WPROWADZENIE
KATECHEZA
LITURGIA SŁOWA
POWOŁANI DO APOSTOLSTWA
Bóg powołuje różnych ludzi, w różnym czasie i w różnym miejscu. Powołał pasterza Amosa na proroka, wśród Apostołów byli rybacy i celnicy, dziś wśród kapłanów można spotkać lekarzy, nauczycieli akademickich, inżynierów, byłych wojskowych. Wszystkim im towarzyszy duchowa moc Jezusa zmartwychwstałego, której doświadczają codziennie. Współczesny apostoł chciałby widzieć owoce swoich duszpasterskich działań, aby przynaglały go jeszcze bardziej do pracy apostolskiej. Jezus w dzisiejszej Ewangelii przypomina apostołom wszystkich czasów, że nie zawsze ich przepowiadanie wywoła rezonans w ludzkich sercach. Byli i będą ludzie, którzy apostoła nie przyjmą i nie będą go chcieli słuchać. Uczeń nie może być ponad Mistrza – Jezusa także nie słuchali. Jednak apostoł nie może się zrażać, musi czynić użytek z otrzymanej mocy Bożej, głosząc Ewangelię, wzywając do nawrócenia, odpuszczając grzechy, uwalniając ludzi od złych duchów i namaszczając olejem. Musi ciągle pamiętać, że Bóg wychodzi naprzeciw ludzkiej słabości i niezaradności i zsyła Ducha Świętego, który sprawia, że apostoł nie działa sam, ale to Bóg działa przez niego.
ks. Engelbert Ramola
“Jezus rozesłał po dwóch Apostołów. Oni wyszli i wzywali do nawrócenia.” (por. Mk 6, 7. 12)
LITURGIA SŁOWA
KATECHEZA
WPROWADZENIE
Bóg wybrał nas w Chrystusie na przybranych synów i dlatego gromadzi nas w każdą niedzielę, by celebrować z nami Ofiarę Nowego Przymierza. Jesteśmy zatem Jego ludem wybranym, królewskim kapłaństwem, którego zadaniem jest głoszenie wielkich dzieł Bożych i składanie Panu duchowych ofiar. Jak niegdyś Apostołów, tak dziś Jezus posyła każdego z nas, byśmy w świecie dawali świadectwo o Jego zbawczej miłości.
PIERWSZE CZYTANIE
(Am 7, 12-15)
Bóg wybierał i posyłał do ludu wybranego proroków – zwiastunów swojej woli. Dziś my jesteśmy ludem Bogu na własność przeznaczonym, który Chrystus nabył krwią swoją na krzyżu. Czy słuchamy słów Pana, aby być Jego posłańcami miłości?
Czytanie z Księgi proroka Amosa
Amazjasz, kapłan w Betel, rzekł do Amosa: “‘Widzący’, idź, uciekaj sobie do ziemi Judy. I tam jedz chleb, i tam prorokuj. A w Betel więcej nie prorokuj, bo jest ono królewską świątynią i królewską budowlą”. I odpowiedział Amos Amazjaszowi: “Nie jestem ja prorokiem ani nie jestem uczniem proroków, gdyż jestem pasterzem i tym, który nacina sykomory. Od trzody bowiem wziął mnie Pan i Pan rzekł do mnie: ‘Idź, prorokuj do narodu mego, izraelskiego'”.
PSALM
(Ps 85, 9ab-10. 11-12. 13-14)
Jedyną właściwą odpowiedzią na kierowane do nas przez Boga słowa może być postawa psalmisty: Będę słuchał tego, co mówi Pan Bóg. Oby te słowa psalmu mocno zapadły w nasze serca i umysły, aby Bóg mógł przez nas mówić do ludzi. Refren: Okaż swą łaskę i daj nam zbawienie. Będę słuchał tego, co mówi Pan Bóg: * oto ogłasza pokój ludowi i świętym swoim. Zaprawdę bliskie jest Jego zbawienie † dla tych, którzy się Go boją, * i chwała zamieszka w naszej ziemi. Refren. Spotkają się ze sobą łaska i wierność, * ucałują się sprawiedliwość i pokój. Wierność z ziemi wyrośnie, * a sprawiedliwość spojrzy z nieba. Refren. Pan sam obdarzy szczęściem, * a nasza ziemia wyda swój owoc. Przed Nim będzie kroczyć sprawiedliwość, * a śladami Jego kroków zbawienie. Refren.
DRUGIE CZYTANIE
(dłuższe, Ef 1, 3-14)
W Jezusie Chrystusie Bóg wybrał nas przed założeniem świata, abyśmy byli święci i nieskalani przed Jego obliczem. Jesteśmy wybranym ludem Bożym, ludem świętym, któremu zostało obiecane życie wieczne. Bądźmy wdzięczni za ten wspaniały dar i dzielmy się tą nadzieją z innymi.
Czytanie z Listu świętego Pawła Apostoła do Efezian
Niech będzie błogosławiony Bóg i Ojciec Pana naszego Jezusa Chrystusa, który napełnił nas wszelkim błogosławieństwem duchowym na wyżynach niebieskich w Chrystusie. W Nim bowiem wybrał nas przed założeniem świata, abyśmy byli święci i nieskalani przed Jego obliczem. Z miłości przeznaczył nas dla siebie jako przybranych synów przez Jezusa Chrystusa, według postanowienia swej woli, ku chwale majestatu swej łaski, którą obdarzył nas w Umiłowanym. W Nim mamy odkupienie przez Jego krew, odpuszczenie występków według bogactwa Jego łaski. Szczodrze ją na nas wylał w postaci wszelkiej mądrości i zrozumienia, przez to, że nam oznajmił tajemnicę swej woli według swego postanowienia, które przedtem w Nim powziął dla dokonania pełni czasów, aby wszystko na nowo zjednoczyć w Chrystusie jako Głowie: to, co w niebiosach, i to, co na ziemi. W Nim dostąpiliśmy udziału my również, z góry przeznaczeni zamiarem Tego, który dokonuje wszystkiego zgodnie z zamysłem swej woli, po to, byśmy istnieli ku chwale Jego majestatu, my, którzyśmy już przedtem nadzieję złożyli w Chrystusie. W Nim także wy usłyszeliście słowo prawdy, Dobrą Nowinę o waszym zbawieniu. W Nim również uwierzyliście i zostaliście naznaczeni pieczęcią Ducha Świętego, który był obiecany. On jest zadatkiem naszego dziedzictwa w oczekiwaniu na ostateczne odkupienie, które nas uczyni własnością Boga ku chwale Jego majestatu.
ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ
(por. Ef 1, 17-18) Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja. Niech Ojciec naszego Pana Jezusa Chrystusa przeniknie nasze serca swoim światłem, abyśmy wiedzieli, czym jest nadzieja naszego powołania. Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
EWANGELIA
(Mk 6, 7-13)
Każdy z nas jest apostołem Jezusa, którego Pan, tak jak Dwunastu, posyła z Dobrą Nowiną do ludzi. Zadaniem naszym jest nie tylko przygotować miejsce Chrystusowi w ludzkich sercach, poprzez wzywanie do nawrócenia i przemiany życia, lecz dawać osobiste świadectwo życia chrześcijańskiego.
Słowa Ewangelii według świętego Marka
Jezus przywołał do siebie Dwunastu i zaczął rozsyłać ich po dwóch. Dał im też władzę nad duchami nieczystymi. I przykazał im, żeby nic z sobą nie brali na drogę prócz laski: ani chleba, ani torby, ani pieniędzy w trzosie. “Ale idźcie obuci w sandały i nie wdziewajcie dwóch sukien”. I mówił do nich: “Gdy do jakiego domu wejdziecie, zostańcie tam, aż stamtąd wyjdziecie. Jeśli w jakim miejscu was nie przyjmą i nie będą was słuchać, wychodząc stamtąd strząśnijcie proch z nóg waszych na świadectwo dla nich”. Oni więc wyszli i wzywali do nawrócenia. Wyrzucali też wiele złych duchów oraz wielu chorych namaszczali olejem i uzdrawiali.
KLIKNIJ TUTAJ I PRZECZYTAJ PROFESJONALNIE PRZYGOTOWANE DLA CIEBIE KOMENTARZE DO CODZIENNEJ LITURGII SŁOWA NA EDYCJA.PL
KATECHEZA
LITURGIA SŁOWA
WPROWADZENIE
BŁOGOSŁAWIENI, KTÓRZY SIĘ SMUCĄ [2]
Błogosławieni, którzy się smucą, albowiem oni będą pocieszeni. W drugim błogosławieństwie Jezus nawiązuje do Księgi Izajasza: Pan (…) posłał mnie, (…) abym pocieszał wszystkich zasmuconych (Iz 61, 1-2)
Nie ustawaj nigdy w modlitwie. Jest ona istotą życia chrześcijańskiego. Ona zadaje gwałt Sercu Bożemu i wyjednuje potrzebne łaski. Bez modlitwy chrześcijanin byłby jak roślina pozbawiona powietrza i słońca.
