Na to Jezus mu rzekł: “Błogosławiony jesteś, Szymonie, synu Jony. Albowiem ciało i krew nie objawiły ci tego, lecz Ojciec mój, który jest w niebie. Otóż i Ja tobie powiadam: Ty jesteś Piotr – Opoka, i na tej opoce zbuduję mój Kościół, a bramy piekielne go nie przemogą. I tobie dam klucze królestwa niebieskiego; cokolwiek zwiążesz na ziemi, będzie związane w niebie, a co rozwiążesz na ziemi, będzie rozwiązane w niebie”. Wtedy przykazał uczniom, aby nikomu nie mówili, że On jest Mesjaszem.


KLIKNIJ TUTAJ I PRZECZYTAJ PROFESJONALNIE PRZYGOTOWANE DLA CIEBIE KOMENTARZE DO CODZIENNEJ LITURGII SŁOWA NA EDYCJA.PL
KATECHEZA
LITURGIA SŁOWA
WPROWADZENIE


Chrześcijańska dojrzałość: miłość

Być człowiekiem to być spotkaniem. Pierwszym złem, o którym mówi Pismo Święte, jest samotność człowieka. Każdy z nas od chwili poczęcia żyje mocą spotkań z Bogiem, z drugim człowiekiem oraz z samym sobą. Ale też od każdego z nas zależy, jakie będą te spotkania. Czy będą przynosić radość czy też niepokój, lęk, krzywdę? Tylko te spotkania, które oparte są na miłości, dają nam poczucie bezpieczeństwa oraz siłę, by trwać w tym, co dobre i szlachetne. Żyjemy w czasach, w których dominuje analfabetyzm i sceptycyzm wobec miłości. Współczesny człowiek coraz lepiej rozumie świat wokół siebie, a jednocześnie ma coraz większe trudności, by zrozumieć samego siebie oraz dojrzałą miłość. Analfabetyzm w dziedzinie miłości oznacza, że nie rozumiemy, czym jest istota miłości. Wielu ludzi utożsamia miłość z uczuciami, ze współżyciem seksualnym, z naiwnością i pobłażaniem. Z kolei sceptycyzm dotyka tych ludzi, którzy rozumieją wprawdzie, na czym polega dojrzała miłość, ale nie wierzą, że ona istnieje. Innymi słowy, są to ludzie, którzy nie wierzą, że potrafią kogoś pokochać i że mogą być pokochani przez inne osoby.
Analfabetyzm i sceptycyzm wobec miłości wynika nie tylko z negatywnych doświadczeń międzyludzkich, ale także z utraty pogłębionej więzi z Bogiem. Bóg jest Miłością. Kto nie wierzy w Boga, ten nie wierzy w miłość. Albo wierzy jedynie w imitację miłości, którą proponuje świat. A świat proponuje nam zawsze znacznie mniejszą miłość. Tę niewierną, niepłodną, rozrywkową, na próbę. Proponuje imitacje i karykatury miłości, które nie stawiają ludziom żadnych wymagań, ale boleśnie rozczarowują, prowadzą do cierpienia, konfliktów, rozpadu rodzin i całych społeczeństw.
Tylko Bóg uczy człowieka tej miłości, za którą tęskni nasze serce. Bóg uczy tej miłości, która jest czymś znacznie więcej niż tylko uczuciem. Dojrzała miłość to decyzja troski o czyjeś dobro. Decyzja ta wyraża się w takich słowach i czynach, które są dostosowane do zachowania tych, których kochamy. Wtedy staje się ona miłością wychowującą. Staje się tą mądrą miłością, która nie przeszkadza cierpieć tym, którzy błądzą i która urządza święto ocalenia dla tych, którzy się zastanawiają i powracają przemienieni, jak syn marnotrawny.

ks. Marek Dziewiecki

UWIELBIENIE BOGA

Ty jesteś jeden Święty, Panie Boże, który cuda czynisz. Ty jesteś mocny, Ty jesteś wielki, Ty jesteś najwyższy, Ty jesteś Królem wszechmogącym, Ojcze święty, Królu nieba i ziemi. Ty jesteś w Trójcy jedyny, Pan Bóg, wszelkie dobro. Ty jesteś dobro, wszelkie dobro, najwyższe dobro, Pan Bóg żywy i prawdziwy. Ty jesteś miłością, Ty jesteś mądrością, Ty jesteś pokorą, Ty jesteś cierpliwością, Ty jesteś bezpieczeństwem, Ty jesteś ukojeniem, Ty jesteś radością i weselem, Ty jesteś sprawiedliwością i umiarkowaniem, Ty jesteś wszelkim bogactwem i dostatkiem, Ty jesteś pięknością, Ty jesteś łagodnością, Ty jesteś opiekunem, Ty jesteś stróżem i obrońcą, Ty jesteś siłą, Ty jesteś orzeźwieniem, Ty jesteś nadzieją naszą, Ty jesteś wiarą naszą, Ty jesteś wielką słodyczą naszą, Ty jesteś wiecznym życiem naszym, wielki i prawdziwy Panie, Boże wszechmogący, miłosierny Zbawicielu.

św. Franciszek z Asyżu