NR 29 / 2003 – NIEDZIELA ZESŁANIA DUCHA ŚWIĘTEGO

WPROWADZENIE
KATECHEZA
LITURGIA SŁOWA


Dzień Pański

WEŹMIJCIE DUCHA ŚWIĘTEGO!

Zmartwychwstały tchnie na swoich uczniów, mówiąc im: Weźmijcie Ducha Świętego! (J 20, 22n). Duch Boży jest tchnieniem życia, udzielonym wspólnocie uczniów, dzięki któremu zostają oni stworzeni jako Kościół – żywe Ciało uwielbionego Pana (por. Rdz 2, 7). Jezus mówi: Którym odpuścicie grzechy, są im odpuszczone. Ten Jego nakaz obejmuje nie tylko kapłanów mających sakramentalną władzę rozgrzeszania, ale – w pewien sposób – także wszystkich wierzących, ponieważ przez głoszenie Ewangelii mają oni rodzić w ludziach wiarę, która wyzwala z mocy złego i niesie odpuszczenie grzechów. Duch Paraklet – Orędownik i Obrońca, dar Jezusa dla wierzących w Niego, będzie nieustannie przy nich obecny. Pośród prześladowań i kryzysów jako serdeczny Przyjaciel, Ten kto poucza, podnosi na duchu, daje mądrość, wytrwanie i zrozumienie słów Jezusa. Ten kto jest kontynuacją obecności Chrystusa w uczniach – po Jego odejściu do Ojca. Aby trwać w tej obecności, trzeba nam poznawać Ewangelię i nieustannie prosić o Ducha Świętego. Nie przestajcie przyzywać niezmordowanie i z żarliwym naleganiem: “Przyjdź, Duchu Święty! Przyjdź! Przyjdź!” (Jan Paweł II, do członków ruchu Odnowy w Duchu Świętym, 14 III 2002).

ks. Józef Maciąg

Duchu Święty przyjdź, prosimy, Twojej łaski nam trzeba.


LITURGIA SŁOWA
KATECHEZA
WPROWADZENIE


Zgromadziliśmy się w tej świątyni w imię Chrystusa na modlitwie i, tak jak Apostołowie w Wieczerniku, otrzymujemy dar Ducha Świętego. To dzięki sprawowaniu liturgii eucharystycznej tajemnica zesłania Ducha Pocieszyciela staje się dla nas w pełni dostępna. Dziś Duch Święty zstępuje na każdego z nas z osobna, jak też na cały Kościół. Chciejmy zatem otworzyć nasze serca na przyjęcie Jego darów.

PIERWSZE CZYTANIE

(Dz 2, 1-11)
Pierwsze czytanie przenosi nas dzisiaj do Wieczernika. Jesteśmy świadkami narodzin Kościoła, który mocą Ducha Świętego także i dzisiaj głosi wszystkim narodom Dobrą Nowinę o zbawieniu. Niech Duch Święty sprawi, abyśmy, tak jak Apostołowie, którzy w dzień Pięćdziesiątnicy zostali napełnieni Duchem Pocieszycielem, nie przestawali ukazywać światu wielkich dzieł Bożej miłości.

Czytanie z Dziejów Apostolskich


Kiedy nadszedł dzień Pięćdziesiątnicy, znajdowali się wszyscy razem na tym samym miejscu. Nagle spadł z nieba szum, jakby uderzenie gwałtownego wiatru, i napełnił cały dom, w którym przebywali. Ukazały się im też języki jakby z ognia, które się rozdzieliły, i na każdym z nich spoczął jeden. I wszyscy zostali napełnieni Duchem Świętym, i zaczęli mówić obcymi językami, tak jak im Duch pozwalał mówić. Przebywali wtedy w Jerozolimie pobożni Żydzi ze wszystkich narodów pod słońcem. Kiedy więc powstał ów szum, zbiegli się tłumnie i zdumieli, bo każdy słyszał, jak przemawiali w jego własnym języku. Pełni zdumienia i podziwu mówili: “Czyż ci wszyscy, którzy przemawiają, nie są Galilejczykami? Jakżeż więc każdy z nas słyszy swój własny język ojczysty? – Partowie i Medowie, i Elamici, i mieszkańcy Mezopotamii, Judei oraz Kapadocji, Pontu i Azji, Frygii oraz Pamfilii, Egiptu i tych części Libii, które leżą blisko Cyreny, i przybysze z Rzymu, Żydzi oraz prozelici, Kreteńczycy i Arabowie – słyszymy ich głoszących w naszych językach wielkie dzieła Boże”.

PSALM

(Ps 104, 1ab i 24ac. 29bc-30. 31 i 34)
Niech zstąpi Duch Twój i odnowi ziemię – oto wołanie, które dziś Kościół na całej ziemi z wiarą zanosi do Boga. Z ufnością prośmy Ducha, by zmieniał nieustannie oblicze polskiej ziemi. Refren: Niech zstąpi Duch Twój i odnowi ziemię. lub: Alleluja. Błogosław, duszo moja, Pana, * o Boże mój, Panie, Ty jesteś bardzo wielki. Jak liczne są dzieła Twoje, Panie, * ziemia jest pełna Twych stworzeń. Refren. Gdy odbierasz im oddech, marnieją * i w proch się obracają. Stwarzasz je napełniając swym duchem * i odnawiasz oblicze ziemi. Refren. Niech chwała Pana trwa na wieki, * niech Pan się raduje z dzieł swoich. Niech miła Mu będzie pieśń moja, * będę radował się w Panu. Refren.

DRUGIE CZYTANIE

(1 Kor 12, 3b-7. 12-13)
Duch Święty działa nie tylko w całym Kościele, będąc źródłem jego jedności, lecz także w sercach wszystkich wierzących w Chrystusa. Prośmy, aby Jego dary, których udziela każdemu z nas dla wspólnego dobra, uzdolniły nasze serca, abyśmy zawsze wzywali Jego pomocy w codziennych potrzebach.

Czytanie z Pierwszego Listu świętego Pawła Apostoła do Koryntian


Bracia: Nikt nie może powiedzieć bez pomocy Ducha Świętego: “Panem jest Jezus”. Różne są dary łaski, lecz ten sam Duch; różne też są rodzaje posługiwania, ale jeden Pan; różne są wreszcie działania, lecz ten sam Bóg, sprawca wszystkiego we wszystkich. Wszystkim zaś objawia się Duch dla wspólnego dobra. Podobnie jak jedno jest ciało, choć składa się z wielu członków, a wszystkie członki ciała, mimo iż są liczne, stanowią jedno ciało, tak też jest i z Chrystusem. Wszyscyśmy bowiem w jednym Duchu zostali ochrzczeni, aby stanowić jedno ciało: czy to Żydzi, czy Grecy, czy to niewolnicy, czy wolni. Wszyscyśmy też zostali napojeni jednym Duchem.

SEKWENCJA


Przybądź, Duchu Święty, Ześlij z nieba wzięty Światła Twego strumień. Przyjdź, Ojcze ubogich, Przyjdź, Dawco łask drogich, Przyjdź, Światłości sumień. O, najmilszy z gości, Słodka serc radości, Słodkie orzeźwienie. W pracy Tyś ochłodą, W skwarze żywą wodą, W płaczu utulenie. Światłości najświętsza, Serc wierzących wnętrza Poddaj Twej potędze. Bez Twojego tchnienia, Cóż jest wśród stworzenia? Jeno cierń i nędze. Obmyj, co nieświęte, Oschłym wlej zachętę, Ulecz serca ranę. Nagnij, co jest harde, Rozgrzej serca twarde, Prowadź zabłąkane. Daj Twoim wierzącym, W Tobie ufającym, Siedmiorakie dary. Daj zasługę męstwa, Daj wieniec zwycięstwa, Daj szczęście bez miary.

ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja. Przyjdź, Duchu Święty, napełnij serca swoich wiernych i zapal w nich ogień swojej miłości. Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

EWANGELIA

(J 20, 19-23)
Jezus, kończąc swoją misję zbawczą na ziemi, udziela Apostołom Ducha Świętego. Od tej chwili wszelkie działanie zbawcze Kościoła, zwłaszcza działanie sakramentalne, zawiera moc Ducha Uświęciciela. To Duch Święty oświeca nas swoją łaską, abyśmy podejmowali trud wewnętrznego nawrócenia i otworzyli nasze serca na przyjęcie daru Bożej miłości.

Słowa Ewangelii według świętego Jana


Wieczorem w dniu zmartwychwstania, tam gdzie przebywali uczniowie, drzwi były zamknięte z obawy przed Żydami. Przyszedł Jezus, stanął pośrodku, i rzekł do nich: “Pokój wam!” A to powiedziawszy, pokazał im ręce i bok. Uradowali się zatem uczniowie ujrzawszy Pana. A Jezus znowu rzekł do nich: “Pokój wam! Jak Ojciec Mnie posłał, tak i Ja was posyłam”. Po tych słowach tchnął na nich i powiedział im: “Weźmijcie Ducha Świętego. Którym odpuścicie grzechy, są im odpuszczone, a którym zatrzymacie, są im zatrzymane”.


KLIKNIJ TUTAJ I PRZECZYTAJ PROFESJONALNIE PRZYGOTOWANE DLA CIEBIE KOMENTARZE DO CODZIENNEJ LITURGII SŁOWA NA EDYCJA.PL
KATECHEZA
LITURGIA SŁOWA
WPROWADZENIE


SERCE JEZUSA DOBROCI I MIŁOŚCI PEŁNE [2]

NAŚLADUJMY JEZUSA

Kult Serca Pana Jezusa polega na przeżywaniu tajemnicy Bożej miłości, na wynagradzaniu za grzechy oraz poświęceniu się temuż Sercu. Byłby on jednak niepełny, gdyby zabrakło naśladowania Serca Chrystusowego. To naśladowanie prowadzi nas i pomaga upodobnić się do Jezusa. Jest ono także znakiem, że jesteśmy prawdziwymi czcicielami Jego Serca i dobrze przeżywamy to nabożeństwo. W Sercu Jezusa mieszka “cała pełnia Bóstwa”. Ono jest pełnią łaski, świętości i chwały. Ono jest wspaniałą świątynią, w której Bóg odbiera pełnię chwały i uwielbienia. Ono jest także przebłaganiem za grzechy nasze, bo tylko Chrystus, Bóg-Człowiek, może w pełni zadośćuczynić za grzechy ludzi. W sercu poświęconym Panu Jezusowi panuje spokój i pełna harmonia oraz porządek w pragnieniach i uczuciach. Jest ono jakby “lutnią” nastrojoną na miłość Boga i pełnienie jego woli. Naśladowanie Serca Jezusowego domaga się najpierw oczyszczenia swojego serca ze wszystkich grzechów i nieuporządkowanych przywiązań, które przesłaniają Boga. Warunkiem uporządkowania serca jest częsta spowiedź i codzienny rachunek sumienia. Wielką pomocą jest postawa czujności, która polega na świadomym odrzuceniu wszystkich pragnień i pożądań, które nie przynoszą dobra duchowego. Potrzebna jest również wytrwała praca, dobre wykorzystywanie czasu i zdolności, jakimi Bóg obdarzył człowieka. Praca jest bowiem szansą czynienia dobra, które jest skuteczną zaporą dla zła. Ten wysiłek oczyszczenia swojego serca powinniśmy wspierać modlitwą. Ona jest wielką pomocą w przemianie siebie samego i pracy nad sobą. W naśladowaniu Serca Jezusowego ważne miejsce zajmuje poznawanie Chrystusa, Jego życia ziemskiego. Pomocą jest rozważanie tajemnic z życia Chrystusa. “Dobrą jest rzeczą rozmyślanie o życiu Zbawiciela łączyć z uroczystościami. I tak w czasie Bożego Narodzenia przebywać w Betlejem, w Wielkim Poście zdążać na Kalwarię, w oktawę Bożego Ciała zatapiać się w tajemnicy Ołtarza itd. Radzi się również przed rozpoczęciem ważniejszej czynności zastanowić się, w jaki sposób Pan Jezus postąpiłby w podobnych sytuacjach. Jeżeli zaś zachodzi wątpliwość, to trzeba biec do Jego stóp i pytać: ‘Panie, co mam czynić, aby się Sercu Twemu podobać?'” – poucza św. bp Sebastian Pelczar. Mamy naśladować Chrystusa w miłości do Boga i do bliźnich, w pokorze, posłuszeństwie, zaparciu się siebie i gotowości do ofiary. Trzeba starać się o coraz pełniejsze przylgnięcie do Jego Serca, o zjednoczenie z Chrystusem i trwanie w Nim. Pan Jezus w Wieczerniku z całą mocą zalecał Apostołom: “Wytrwajcie we Mnie, a Ja [będę trwał] w was. (…) Kto trwa we Mnie, a Ja w nim, ten przynosi owoc obfity, ponieważ beze Mnie nic nie możecie uczynić” (J 15, 4-5)
Przyjdź Duchu Święty. Przemień nasz niepokój w święte odprężenie, w kojącą ciszę. Przemień nasz lęk w nieugiętą wiarę. Przemień naszą gorycz w słodycz Twojej łaski. Przemień mrok naszych serc w delikatne światło. Przemień zimę naszych dusz w Twoją wiosnę. Wyprostuj nasze krzywe drogi. Wypełnij naszą pustkę. Oczyść nas z pychy, pogłębiaj naszą pokorę. Rozpal w nas miłość. Zgaś w nas naszą zmysłowość. Spraw, abyśmy widzieli siebie, jak Ty nas widzisz. Spraw, abyśmy mogli poznać siebie i Ciebie, o Boże. Abyśmy byli szczęśliwi, jak błogosławieni czystego serca, którzy Boga oglądają. Duchu Święty, uwielbiam Cię, oświecaj mnie, kieruj mną, wzmacniaj mnie i pocieszaj. Powiedz, co mam robić i udziel mi łaski, abym mógł to wypełnić. Obiecuję wykonać wszystko, tylko proszę Cię, pomagaj mi. Duchu Święty, natchnij mnie, Miłości Boża, ogarnij mnie. Błogosław mi i broń od zła wszelkiego. Amen.