NR 22 / 2003 – II NIEDZIELA WIELKANOCNA – Miłosierdzia Bożego

WPROWADZENIE
KATECHEZA
LITURGIA SŁOWA


Dzień Pański

WOŁAJMY O MIŁOSIERDZIE BOGA!

Kościół głosi prawdę o miłosierdziu Boga objawioną w ukrzyżowanym i zmartwychwstałym Chrystusie i wyznaje ją na różne sposoby. (…) Stara się również czynić miłosierdzie ludziom przez ludzi, widząc w tym nieodzowny warunek zabiegów o lepszy, “bardziej ludzki” świat. (…) Jednakże (…) w żadnym okresie dziejów (…) Kościół nie może zapomnieć o modlitwie, która jest wołaniem o miłosierdzie Boga wobec wielorakiego zła, jakie ciąży nad ludzkością. (…) To właśnie jest podstawowym prawem i zarazem powinnością Kościoła w Jezusie Chrystusie. (…) Im bardziej świadomość ludzka (…) traci poczucie sensu samego słowa “miłosierdzie”, (…) tym bardziej Kościół ma prawo i obowiązek odwoływać się do Boga miłosierdzia “wołaniem wielkim” (por. Hbr 5, 7). Takim “wielkim wołaniem”, winno być wołanie Kościoła naszych czasów do Boga o miłosierdzie, którego pewność głosi on i wyznaje w Chrystusie ukrzyżowanym i zmartwychwstałym – czyli w tajemnicy paschalnej. Tajemnica ta niesie w sobie najpełniejsze objawienie miłosierdzia – czyli tej miłości, która jest potężniejsza od śmierci, potężniejsza od grzechu i zła każdego – miłości, która dźwiga człowieka z najgłębszych upadków i wyzwala z największych zagrożeń.

Jan Paweł II

Jezu, ufam Tobie!


LITURGIA SŁOWA
KATECHEZA
WPROWADZENIE


Apostołka miłosierdzia Bożego – św. Faustyna Kowalska przypomina nam centralną prawdę Objawienia, zarówno Starego jak i Nowego Testamentu, że Bóg jest bogaty w miłosierdzie (Ef 2, 4). Kościół przyjął z wdzięcznością przesłanie, które za jej pośrednictwem Jezus skierował do ludzi, także naszych czasów: Powiedz, że miłosierdzie jest największym przymiotem Boga. Powiedz zbolałej ludzkości, niech się przytuli do miłosiernego serca Mojego, a Ja ją napełnię pokojem. Tę tajemnicę uwielbiamy szczególnie w dzisiejszą niedzielę.

PIERWSZE CZYTANIE

(Dz 4, 32-35)
Życie pierwszych chrześcijan było najlepszym świadectwem wiary. Wiara ich była żywa, rodziła dzieła miłosierdzia, także w wymiarze społecznym. Wierzący dzielili się swoimi majątkami, tak że nikt nie cierpiał niedostatku.

Czytanie z Dziejów Apostolskich


Jeden duch i jedno serce ożywiały wszystkich wierzących. Żaden nie nazywał swoim tego, co posiadał, ale wszystko mieli wspólne. Apostołowie z wielką mocą świadczyli o zmartwychwstaniu Pana Jezusa, a wszyscy mieli wielką łaskę. Nikt z nich nie cierpiał niedostatku, bo właściciele pól albo domów sprzedawali je i przynosili pieniądze ze sprzedaży, i składali je u stóp Apostołów. Każdemu też rozdzielano według potrzeby.

PSALM

(Ps 118, 1 i 4. 13-14. 22 i 24)
Dziękujcie Panu, bo jest miłosierny. Chcemy dziś, ze św. Faustyną i całym Kościołem, uwielbiać miłosiernego Boga w Trójcy Jedynego. Wielbimy Go zwłaszcza za to, że przez swoje miłosierdzie zgromadził nas w swoim Kościele, którego kamieniem węgielnym jest Chrystus. Refren: Dziękujcie Panu, bo jest miłosierny. Dziękujcie Panu, bo jest dobry, * bo łaska Jego trwa na wieki. Niech bojący się Pana głoszą: * “Jego łaska na wieki”. Refren. Uderzono mnie i pchnięto, bym upadł, * lecz Pan mnie podtrzymał. Pan moją mocą i pieśnią, * On stał się moim Zbawcą. Refren. Kamień odrzucony przez budujących * stał się kamieniem węgielnym. Oto dzień, który Pan uczynił, * radujmy się w nim i weselmy. Refren.

DRUGIE CZYTANIE

(1 J 5, 1-6)
Nasza wiara przechodzi wiele prób, bo musi oczyszczać się i dojrzewać. Istotnym elementem wiary jest ufność Bogu, której obce jest wszelkie niedowierzanie, podejrzliwość. To zawierzenie wyrażamy za św. Faustyną aktem strzelistym: Jezu, ufam Tobie!

Czytanie z Pierwszego Listu świętego Jana Apostoła


Najmilsi: Każdy, kto wierzy, że Jezus jest Mesjaszem, z Boga się narodził i każdy miłujący Tego, który dał życie, miłuje również tego, który życie od Niego otrzymał. Po tym poznajemy, że miłujemy dzieci Boże, gdy miłujemy Boga i wypełniamy Jego przykazania, albowiem miłość względem Boga polega na spełnianiu Jego przykazań, a przykazania Jego nie są ciężkie. Wszystko bowiem, co z Boga zrodzone, zwycięża świat, tym właśnie zwycięstwem, które zwyciężyło świat, jest nasza wiara. A kto zwycięża świat, jeśli nie ten, kto wierzy, że Jezus jest Synem Bożym? Jezus Chrystus jest Tym, który przyszedł przez wodę i krew, i Ducha, nie tylko w wodzie, lecz w wodzie i we krwi. Duch daje świadectwo: bo Duch jest prawdą.

ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ

(J 20, 29) Alleluja, alleluja, alleluja. Uwierzyłeś Tomaszu, bo Mnie ujrzałeś; błogosławieni, którzy nie widzieli, a uwierzyli. Alleluja, alleluja, alleluja.

EWANGELIA

(J 20, 19-31)
Słowa Jezusa: Błogosławieni, którzy nie widzieli, a uwierzyli, skierowane do św. Tomasza, dotyczą także nas, którzy nie dostąpiliśmy łaski, by oglądać Chrystusa zmartwychwstałego. Mamy jednak łaskę wiary, która zjednuje nam Boże błogosławieństwo i miłosierdzie Boga.

Słowa Ewangelii według świętego Jana


Było to wieczorem owego pierwszego dnia tygodnia. Tam, gdzie przebywali uczniowie, drzwi były zamknięte z obawy przed Żydami. Jezus wszedł, stanął pośrodku i rzekł do nich: “Pokój wam!”. A to powiedziawszy, pokazał im ręce i bok. Uradowali się zatem uczniowie ujrzawszy Pana. A Jezus znowu rzekł do nich: “Pokój wam! Jak Ojciec Mnie posłał, tak i Ja was posyłam”. Po tych słowach tchnął na nich i powiedział im: “Weźmijcie Ducha Świętego! Którym odpuścicie grzechy, są im odpuszczone, a którym zatrzymacie, są im zatrzymane”. Ale Tomasz, jeden z Dwunastu, zwany Didymos, nie był razem z nimi, kiedy przyszedł Jezus. Inni więc uczniowie mówili do niego: “Widzieliśmy Pana!”. Ale on rzekł do nich: “Jeżeli na rękach Jego nie zobaczę śladu gwoździ i nie włożę palca mego w miejsce gwoździ, i nie włożę ręki mojej do boku Jego, nie uwierzę”. A po ośmiu dniach, kiedy uczniowie Jego byli znowu wewnątrz domu i Tomasz z nimi, Jezus przyszedł mimo drzwi zamkniętych, stanął pośrodku i rzekł: “Pokój wam!”. Następnie rzekł do Tomasza: “Podnieś tutaj swój palec i zobacz moje ręce. Podnieś rękę i włóż ją do mego boku, i nie bądź niedowiarkiem, lecz wierzącym”. Tomasz Mu odpowiedział: “Pan mój i Bóg mój!”. Powiedział mu Jezus: “Uwierzyłeś, bo Mnie ujrzałeś; błogosławieni, którzy nie widzieli, a uwierzyli”. I wiele innych znaków, których nie zapisano w tej księdze, uczynił Jezus wobec uczniów. Te zaś zapisano, abyście wierzyli, że Jezus jest Mesjaszem, Synem Bożym, i abyście wierząc, mieli życie w imię Jego.


KLIKNIJ TUTAJ I PRZECZYTAJ PROFESJONALNIE PRZYGOTOWANE DLA CIEBIE KOMENTARZE DO CODZIENNEJ LITURGII SŁOWA NA EDYCJA.PL
KATECHEZA
LITURGIA SŁOWA
WPROWADZENIE


Akt zawierzenia świata Bożemu miłosierdziu

Boże, Ojcze miłosierny, który objawiłeś swoją miłość w Twoim Synu Jezusie Chrystusie, i wylałeś ją na nas w Duchu Świętym, Pocieszycielu, Tobie zawierzamy dziś losy świata i każdego człowieka. Pochyl się nad nami grzesznymi, ulecz naszą słabość, Przezwycięż wszelkie zło, pozwól wszystkim mieszkańcom ziemi doświadczyć Twojego miłosierdzia, aby w Tobie, trójjedyny Boże, zawsze odnajdywali źródło nadziei. Ojcze przedwieczny, dla bolesnej męki i zmartwychwstania Twego Syna, miej miłosierdzie dla nas i całego świata! Amen.

Jan Paweł II