NR 23 / 2003 – UROCZYSTOŚĆ NMP KRÓLOWEJ POLSKI

WPROWADZENIE
KATECHEZA
LITURGIA SŁOWA


Dzień Pański

NASZA MATKA I KRÓLOWA

Uroczystość Najświętszej Maryi Panny Królowej Polski skłania nas do odczytania na nowo obecności Maryi w życiu Kościoła na polskiej ziemi. Bóg dał nam w Maryi, obecnej w znaku Jasnogórskiego Obrazu, przedziwną pomoc i obronę. Dlatego z taką ufnością nasz naród, poprzez kolejne pokolenia, przychodzi na Jasną Górę Zwycięstwa. Maryja jest szczególnym świadkiem naszego przybrania za synów. Stojąc na Kalwarii pod krzyżem Jezusa, przez duchowe macierzyństwo zrodziła nas dla Boga podczas heroicznej próby wiary. Jednocześnie otrzymała od Chrystusa szczególne polecenie: oto syn Twój, poprzez które macierzyńską troską otoczyła rodzący się Kościół. To duchowe macierzyństwo Maryi w sposób wyjątkowy jest obecne w życiu polskiego Kościoła. Mówił o tym Jan Paweł II podczas swojej pierwszej pielgrzymki na Jasną Górę: Ta, która przemawiała pieśnią na ustach praojców, przemówiła w swoim czasie tym Wizerunkiem, poprzez który wyraziła się Jej macierzyńska obecność w życiu Kościoła i Ojczyzny. Posłuszni poleceniu Jezusa: oto Matka twoja, pragniemy razem z Nią podjąć trud ewangelicznego świadectwa, aby nieustannie odmieniało się oblicze naszej ojczyzny i świata.

o. Kamil Szustak – paulin

Polski Tyś Królową i najlepszą Matką.


LITURGIA SŁOWA
KATECHEZA
WPROWADZENIE


W 1656 r., 1 kwietnia, Jan Kazimierz uroczystym aktem oddał kraj pod opiekę Matki Bożej, obierając Ją Królową Polski. Papież Jan XXIII ogłosił Najświętszą Maryję Pannę Królową Polski i główną patronką kraju. Królowanie Maryi ma znaczenie duchowe – pragnie Ona, by w Jej królestwie kwitła wiara, dobre obyczaje, miłość Boga i bliźniego. Starajmy się, by Jej królowanie znalazło potwierdzenie w naszym życiu.

PIERWSZE CZYTANIE

(Ap 11, 19a; 12, 1. 3-6a. 10ab)
Wizja św. Jana ukazuje szatana w walce z brzemienną niewiastą. Niewiasta porodziła Zbawiciela wszystkich ludów. Starodawny smok został pokonany. Nauka Kościoła widziała w tej apokaliptycznej wizji obraz walczącego Kościoła lub Matkę Najświętszą. Wizja ta jest obietnicą, iż spełni się najstarsze proroctwo dane przez Boga w raju: potomstwo niewiasty zmiażdży głowę węża (Rdz 3, 15).

Czytanie z Księgi Apokalipsy świętego Jana Apostoła


Świątynia Boga w niebie się otwarła i Arka Jego Przymierza ukazała się w Jego świątyni. Potem ukazał się wielki znak na niebie: Niewiasta obleczona w słońce i księżyc pod jej stopami, a na jej głowie wieniec z gwiazd dwunastu. Ukazał się też inny znak na niebie: oto wielki Smok ognisty; ma siedem głów i dziesięć rogów, a na głowach siedem diademów. Ogon jego zmiata trzecią część gwiazd z nieba i rzucił je na ziemię. Smok stanął przed mającą urodzić Niewiastą, ażeby skoro tylko porodzi, pożreć jej Dziecko. I porodziła Syna – mężczyznę, który będzie pasł wszystkie narody rózgą żelazną. Dziecko jej zostało porwane do Boga i do Jego tronu. Niewiasta zaś zbiegła na pustynię, gdzie ma miejsce przygotowane przez Boga. I usłyszałem donośny głos mówiący w niebie: “Teraz nastało zbawienie, potęga i królowanie Boga naszego i władza Jego Pomazańca”.

PSALM

(Jdt 13, 18bcda. 19-20)
Wiele jest pieśni, którymi od stuleci Polacy czczą swoją Królową. Pierwsza, o jakiej wspominają źródła historyczne, to “Bogurodzica, Dziewica”. Jednak Maryja z dziećmi swego królestwa pragnie śpiewać Bogu chwałę sławami: Wielbi dusza moja Pana (Łk 1, 46). Refren: Tyś wielką chlubą naszego narodu. Błogosławiona jesteś, córko, przez Boga Najwyższego, * spomiędzy wszystkich niewiast na ziemi, i niech będzie błogosławiony Pan Bóg, * Stwórca nieba i ziemi. Refren. Twoja ufność nie zatrze się aż na wieki * w sercach ludzkich wspominających moc Boga. Niech Bóg to sprawi, * abyś była wywyższona na wieki. Refren.

DRUGIE CZYTANIE

(Kol 1, 12-16)
Należymy do królestwa Syna Bożego, który nas wyzwolił spod panowania władcy ciemności. Mając za Królową Maryję, budujmy na ziemi królestwo Boże, które zapoczątkował Jej Syn, a nasz Zbawiciel – Jezus Chrystus.

Czytanie z Listu świętego Pawła Apostoła do Kolosan


Bracia: Z radością dziękujcie Ojcu, który was uzdolnił do uczestnictwa w dziale świętych w światłości. On uwolnił nas spod władzy ciemności i przeniósł do królestwa swego umiłowanego Syna, w którym mamy odkupienie, odpuszczenie grzechów. On jest obrazem Boga niewidzialnego, Pierworodnym wobec każdego stworzenia, bo w Nim zostało wszystko stworzone: i to, co w niebiosach, i to, co na ziemi, byty widzialne i niewidzialne, czy Trony, czy Panowania, czy Zwierzchności, czy Władze. Wszystko przez Niego i dla Niego zostało stworzone. On jest przed wszystkim i wszystko w Nim ma istnienie.

ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ

(J 19, 27) Alleluja, alleluja, alleluja. Jezus powiedział do ucznia: “Oto Matka twoja”, i od tej godziny uczeń wziął Ją do siebie. Alleluja, alleluja, alleluja.

EWANGELIA

(J 19, 25-27)
Jezus rzekł do Jana: Oto Matka twoja. “A z kolei całe pokolenia uczniów, wyznawców, miłośników Chrystusa – tak jak Apostoł Jan – niejako zabierały do siebie tę Matkę, w ten sposób od początku objawioną w dziejach zbawienia i w posłannictwie Kościoła” (Jan Paweł II, “Redemptor hominis”, 22).

Słowa Ewangelii według świętego Jana


Obok krzyża Jezusa stały: Matka Jego i siostra Matki Jego, Maria, żona Kleofasa, i Maria Magdalena. Kiedy więc Jezus ujrzał Matkę i stojącego obok Niej ucznia, którego miłował, rzekł do Matki: “Niewiasto, oto syn Twój”. Następnie rzekł do ucznia: “Oto Matka twoja”. I od tej godziny uczeń wziął Ją do siebie.


KLIKNIJ TUTAJ I PRZECZYTAJ PROFESJONALNIE PRZYGOTOWANE DLA CIEBIE KOMENTARZE DO CODZIENNEJ LITURGII SŁOWA NA EDYCJA.PL
KATECHEZA
LITURGIA SŁOWA
WPROWADZENIE


Z dawna Polski Tyś Królową, Maryjo!

Przyzwyczailiśmy się przychodzić tutaj i przynosić Matce Syna Bożego i naszej Matce sprawy osobiste i rodzinne, jak również wielkie sprawy narodowe, tak jak to czynili nasi przodkowie przez całe stulecia. Przyzwyczailiśmy się mówić o tym wszystkim Tej, która w szczególny sposób jest obecna w tajemnicy Chrystusa i Kościoła, w tajemnicy każdego człowieka. Maryja, jako Matka Zbawiciela jest także Matką całego ludu Bożego i towarzyszy mu na drogach wiary i codziennego życia. Ona jest także Matką naszego narodu, który od wieków Ją czci jako swoją Królową. Raduję się dzisiaj, że dane mi jest stanąć raz jeszcze na tym świętym miejscu, szczególnym miejscu modlitwy i spojrzeć z bliska w Jasnogórskie Oblicze naszej Matki. Ona przez swoją wiarę, miłość i doskonałe zjednoczenie z Chrystusem stała się dla nas żywym wzorcem świętości i miłości Kościoła. (…) Przybywam na Jasną Górę jako pielgrzym, aby złożyć pokłon Maryi, Matce Chrystusa, aby się do Niej modlić i z Nią się modlić. (…) Dziękuję Jej za każde dobro duchowe i materialne, które się dokonuje na polskiej ziemi. Zawierzam macierzyńskiej opiece Pani Jasnogórskiej siebie, Kościół, wszystkich moich Rodaków, nie wyłączając nikogo. Zawierzam Jej każde polskie serce, każdy dom i każdą rodzinę. Wszyscy jesteśmy Jej dziećmi. Niech Maryja będzie przykładem i przewodniczką w naszej codziennej i szarej pracy. Niech wszystkim pomaga wzrastać w miłości Boga i miłości ludzi, budować wspólne dobro ojczyzny, wprowadzać i umacniać sprawiedliwy pokój w naszych sercach i środowiskach. Proszę Cię, Matko Jasnogórska, Królowo Polski, abyś cały mój naród ogarnęła Twoim macierzyńskim sercem. Dodawaj mu odwagi i siły ducha, aby mógł sprostać wielkiej odpowiedzialności, jaka przed nim stoi. Niech z wiarą, nadzieją i miłością przekroczy próg trzeciego tysiąclecia i jeszcze mocniej przylgnie do Twojego Syna Jezusa Chrystusa i do Jego Kościoła zbudowanego na fundamencie Apostołów. Matko nasza Jasnogórska, módl się za nami i prowadź nas, abyśmy mogli dawać świadectwo Chrystusowi – Odkupicielowi każdego człowieka. Miej w opiece naród cały, Który żyje dla Twej chwały. Niech rozwija się wspaniały, Maryjo!

Jan Paweł IISłowa skierowane do pielgrzymów, Częstochowa, 17 czerwca 1999 r.

Modlitwa za Ojczyznę

Boże, Rządco i Panie narodów, z ręki i karności Twojej racz nas nie wypuszczać, a za przyczyną Najświętszej Panny, Królowej naszej, błogosław Ojczyźnie naszej, by Tobie zawsze wierna, chwałę przynosiła Imieniowi Twemu a syny swe wiodła ku szczęśliwości. Wszechmogący wieczny Boże, spuść nam szeroką i głęboką miłość ku braciom i najmilszej Matce, Ojczyźnie naszej, byśmy jej i ludowi Twemu, swoich pożytków zapomniawszy, mogli służyć uczciwie. Ześlij Ducha Świętego na sługi Twoje, rządy kraju naszego sprawujące, by wedle woli Twojej ludem sobie powierzonym mądrze i sprawiedliwie zdołali kierować. Przez Chrystusa, Pana naszego. Amen.

ks. Piotr Skarga