WPROWADZENIE
KATECHEZA
LITURGIA SŁOWA
MIŁOŚĆ I POKÓJ – FUNDAMENTEM RODZINY
Słowo Boże dzisiejszej niedzieli ukazuje radość, jaką niesie życie w małżeństwie i rodzinie. W zamyśle Bożym dom rodzinny to najważniejsze miejsce, gdzie ludzie uczą się trudnej sztuki życia i gdzie doświadczają Bożego błogosławieństwa. Warunkiem jest respektowanie Bożych zasad, które regulują wzajemne relacje między małżonkami, a także między rodzicami i dziećmi (por. Syr 3, 2-6. 12-14). Święty Paweł wskazuje fundament chrześcijańskiej rodziny. Są nim dojrzała miłość i Chrystusowy pokój (por. Kol 3, 14-15). Niestety, życie wielu rodzin wyraźnie odbiega od Bożego zamysłu. Od tego zamysłu, który najpełniej zrealizowała Święta Rodzina (por. Łk 2, 39-40). W niektórych domach jest więcej obojętności niż miłości, więcej konfliktów niż pokoju. Bóg uczy nas miłości ofiarnej i nieodwołalnej, a jednocześnie miłości mądrej i wychowującej. Jednocześnie Bóg jest źródłem pokoju płynącego z czystego sumienia i z zaufania Bożej Opatrzności. Wszędzie tam, gdzie ludzie kierują się Bożą miłością i gdzie wprowadzają Boży pokój, życie rodzinne staje się miejscem błogosławieństwa. Nawet wtedy, gdy w jakimś okresie wiedzie drogą krzyżową choroby, niedostatku czy innych trudności.
ks. Marek Dziewiecki
Święta Rodzino z Nazaretu, zamieszkaj między nami.
LITURGIA SŁOWA
KATECHEZA
WPROWADZENIE
Święta Rodzina z Nazaretu stanowi najdoskonalszy wzór dla rodzin, jakie mają zakładać uczniowie Chrystusa, by uczynić z nich szkołę życia i świętości. Żyjemy w czasach zaniku zasad życia małżeńskiego, deprecjacji macierzyństwa i ojcostwa. Oby Święta Rodzina z Nazaretu była wzorem dla naszych rodzin, bo bez naśladowania tego Bożego wzoru nie ostoi się żadne społeczeństwo.
PIERWSZE CZYTANIE
(Syr 3, 2-6. 12-14)
Autor Księgi Syracydesa wzywa słuchaczy do gorliwego zachowywania IV przykazania: Czcij ojca twego i matkę twoją (Wj 20, 12). Za zachowanie tego przykazania obiecuje duchowe dobra: odpuszczenie grzechów i skarb, którym jest Boże błogosławieństwo oraz wysłuchanie modlitw.
Czytanie z Księgi Syracydesa
Pan uczcił ojca przez dzieci, a prawa matki nad synami utwierdził. Kto czci ojca, zyskuje odpuszczenie grzechów, a kto szanuje matkę, jakby skarby gromadził. Kto czci ojca, radość mieć będzie z dzieci, a w czasie modlitwy swej będzie wysłuchany. Kto szanuje ojca, długo żyć będzie, a kto posłuszny jest Panu, da wytchnienie swej matce. Synu, wspomagaj swego ojca w starości, nie zasmucaj go w jego życiu. A jeśliby nawet rozum stracił, miej wyrozumiałość, nie pogardzaj nim, choć jesteś w pełni sił. Miłosierdzie względem ojca nie pójdzie w zapomnienie, w miejsce grzechów zamieszka u ciebie.
PSALM
(Ps 128, 1-2. 3. 4-5)
Psalm przenika atmosfera pokoju i szczęścia. Tych dóbr nie zapewniło rodzinie psalmisty bogactwo, lecz bogobojność. Refren: Błogosławiony, kto się boi Pana. Błogosławiony każdy, kto się boi Pana, * kto chodzi Jego drogami. Bo z pracy rąk swoich będziesz pożywał, * szczęście osiągniesz i dobrze ci będzie. Refren. Małżonka twoja jak płodny szczep winny * we wnętrzu twojego domu. Synowie twoi jak sadzonki oliwki * dokoła twojego stołu. Refren. Oto takie błogosławieństwo dla męża, * który boi się Pana. Niechaj cię Pan błogosławi z Syjonu, * oglądaj pomyślność Jeruzalem przez całe swe życie. Refren.
DRUGIE CZYTANIE
(Kol 3, 12-21)
Jako wybrańcy Boży nieśmy wszystkim Chrystusowy pokój. Niech nasze życie cechuje postawa eucharystyczna, czyli wdzięczność za wszystko, czym Bóg nas obdarowuje.
Czytanie z Listu świętego Pawła Apostoła do Kolosan
Bracia: Jako wybrańcy Boży, święci i umiłowani, obleczcie się w serdeczne miłosierdzie, dobroć, pokorę, cichość, cierpliwość, znosząc jedni drugich i wybaczając sobie nawzajem, jeśliby miał ktoś zarzut przeciw drugiemu: jak Pan wybaczył wam, tak i wy. Na to zaś wszystko przyobleczcie miłość, która jest więzią doskonałości. A sercami waszymi niech rządzi pokój Chrystusowy, do którego też zostaliście wezwani, w jednym Ciele. I bądźcie wdzięczni. Słowo Chrystusa niech w was przebywa z całym swym bogactwem: z wszelką mądrością nauczajcie i napominajcie samych siebie przez psalmy, hymny, pieśni pełne ducha, pod wpływem łaski śpiewając Bogu w waszych sercach. I wszystko, cokolwiek działacie słowem lub czynem, wszystko czyńcie w imię Pana Jezusa, dziękując Bogu Ojcu przez Niego. Żony, bądźcie poddane mężom, jak przystało w Panu. Mężowie, miłujcie żony i nie bądźcie dla nich przykrymi. Dzieci, bądźcie posłuszne rodzicom we wszystkim, bo to jest miłe Panu. Ojcowie, nie rozdrażniajcie waszych dzieci, aby nie traciły ducha.
ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ
(Kol 3, 15a. 16a) Alleluja, alleluja, alleluja. Sercami waszymi niech rządzi Chrystusowy pokój, słowo Chrystusa niech w was przebywa z całym swym bogactwem. Alleluja, alleluja, alleluja.
EWANGELIA
(Łk 2, 22-40)
Dzisiejsza Ewangelia wyraża ważną myśl: nadzieja Prawa i proroków Starego Testamentu, których przedstawicielami są Symeon i Anna, spełniła się. Mesjasz przybył do najświętszego miejsca w Izraelu. Zdarzenie przenika dyskretna obecność Ducha Świętego, który oświeca i przygotowuje Mesjaszowi drogę do wszystkich narodów.
Słowa Ewangelii według świętego Łukasza
Gdy upłynęły dni Ich oczyszczenia według Prawa Mojżeszowego, Rodzice przynieśli Jezusa do Jerozolimy, aby Go przedstawić Panu. Tak bowiem jest napisane w Prawie Pańskim: “Każde pierworodne dziecko płci męskiej będzie poświęcone Panu”. Mieli również złożyć w ofierze parę synogarlic albo dwa młode gołębie, zgodnie z przepisem Prawa Pańskiego. A żył w Jerozolimie człowiek, imieniem Symeon. Był to człowiek prawy i pobożny, wyczekiwał pociechy Izraela, a Duch Święty spoczywał na nim. Jemu Duch Święty objawił, że nie ujrzy śmierci, aż zobaczy Mesjasza Pańskiego. Za natchnieniem więc Ducha przyszedł do świątyni. A gdy Rodzice wnosili Dzieciątko Jezus, aby postąpić z Nim według zwyczaju Prawa, on wziął Je w objęcia, błogosławił Boga i mówił: “Teraz, o Władco, pozwól odejść słudze Twemu w pokoju, według Twojego słowa. Bo moje oczy ujrzały Twoje zbawienie, któreś przygotował wobec wszystkich narodów: światło na oświecenie pogan i chwałę ludu Twego, Izraela”. A Jego ojciec i Matka dziwili się temu, co o Nim mówiono. Symeon zaś błogosławił Ich i rzekł do Maryi, Matki Jego: “Oto Ten przeznaczony jest na upadek i na powstanie wielu w Izraelu, i na znak, któremu sprzeciwiać się będą. A Twoją duszę miecz przeniknie, aby na jaw wyszły zamysły serc wielu”. Była tam również prorokini Anna, córka Fanuela z pokolenia Asera, bardzo podeszła w latach. Od swego panieństwa siedem lat żyła z mężem i pozostała wdową. Liczyła już osiemdziesiąty czwarty rok życia. Nie rozstawała się ze świątynią, służąc Bogu w postach i modlitwach dniem i nocą. Przyszedłszy w tej właśnie chwili, sławiła Boga i mówiła o Nim wszystkim, którzy oczekiwali wyzwolenia Jerozolimy. A gdy wypełnili wszystko według Prawa Pańskiego, wrócili do Galilei, do swego miasta Nazaret. Dziecię zaś rosło i nabierało mocy, napełniając się mądrością, a łaska Boża spoczywała na Nim.
KLIKNIJ TUTAJ I PRZECZYTAJ PROFESJONALNIE PRZYGOTOWANE DLA CIEBIE KOMENTARZE DO CODZIENNEJ LITURGII SŁOWA NA EDYCJA.PL
KATECHEZA
LITURGIA SŁOWA
WPROWADZENIE
Zasady życia rodzinnego
Współczesne poglądy na rodzinę, jej funkcjonowanie, charakteryzują się różnorodnością. Dla wielu osób wychowanych w rodzinie pełnej i właściwie funkcjonującej, środowisko to jest najbardziej bezpiecznym, pięknym i pełnym ciepła miejscem na świecie. Matka i ojciec doświadczają tutaj największych chwil szczęścia, których nie są w stanie zatrzeć nawet napotkany ból i cierpienie. Miłość rodziców jest doskonale odbierana przez dzieci, dla których ojciec i matka są największymi autorytetami i ludźmi najbardziej kochanymi. Doświadczenie takiej atmosfery domowego ogniska sprawia, iż wraca się do niego bardzo chętnie, wykorzystując każdą okazję. Bywa jednak i odwrotnie, gdy zapomina się o więzach rodzinnych, a dom rodzinny zmienia się w hotel. Brakuje czasu nawet na wspólne świętowanie. Każdy koncentruje się na sobie samym, powołując się przy tym na prawo do wolnego wyboru i pełnego urzeczywistnienia się w życiu. Pojawia się usprawiedliwienie, że praca zawodowa pochłania cały wolny czas i nie ma sposobu, by okazywać sobie czułość. Sytuację tę bardzo dobitnie i niezwykle boleśnie obrazują słowa dziewczynki z drugiej klasy szkoły podstawowej, pochodzącej z tzw. dobrej rodziny, która skierowała do swojej katechetki następującą prośbę: “Niech mnie Pani weźmie na kolanka, bo w domu nikt mnie nie chce przytulić”. Wykrzywiony model życia rodzinnego często proponowany jest wprost lub pośrednio na ekranach kin, telewizorów, w różnych czasopismach. Nie dziwi zatem fakt, że przenika on również do świadomości chrześcijańskich rodziców i dzieci, którym coraz trudniej jest zachować zasady życia rodzinnego, określone na kartach Biblii: “Żony bądźcie poddane swym mężom, jak przystało w Panu. Mężowie miłujcie swe żony i nie bądźcie dla nich przykrymi! Dzieci bądźcie posłuszne rodzicom we wszystkim, bo to jest miłe w Panu. Ojcowie, nie rozdrażniajcie waszych dzieci, aby nie traciły ducha” (Kol 3, 18-21)
Serce Jezusa, oddane Ojcu z miłości do nas, pragniemy, idąc za tchnieniem Ducha Świętego, poświęcić się Tobie, by bardziej Cię kochać. Oddajemy Ci: – nasze życie i rodziny, – wszystko, czym jesteśmy, – dzieci dane nam już przez Ojca i te, które zechce On nam dać w przyszłości, – nasze domy, – naszą pracę i czyny nawet najprostsze, – nasze przykrości i radości. Uświęć je, prosimy, aby miłość, którą nas ukochałeś, ustrzegła nas i w Tobie pozostała w nas na zawsze. Spraw, abyśmy byli świętą rodziną – na wzór Twojej Rodziny – i abyśmy mogli świadczyć wobec ludzi o naszym zaufaniu do Ciebie i o Twoim miłosierdziu. Amen.
