WPROWADZENIE
KATECHEZA
LITURGIA SŁOWA
JEZUS NASZYM CHLEBEM
Po cudownym rozmnożeniu chleba, kiedy słuchacze najedli się go do syta, chcieli obwołać Jezusa królem. Wierzyli, że zapewni im dostatek. Dlatego szukali Go, ale już nie po to, aby słuchać prawdy o Bożym królestwie, lecz po to, aby przy pomocy Jezusa budować ziemskie królestwo dobrobytu. Kiedy Jezus mówi im o swoim posłannictwie, żądają znaku. W odpowiedzi słyszą, że znakiem jest sam Jezus – chleb życia. Jako nowy lud Boży my również szukamy Jezusa w codziennym życiu. Dlatego gromadzimy się w każdą niedzielę na Eucharystii, gdyż wówczas Pan jest obecny pośród nas. Musimy jednak pytać samych siebie o motywy szukania Jezusa. Każdemu bowiem grozi, że będzie szukał Go, podobnie jak Izraelici z dzisiejszej Ewangelii, by zapewnić sobie Jego błogosławieństwo i pomoc w codziennym życiu. Innym motywem może być lęk przed karą za nieposłuszeństwo Bożym przykazaniom. Dlaczego przychodzę na niedzielną liturgię? Jedyną godną odpowiedzią ma być miłość – bo kocham Jezusa, który pierwszy mnie umiłował, tak że zapragnął być pokarmem ludzi. Przystępując do Komunii św. przyjmujemy Jezusa do swojego serca, do swojego życia. Czy wierzę w to głęboko? Jeśli tak, to z miłością będę prosił: Panie, karm nas zawsze tym chlebem.
ks. Alfred Dyr – pallotyn
“Jam jest chleb życia”. (J 6, 35)
LITURGIA SŁOWA
KATECHEZA
WPROWADZENIE
W centrum każdego zgromadzenia niedzielnego wiernych staje tajemnica Eucharystii. Dziś tę tajemnicę w sposób szczególny podkreślają teksty liturgiczne. W Eucharystii obecny jest Chrystus – dla każdego z osobna oraz dla całej wspólnoty. Jezus jest naszym chlebem życia – chlebem życia wiecznego. Prośmy Pana, aby nasze uczestnictwo w tej Mszy św. cechowało zaangażowanie, abyśmy dostąpili obfitości Bożych łask.
PIERWSZE CZYTANIE
(Wj 16, 2-4. 12-15)
Bóg sam troszczy się o swój lud każdego dnia – także o pokarm dla niego. Naród wybrany, w drodze do ziemi obiecanej, doświadczał nieustannie tej dobroci. Pan zatroszczył się, aby dać mu chleb z nieba na pokarm. Nam Jezus polecił prosić Ojca niebieskiego: chleba powszedniego daj nam dzisiaj.
Czytanie z Księgi Wyjścia
Na pustyni całe zgromadzenie synów Izraela zaczęło szemrać przeciw Mojżeszowi i przeciw Aaronowi. Synowie Izraela mówili im: “Obyśmy pomarli z ręki Pana w ziemi egipskiej, gdzieśmy zasiadali przed garnkami mięsa i chleb jadali do sytości. Wyprowadziliście nas na tę pustynię, aby głodem umorzyć całą tę rzeszę”. Pan powiedział wówczas do Mojżesza: “Oto ześlę wam chleb z nieba na kształt deszczu. I będzie wychodził lud, i każdego dnia będzie zbierał według potrzeby dziennej. Chcę ich także doświadczyć, czy pójdą za moimi rozkazami czy też nie”. “Słyszałem szemranie synów Izraela. Powiedz im tak: ‘O zmierzchu będziecie jeść mięso, a rano nasycicie się chlebem. Poznacie wtedy, że Ja, Pan, jestem waszym Bogiem'”. Rzeczywiście, wieczorem przyleciały przepiórki i pokryły obóz, a kiedy nazajutrz rano warstwa rosy uniosła się ku górze, ujrzano, że na pustyni leżało coś drobnego, ziarnistego, niby szron na ziemi. Na widok tego synowie Izraela pytali się wzajemnie: “Manhu?”, to znaczy “co to jest?”, gdyż nie wiedzieli, co to było. Wtedy Mojżesz powiedział do nich: “To jest chleb, który Pan wam daje na pokarm”.
PSALM
(Ps 78, 3 i 4bc. 23-24. 25 i 54)
Pokarmem z nieba Pan swój lud obdarzył. Naród izraelski codziennie spożywał na pustyni mannę – chleb niebieski. Prawdziwym chlebem z nieba jest Ciało Chrystusa, udzielane nam w każdej Mszy św. Śpiewając psalm, wyraźmy naszą wdzięczność Chrystusowi za dar Jego obecności w tajemnicy Eucharystii. Refren: Pokarmem z nieba Pan swój lud obdarzył. Co usłyszeliśmy i cośmy poznali, * i co nam opowiedzieli nasi ojcowie, opowiemy przyszłemu pokoleniu, * chwałę Pana i Jego potęgę. Refren. Pan Bóg z góry wydał rozkaz chmurom * i bramy nieba otworzył. Jak deszcz spuścił mannę do jedzenia, * podarował im chleb niebieski. Refren. Spożywał człowiek chleb aniołów, * zesłał im jadła do syta. Wprowadził ich do ziemi swej świętej, * na górę, którą zdobyła Jego prawica. Refren.
DRUGIE CZYTANIE
(Ef 4, 17. 20-24)
Przez chrzest zostaliśmy wszczepieni w Chrystusa. Od Niego zatem winniśmy uczyć się nieustannie życia dziecka Bożego i dążyć do świętości, przmieniając nasze codzienne życie duchem Ewangelii.
Czytanie z Listu świętego Pawła Apostoła do Efezjan
Bracia: To mówię i zaklinam was w Panu, abyście już nie postępowali tak, jak postępują poganie z ich próżnym myśleniem. Wy zaś nie tak nauczyliście się Chrystusa. Słyszeliście przecież o Nim i zostaliście nauczeni w Nim, zgodnie z prawdą, jaka jest w Jezusie, że co się tyczy poprzedniego sposobu życia, trzeba porzucić dawnego człowieka, który ulega zepsuciu na skutek kłamliwych żądz, a odnawiać się duchem w waszym myśleniu i przyoblec człowieka nowego, stworzonego na obraz Boga w sprawiedliwości i prawdziwej świętości.
ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ
(Mt 4, 4b) Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja. Nie samym chlebem żyje człowiek, lecz każdym słowem, które pochodzi z ust Bożych Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
EWANGELIA
(J 6, 24-35)
Jezus Chrystus, Boży Syn, zechciał stać się naszym Pokarmem. Zstąpił z nieba, aby być Chlebem dającym życie wieczne każdemu z nas. Pójdźmy zatem z wiarą do Jezusa eucharystycznego, aby u Niego zaczerpnąć światła i siły.
Słowa Ewangelii według świętego Jana
Kiedy ludzie z tłumu zauważyli, że na brzegu jeziora nie ma Jezusa, a także Jego uczniów, wsiedli do łodzi, przybyli do Kafarnaum i tam Go szukali. Gdy zaś Go odnaleźli na przeciwległym brzegu, rzekli do Niego: “Rabbi, kiedy tu przybyłeś?”. Odpowiedział im Jezus: “Zaprawdę, zaprawdę powiadam wam: Szukacie Mnie nie dlatego, że widzieliście znaki, ale dlatego, że jedliście chleb do sytości. Troszczcie się nie o ten pokarm, który ginie, ale o ten, który trwa na wieki, a który da wam Syn Człowieczy; Jego to bowiem pieczęcią swą naznaczył Bóg Ojciec”. Oni zaś rzekli do Niego: “Cóż mamy czynić, abyśmy wykonywali dzieła Boże?”. Jezus odpowiadając rzekł do nich: “Na tym polega dzieło zamierzone przez Boga, abyście uwierzyli w Tego, którego On posłał”. Rzekli do Niego: “Jakiego więc dokonasz znaku, abyśmy go widzieli i Tobie uwierzyli? Cóż zdziałasz? Ojcowie nasi jedli mannę na pustyni, jak napisano: ‘Dał im do jedzenia chleb z nieba'”. Rzekł do nich Jezus: “Zaprawdę, zaprawdę powiadam wam: Nie Mojżesz dał wam chleb z nieba, ale dopiero Ojciec mój da wam prawdziwy chleb z nieba. Albowiem chlebem Bożym jest Ten, który z nieba zstępuje i życie daje światu”. Rzekli więc do Niego: “Panie, dawaj nam zawsze tego chleba”. Odpowiedział im Jezus: “Jam jest chleb życia. Kto do Mnie przychodzi, nie będzie łaknął; a kto we Mnie wierzy, nigdy pragnąć nie będzie”.
KLIKNIJ TUTAJ I PRZECZYTAJ PROFESJONALNIE PRZYGOTOWANE DLA CIEBIE KOMENTARZE DO CODZIENNEJ LITURGII SŁOWA NA EDYCJA.PL
KATECHEZA
LITURGIA SŁOWA
WPROWADZENIE
BŁOGOSŁAWIENI MIŁOSIERNI [5]
Błogosławieni miłosierni, albowiem oni miłosierdzia dostąpią. Uczeń Jezusa nie tylko doświadcza miłosierdzia Boga Ojca, ale jest także wezwany, aby sam pełnił czyny miłosierdzia, dzieląc się w ten sposób otrzymanym darem. “Jeśli wszystkie błogosławieństwa z Kazania na Górze wskazują drogę nawrócenia, przemiany życia, to błogosławieństwo miłosiernych jest pod tym względem szczególnie wymowne. Człowiek dociera do miłosiernej miłości Boga, do Jego miłosierdzia o tyle, o ile sam przemienia się wewnętrznie w duchu podobnej miłości w stosunku do bliźnich” (Jan Paweł II). Czyniąc miłosierdzie, uczniowie Jezusa objawiają miłosierne oblicze Boga, który jest Ojcem miłosierdzia oraz Bogiem wszelkiej pociechy (por. 2 Kor 1, 3)
Panie, Ty jesteś towarzyszem mojej podróży. Nie opuszczasz mnie nawet wtedy, gdy życie staje się niełatwe. Na każde moje wołanie odpowiadasz swoją obecnością, bo wołać do Ciebie, to znaczy zwracać się do Ciebie, a kto zwróci się do Ciebie, tego nie potrafisz już opuścić, bo Ty wciąż jesteś z nami.
Nikolaus von Kues
