WPROWADZENIE
KATECHEZA
LITURGIA SŁOWA
IKONA TRÓJCY ŚWIĘTEJ
W uroczystość Najświętszej Trójcy świętujemy tajemnicę doskonałej jedności trzech Osób Boskich – Ojca i Syna i Ducha. Jest to jedność doskonała – pełnia miłości i poznania, komunii i komunikowania. Trójca Święta wprowadza nas w tajemnicę chrześcijańskiej egzystencji. Naśladowanie wewnętrznego życia Trójcy Świętej oznacza dla chrześcijańskiej wspólnoty komunię osób, doświadczenie miłości. Chrześcijanie nie są jedynie grupą społeczno-religijną, ale winni być komunią osób, jak jest nią Trójca Święta. Celem takiej wspólnoty nie jest powierzchowna więź i sympatia, ale wzajemna miłość jej członków. Trójca Święta uczy nas, aby się wzajemnie poznawać, dzielić sobą i akceptować. Takie poznawanie nie lęka się prawdy, dokonuje się w poszanowaniu praw i we wzajemnym szacunku, w poczuciu odpowiedzialności. Kościół jest ikoną Trójcy Świętej; z różnorodności rodzi się jedność, rodzi się siostrzana i braterska komunia. Kościół żyje, jeśli naśladuje życie wewnętrzne Trójcy Świętej. Realizując program miłości, Kościół staje się w świecie obrazem Trójcy Świętej i przyciąga ludzi będących poza Kościołem.
ks. Stefan Szymik – Misjonarz Świętej Rodziny
“O Boska Trójco, zamieszkaj we mnie, abym ja mogła zamieszkać w Tobie”. bł. Elżbieta od Trójcy Przenajświętszej
LITURGIA SŁOWA
KATECHEZA
WPROWADZENIE
W dzisiejszą niedzielę Kościół ukazuje jedną z największych tajemnic naszej wiary: tajemnicę Trójcy Świętej. Ludzkim rozumem nie jesteśmy w stanie tej prawdy ogarnąć… Jak to możliwe, że jest jeden Bóg w trzech Osobach? Jedynie dzięki wierze, otrzymanej na chrzcie św., z pokorą możemy wyznać: Wierzę w Ciebie, Boże żywy, w Trójcy Jedyny, prawdziwy.
PIERWSZE CZYTANIE
(Pwt 4, 32-34. 39-40)
Bóg – Stwórca, jedyny Pan wszechświata, wśród wielkich znaków i czynów prowadził naród wybrany bezpieczną drogą z Egiptu – miejsca niewoli – do ziemi obiecanej. I dzisiaj nieustannie opiekuje się nowym ludem, nabytym krwią Jego Syna Jezusa Chrystusa. Z uwagą wysłuchajmy słów Mojżesza, skierowanych do ludu wybranego, abyśmy odkrywając miłość Boga w Trójcy Świętej Jedynego, służyli Mu z większą gorliwością.
Czytanie z Księgi Powtórzonego Prawa
Mojżesz tak powiedział do ludu: “Zapytaj dawnych czasów, które były przed tobą od dnia, gdy Bóg stworzył na ziemi człowieka, czy zaszedł taki wypadek od jednego krańca niebios do drugiego jak ten lub czy słyszano o czymś podobnym? Czy słyszał jakiś naród głos Boży z ognia, jak ty słyszałeś, i pozostał żywym? Czy usiłował Bóg przyjść i wybrać sobie jeden naród spośród innych narodów przez doświadczenia, znaki, cuda i wojny, ręką mocną i wyciągniętym ramieniem, dziełami przerażającymi, jak to wszystko, co tobie uczynił twój Pan Bóg w Egipcie na twoich oczach? Poznaj dzisiaj i rozważ w swym sercu, że Pan jest Bogiem, a na niebie wysoko i na ziemi nisko nie ma innego. Strzeż Jego praw i nakazów, które ja dziś polecam tobie pełnić, by dobrze ci się wiodło i twym synom po tobie; byś przedłużył swe dni na ziemi, którą na zawsze daje ci Pan, twój Bóg”.
PSALM
(Ps 33, 4-5. 6 i 9. 18-19. 20 i 22)
Jesteśmy ludem, który Pan wybrał i umiłował w swoim Synu. Jak wielki jest Bóg w Trójcy Jedyny i jak wspaniałe jest nasze chrześcijańskie powołanie! Z radością dziękujmy Bogu za dary Jego miłości, za to, iż jesteśmy narodem wybranym przez Pana. Refren: Szczęśliwy naród wybrany przez Pana. Słowo Pana jest prawe, * a każde Jego dzieło godne zaufania. On miłuje prawo i sprawiedliwość, * ziemia jest pełna Jego łaski. Refren. Przez słowo Pana powstały niebiosa, * wszystkie gwiazdy przez tchnienie ust Jego. Bo przemówił i wszystko się stało, * sam rozkazał i zaczęło istnieć. Refren. Oczy Pana zwrócone na bogobojnych, * na tych, którzy czekają na Jego łaskę, aby ocalił ich życie od śmierci * i żywił ich w czasie głodu. Refren. Dusza nasza oczekuje Pana, * On jest naszą pomocą i tarczą. Panie, niech nas ogarnie Twoja łaska, * według nadziei, którą pokładamy w Tobie. Refren.
DRUGIE CZYTANIE
(Rz 8, 14-17)
W sakramentach chrztu i bierzmowania otrzymaliśmy dar Ducha Świętego, który czyni nas dziećmi Bożymi. To dzięki Niemu możemy zwracać się do Boga – Abba-Ojcze i dziękować, że razem z Chrystusem będziemy wspólnie mieć udział w chwale.
Czytanie z Listu świętego Pawła Apostoła do Rzymian
Bracia: Wszyscy ci, których prowadzi Duch Boży, są synami Bożymi. Nie otrzymaliście przecież ducha niewoli, by się znowu pogrążyć w bojaźni, ale otrzymaliście ducha przybrania za synów, w którym możemy wołać: “Abba, Ojcze!” Sam Duch wspiera swym świadectwem naszego ducha, że jesteśmy dziećmi Bożymi. Jeżeli zaś jesteśmy dziećmi, to i dziedzicami: dziedzicami Boga, a współdziedzicami Chrystusa, skoro wspólnie z Nim cierpimy po to, by też wspólnie mieć udział w chwale.
ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ
(Ap 1, 8) Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja. Chwała Ojcu i Synowi, i Duchowi Świętemu, Bogu, który jest i który był, i który przychodzi. Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
EWANGELIA
(Mt 28, 16-20)
Kościół, wypełniając misję zleconą Apostołom przez Chrystusa, naucza wszystkie narody, udzielając im chrztu w imię Ojca i Syna, i Ducha Świętego. W wypełnianiu tej misji nie jest osamotniony, gdyż Jezus pozostaje z nim przez wszystkie dni, aż do skończenia świata.
Słowa Ewangelii według świętego Mateusza
Jedenastu uczniów udało się do Galilei na górę, tam gdzie Jezus im polecił. A gdy Go ujrzeli, oddali Mu pokłon. Niektórzy jednak wątpili. Wtedy Jezus zbliżył się do nich i przemówił tymi słowami: “Dana Mi jest wszelka władza w niebie i na ziemi. Idźcie więc i nauczajcie wszystkie narody, udzielając im chrztu w imię Ojca i Syna, i Ducha Świętego. Uczcie je zachowywać wszystko, co wam przykazałem. A oto Ja jestem z wami przez wszystkie dni, aż do skończenia świata”.
KLIKNIJ TUTAJ I PRZECZYTAJ PROFESJONALNIE PRZYGOTOWANE DLA CIEBIE KOMENTARZE DO CODZIENNEJ LITURGII SŁOWA NA EDYCJA.PL
KATECHEZA
LITURGIA SŁOWA
WPROWADZENIE
SERCE JEZUSA, DOBROCI I MIŁOŚCI PEŁNE [3]
WYNAGRODZENIE
Istotnym elementem nabożeństwa do Serca Pana Jezusa jest wynagrodzenie. Przeżywając bowiem głębiej tajemnicę Bożej miłości, równocześnie dostrzegamy, że miłość ta nie jest odwzajemniana, a często jest odrzucona i wzgardzona. Zauważamy to, co spostrzegł w XIII w. św. Franciszek z Asyżu, gdy wołał na rynkach miast włoskich: “Miłość nie jest kochana!”. Papież Leon XIII w akcie poświęcenia ludzkości Sercu Bożemu napisał: “Wielu nie zna Ciebie wcale, wielu odwróciło się od Ciebie, wzgardziwszy przykazaniami Twymi”. Zrozumienie prawdy, że Bóg tak umiłował świat, że Syna swego dał, a jednocześnie świadomość, że niekiedy, a nawet często, ludzką odpowiedzią na tę miłość jest grzech, rodzi w nas pragnienie wynagrodzenia. Na tę ludzką niewdzięczność skarżył się Jezus św. Małgorzacie Marii Alacoque, gdy mówił: “Oto Serce, które tak bardzo ludzi ukochało, a które otrzymuje od wielu, nawet od tych szczególnie umiłowanych, tylko oziębłość, obojętność i niewdzięczność”. Jak poucza nas Jan Paweł II, mamy wynagradzać Bożemu Sercu za grzechy popełnione przez nas i przez naszych bliźnich. Mamy wynagradzać za odrzucenie dobroci i miłości Boga i uczyć się od tego Serca miłości Boga i zrozumienia tajemnicy grzechu. Chrystus pojednał nas z Ojcem i wynagrodził za grzechy świata. W Sercu Chrystusa, pełnym miłości do Ojca i do ludzi – Jego braci, nastąpiło pełne pojednanie nieba z ziemią: “zostaliśmy pojednani z Bogiem przez śmierć Jego Syna” – mówi Paweł Apostoł (Rz 5, 10)
O Boże mój, Trójco Przenajświętsza, którą uwielbiam, dopomóż mi zapomnieć zupełnie o sobie samej, abym mogła zamieszkać w Tobie nieporuszona i spokojna, jakby dusza moja była już w wieczności. Oby nic nie zmąciło mego pokoju i nie wyprowadziło mnie z Ciebie, o mój wieczny Boże, ale niech każda minuta pogrąża mnie coraz głębiej w Twojej Tajemnicy. Uspokój moją duszę, uczyń w niej swoje niebo, swoje mieszkanie umiłowane i miejsce swego spoczynku. Obym tam nigdy nie zostawiła Ciebie samego, lecz abym tam całą była, cała żyjąca wiarą, cała adorująca, cała wydana Twojemu twórczemu działaniu. O mój Chryste umiłowany, ukrzyżowany z miłości, chciałabym być oblubienicą Twego Serca. Chciałabym Cię okryć chwałą, chciałabym Cię miłować… aż do śmierci z miłości! Ale czuję moją bezsilność i błagam Cię, abyś mnie okrył Sobą, abyś wszystkie poruszenia mej duszy utożsamił z Twoimi, abyś mnie w Sobie zatopił, zagarnął, zajął moje miejsce, tak by życie moje było jedynie odblaskiem Twego życia. Przyjdź do mnie jako Ten, który uwielbia, wynagradza i zbawia. O Słowo Przedwieczne, Słowo mego Boga, chcę spędzić życie moje na słuchaniu Ciebie. Chcę być cała pojętna na zrozumienie Ciebie. A następnie, poprzez wszystkie ciemności, poprzez całą pustkę i bezsilność własną, chcę się wpatrywać w Ciebie i na zawsze trwać w Twojej światłości. O Gwiazdo moja ukochana, utwierdź mnie, abym nie mogła się oddalić poza obręb Twoich promieni. O Ogniu trawiący, o Duchu miłości, zstąp na mnie, ażeby w mej duszy dokonało się jakby wcielenie Słowa: abym była dla Niego jakby nowym człowieczeństwem, w którym mógłby ponawiać swoją Tajemnicę. A Ty, o mój Ojcze, racz się skłonić ku Twemu maleńkiemu stworzeniu, “okryj je swoim cieniem” i racz w nim widzieć jedynie “Twego Umiłowanego, w którym sobie upodobałeś”. O Boska Trójco, moje Wszystko, moja Szczęśliwości, Samotności nieskończona, Bezmiarze, w którym się gubię, wydaję się Tobie jako zdobycz. Ukryj mnie w Sobie, zamieszkaj we mnie, abym ja mogła zamieszkać w Tobie, czekając na wejście w Twoją światłość i w przepaść Twego bezmiaru.
bł. Siostra Elżbieta od Trójcy Przenajświętszej
