WPROWADZENIE
KATECHEZA
LITURGIA SŁOWA
DOBRY PASTERZ
Bóg przez proroka Jeremiasza zapowiada, że ustanowi dla swoich owiec pasterzy, którzy będą się o nie troszczyli. Pan Jezus mówi, że jest Dobrym Pasterzem – ogłasza, że w Nim spełnia się zapowiedź mesjańska. On będzie realizował to, co Bóg zapowiedział przez proroków. Wizerunek Dobrego Pasterza znaleziony został w katakumbach. Spotykamy go także na świecznikach, mozaikach i tablicach nagrobnych czasów wczesnego chrześcijaństwa. Obrazy te świadczą, że kult Chrystusa Dobrego Pasterza był bardzo żywy w pierwotnym Kościele. Przypominały one pierwszym chrześcijanom, że Jezus ich kocha i troszczy się o nich. Dzisiejsza Ewangelia ukazuje troskę Jezusa o Apostołów i o wszystkich, którzy szli za Nim. Troszczy się On o wszystkie ich potrzeby, także o odpoczynek. “Gdy ujrzał wielki tłum, który szedł wszędzie za Nim, zdjęła Go litość. Byli bowiem jak owce nie mające pasterza. I zaczął ich nauczać”. Jaka powinna być nasza odpowiedź na miłość Jezusa, na pragnienie poznania Go i przyjaźni z Nim, na posłuszeństwo Jego nauce? Tylko On jest Drogą, Prawdą i Życiem. Przylgnąć do Niego to również słuchać głosu tych, których pozostawił nam jako swych przedstawicieli. Oni – w Jego imieniu – są dzisiaj naszymi pasterzami.
ks. Józef Gaweł – sercanin
“Gdy Jezus ujrzał wielki tłum, zdjęła Go litość i zaczął ich nauczać.” (por. Mk 6, 34)
LITURGIA SŁOWA
KATECHEZA
WPROWADZENIE
Jezus-Pasterz zaprasza nas dziś, jak w każdą niedzielę, na Ucztę ofiarną. On sam zastawia dla nas stół słowa i eucharystycznego Chleba. Prowadzi nas do świątyni, byśmy mogli odpocząć od trudów codziennego życia, wiedzie nas po właściwych ścieżkach naszej codzienności. Pójdźmy więc z radością za naszym Dobrym Pasterzem, aby napełnił nasze dusze obfitością swojej łaski.
PIERWSZE CZYTANIE
(Jr 23, 1-6)
Bóg, nasz Stwórca, nieustannie troszczy się o swój lud. Gdy inni zawodzą, On dochowuje wierności. Obiecuje swojemu ludowi Dobrego Pasterza, który będzie Sprawiedliwością. Jest Nim Jezus Chrystus, który by ratować swoje owce, zapłacił najwyższą cenę – dla nas i dla naszego zbawienia umarł na krzyżu.
Czytanie z Księgi proroka Jeremiasza
Pan mówi: “Biada pasterzom, którzy prowadzą do zguby i rozpraszają owce mojego pastwiska”. Dlatego to mówi Bóg Izraela o pasterzach, którzy mają paść mój naród: ‘Wy rozproszyliście moją trzodę, rozpędziliście i nie zatroszczyliście się o nią; oto Ja się zatroszczę o nieprawość waszych uczynków’. Ja sam zbiorę resztę swego stada ze wszystkich krajów, do których je wypędziłem. Sprowadzę je na ich pastwisko, by miały coraz liczniejsze potomstwo. Ustanowię zaś nad nimi pasterzy, by je paśli; i nie będą się już więcej lękać ani trwożyć, ani trzeba będzie szukać którejkolwiek. Oto nadejdą dni, kiedy wzbudzę Dawidowi Odrośl sprawiedliwą. Będzie panował jako król, postępując roztropnie, i będzie wykonywał prawo i sprawiedliwość na ziemi. W jego dniach Juda dostąpi zbawienia, a Izrael będzie mieszkał bezpiecznie. To zaś będzie imię, którym go będą nazywać: ‘Pan naszą sprawiedliwością'”.
PSALM
(Ps 23, 1-2a. 2b-3. 4. 5. 6)
Kto podąża za Panem, jedynym Zbawicielem i Dobrym Pasterzem, niczego nie musi się lękać. Kto Mu zaufał, nie dozna nigdy zawodu, gdyż Pan jest jego wieczystym schronieniem. Z radością w sercu podziękujmy Bogu za dar Jego wiecznej przyjaźni i miłości, gdyż On jest naszym pasterzem i nie brak nam niczego. Refren: Pan mym pasterzem, nie brak mi niczego. Pan jest moim pasterzem, * niczego mi nie braknie. Pozwala mi leżeć * na zielonych pastwiskach. Refren. Prowadzi mnie nad wody, gdzie mogę odpocząć, * orzeźwia moją duszę. Wiedzie mnie po właściwych ścieżkach * przez wzgląd na swoją chwałę. Refren. Chociażbym przechodził przez ciemną dolinę, * zła się nie ulęknę, bo Ty jesteś ze mną. Kij Twój i laska pasterska * są moją pociechą. Refren. Stół dla mnie zastawiasz * na oczach mych wrogów. Namaszczasz mi głowę olejkiem, * a kielich mój pełny po brzegi. Refren. Dobroć i łaska pójdą w ślad za mną * przez wszystkie dni mego życia i zamieszkam w domu Pana * po najdłuższe czasy. Refren.
DRUGIE CZYTANIE
(Ef 2, 13-18)
Chrystus przez śmierć na krzyżu pojednał nas z Bogiem. On jest naszym pokojem. W Nim mamy dostęp do Ojca, który jest w niebie. Dlatego w imię Jezusa możemy zwracać się do Boga jako naszego Ojca.
Czytanie z Listu świętego Pawła Apostoła do Efezjan
Bracia: Teraz w Chrystusie Jezusie wy, którzy niegdyś byliście daleko, staliście się bliscy przez krew Chrystusa. On bowiem jest naszym pokojem; On, który obie części ludzkości uczynił jednością, bo zburzył rozdzielający je mur – wrogość. W swym ciele pozbawił On mocy Prawo przykazań wyrażone w zarządzeniach, aby z dwóch rodzajów ludzi stworzyć w sobie jednego, nowego człowieka, wprowadzając pokój, i aby tak jednych, jak drugich znów pojednać z Bogiem w jednym ciele przez krzyż, w sobie zadawszy śmierć wrogości. A przyszedłszy, zwiastował pokój wam, którzyście daleko, i pokój tym, którzy są blisko, bo przez Niego jedni i drudzy w jednym Duchu mamy przystęp do Ojca.
ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ
(J 10, 27) Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja. Moje owce słuchają mojego głosu, Ja znam je, a one idą za Mną. Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
EWANGELIA
(Mk 6, 30-34)
Jezus-Dobry Pasterz dostrzega każdą ludzką biedę, lituje się nad potrzebującymi. Jak wielkie jest serce naszego Pana i jak wielka jest Jego miłość do każdego z nas! Jeśli z ufnością zwrócimy się do Niego, to poda nam swoją pomocną dłoń i zaradzi naszym codziennym potrzebom.
Słowa Ewangelii według świętego Marka
Apostołowie zebrali się u Jezusa i opowiedzieli Mu wszystko, co zdziałali i czego nauczali. A On rzekł do nich: “Pójdźcie wy sami osobno na miejsce pustynne i wypocznijcie nieco”. Tak wielu bowiem przychodziło i odchodziło, że nawet na posiłek nie mieli czasu. Odpłynęli więc łodzią na miejsce pustynne osobno. Lecz widziano ich odpływających. Wielu zauważyło to i zbiegli się tam pieszo ze wszystkich miast, a nawet ich uprzedzili. Gdy Jezus wysiadł, ujrzał wielki tłum i zdjęła Go litość nad nimi; byli bowiem jak owce nie mające pasterza. I zaczął ich nauczać.
KLIKNIJ TUTAJ I PRZECZYTAJ PROFESJONALNIE PRZYGOTOWANE DLA CIEBIE KOMENTARZE DO CODZIENNEJ LITURGII SŁOWA NA EDYCJA.PL
KATECHEZA
LITURGIA SŁOWA
WPROWADZENIE
BŁOGOSŁAWIENI CISI [3]
Błogosławieni cisi, albowiem oni na własność posiądą ziemię. Metody rządzenia i zdobywania władzy na ziemi bywają najczęściej okrutne. Mówi o tym sam Jezus: Wiecie, że władcy narodów uciskają je, a wielcy dają im odczuć swą władzę (Mt 20, 25). Jednak zaraz dodaje: Nie tak będzie u was (Mt 20, 26). Władza i znaczenie zdobyte w sposób niegodziwy kończą się tragicznie: Jeszcze chwila, a nie będzie przestępcy; spojrzysz na jego miejsce, a już go nie będzie. Natomiast pokorni posiądą ziemię i będą się rozkoszować pełnym pokojem (Ps 37, 10-11). Właśnie dlatego Jezus zachęca: (…) Kto by między wami chciał stać się wielkim, niech będzie waszym sługą. A kto by chciał być pierwszy między wami, niech będzie niewolnikiem waszym, tak jak Syn Człowieczy, który nie przyszedł, aby Mu służono, lecz aby służyć i dać swoje życie jako okup za wielu (Mt 20, 26-28). W trzecim błogosławieństwie Jezus odrzuca wszelką przemoc i siłę w zdobywaniu znaczenia i władzy i zaprasza do budowania relacji międzyludzkich opartych na łagodności, pokorze, zrozumieniu i dobroci. Ludzie cisi nie stosują nigdy przemocy. Wobec innych są nieuzbrojeni, pozbawieni jakiegokolwiek pancerza czy ochrony. We współczesnej cywilizacji, w której istnieje tak ostra rywalizacja zawodowa, cichość nie jest traktowana jako cnota. Bywa raczej odbierana jako wyraz wycofania się i rezygnacji. Ludzi cichych uważa się nierzadko za przegranych. Ludzie sukcesu muszą nieustannie walczyć, pokazywać swoją siłę, prezentować się w mediach. Tylko w ten sposób mogą bowiem zrobić karierę. W tej cywilizacji, której rozwój bywa “nakręcany” przez media, Kościół kuszony jest, by przyjąć podobną postawę. Wydaje się nam nieraz, że Kościół winien walczyć o swoją pozycję w świecie: o uznanie, dobre notowania, sukces. Tej pokusie ulegali ewangeliczni faryzeusze. Jezus zarzucał im często, że odebrali już swoją nagrodę (Mt 6, 2. 5. 16), ponieważ zdobyli sukces: ludzkie uznanie i sławę. Mówiąc: Błogosławieni cisi, Jezus pragnie nam uzmysłowić, że metody świata w zdobywaniu władzy i znaczenia nie mogą być stosowane w królestwie Bożym. Paradoksalnie, to właśnie ludzie cisi i pokorni, którzy stają bezbronni wobec przemocy i potęgi świata, będą panować w królestwie niebieskim i oni posiądą ziemię. Oczywiście, Kościół winien być obecny w świecie, także w mediach. Tam, gdzie jest człowiek, tam winien być także Kościół. Korzystając z potęgi mediów, uczniowie Jezusa muszą być jednak świadomi, że “sukces” Ewangelii zależy nie od człowieka, ale od Boga. Kościół nie powinien korzystać z potęgi mediów, aby kreować siebie, ale by głosić Chrystusa. Prośmy Pana, abyśmy umieli nabierać dystansu i zdobywali wolność wobec współczesnych tendencji do szukania uznania, sukcesu i kariery. Módlmy się też, byśmy nie bali się sytuacji, w których nasza praca nie znajdzie uznania i pochwały w oczach ludzi. Rozważane błogosławieństwo jest dla nas zaproszeniem, byśmy uczyli się od Jezusa cichości i pokory. W Nim bowiem ostatecznie odnajdziemy ukojenie dla dusz naszych (por. Mt 11, 28-30).
Na podstawie: Ks. Józef Augustyn SJ, Osiem błogosławieństw.
Bóg nigdy nie zrezygnuje ze swoich dzieci, nawet z takich, które stoją do Niego plecami. I dlatego każdy ma szansę. Choćbyś po ludzku przegrał całkowicie, choćbyś zatracił swoją godność i całkiem się zaprzedał, jeszcze masz czas. Zbierz się, ogarnij, dźwignij. Zacznij od nowa. Spróbuj budować na tym, co w tobie jest z Boga. Spróbuj, bo życie jest tylko jedno.
ks. Jerzy Popiełuszko
