NR 40 / 2003 – UROCZYSTOŚĆ WNIEBOWZIĘCIA NMP

WPROWADZENIE
KATECHEZA
LITURGIA SŁOWA


Dzień Pański

NIEWIASTA OBLECZONA W SŁOŃCE

Bóg przed narodzeniem Chrystusa powierza ważne zadanie Abrahamowi, Mojżeszowi, królowi Dawidowi, prorokom, by przez ich posługę przygotować naród Izraela do misji swojego Syna. Ponieważ Jezus będzie Bogiem-Człowiekiem – w oparciu o boskie kryteria wybiera dla Niego matkę. O wyjątkowych przymiotach owej Kobiety mówi Apokalipsa: jest nią Niewiasta ubrana w słońce, pod nogami Jej znajduje się księżyc, a na głowie korona z gwiazd dwunastu. Maryja jest Matką Chrystusa Króla, lecz inaczej wykonuje misję daną Jej przez Boga. Z Jezusem w łonie udaje się do domu Elżbiety, która oczekuje narodzin Jana. W powitaniu Elżbieta podkreśla przymioty Maryi: jest błogosławiona, czyli szczęśliwa między niewiastami. Jest pełna łaski, ponieważ uwierzyła Bogu i zgodziła się zostać Matką Jezusa. Jako Matka Zbawiciela posiada przywilej nieśmiertelności i nie podlega władzy szatana. Dlatego Pius XII, ogłaszając dogmat o Wniebowzięciu Maryi, zaznacza, że po zakończeniu ziemskiego życia została z duszą i ciałem wzięta do nieba. Dzisiejsza uroczystość jest także naszym wyniesieniem. Od nas zależy, czy będziemy rozwijali dar chrztu św., czy osiągniemy to piękno, jakie posiada Maryja, by stawać się ludźmi “pełnymi łaski”.

bp Antoni Długosz

Maryjo z chwały niebieskiej, na wieki złączona z Synem, za nami wstawiaj się.


LITURGIA SŁOWA
KATECHEZA
WPROWADZENIE



Dziś w Kościele obchodzimy pamiątkę wzięcia Maryi z duszą i ciałem do nieba. Odeszła, by wraz z Jezusem, przygotować nam miejsce w krainie wiecznej szczęśliwości. W tej Eucharystii dziękujmy Bogu za obecność Maryi, za to, że wstawia się w każdej chwili za nami grzesznymi oraz prośmy, aby zioła, kwiaty i owoce, przez Niego błogosławione, służyły dobru ludzi i zwierząt.

PIERWSZE CZYTANIE

(Ap 11, 19a; 12, 1. 3-6a. 10ab)
Dzisiejsze pierwsze czytanie przedstawia apokaliptyczną wizję – niebieski Znak, zapowiadający zwycięstwo nad Smokiem, uosobieniem zła, zniszczenia i śmierci. Tym zwycięstwem możemy karmić naszą chrześcijańską nadzieję, mocniejszą od wszelkich doświadczeń. Maryja pozostanie dla nas zawsze wielkim Znakiem nadziei, który porządkuje historię ludzkości i dążenia całego stworzenia.

Czytanie z Księgi Apokalipsy świętego Jana Apostoła


Świątynia Boga w niebie się otwarła i Arka Jego Przymierza ukazała się w Jego świątyni. Potem ukazał się wielki znak na niebie: Niewiasta obleczona w słońce i księżyc pod jej stopami, a na jej głowie wieniec z gwiazd dwunastu. Ukazał się też inny znak na niebie: Oto wielki Smok ognisty, ma siedem głów i dziesięć rogów, a na głowach siedem diademów. Ogon jego zmiata trzecią część gwiazd z nieba i rzucił je na ziemię. Smok stanął przed mającą urodzić Niewiastą, ażeby skoro tylko porodzi, pożreć jej Dziecko. I porodziła Syna – mężczyznę, który będzie pasł wszystkie narody rózgą żelazną. Dziecko jej zostało porwane do Boga i do Jego tronu. Niewiasta zaś zbiegła na pustynię, gdzie ma miejsce przygotowane przez Boga. I usłyszałem donośny głos mówiący w niebie: “Teraz nastało zbawienie, potęga i królowanie Boga naszego i władza Jego Pomazańca”.

PSALM

(Ps 45, 7 i 10. 11-12. 14-15)
Maryja – Matka nasza nie chce, abyśmy zostali sierotami. Chce, byśmy żyli w przyjaźni z Ojcem i Jego Synem-Jezusem Chrystusem. Dziękujmy Jej za to, za Jej obecność przy nas, śpiewając z ufnością: Refren: Stoi Królowa po Twojej prawicy. Tron Twój, Boże, trwa na wieki, * berłem sprawiedliwym berło Twego królestwa. Córki królewskie wychodzą na spotkanie z tobą, * królowa w złocie z Ofiru stoi po twojej prawicy. Refren. Posłuchaj, córko, spójrz i nakłoń ucha, * zapomnij o swym ludzie, o domu twego ojca. Król pragnie twego piękna, * on twoim panem, oddaj mu pokłon. Refren. Córa królewska wchodzi pełna chwały, * odziana w złotogłów. W szacie wzorzystej prowadzą ją do króla, * za nią prowadzą do ciebie dziewice, jej druhny. Refren.

DRUGIE CZYTANIE

(1 Kor 15, 20-26)
W drugim czytaniu św. Paweł odwołuje się do faktu zmartwychwstania Syna Bożego, by wyprowadzić z niego radosną dla nas prawdę, że “w Chrystusie wszyscy będą ożywieni”. Otwierając się na nadprzyrodzone rzeczywistości, zapragnijmy już teraz tego wiecznego ożywienia, które potrafi dać życie innym i przywrócić im nadzieję. U źródeł tego ożywienia stoi Maryja Wniebowzięta, znająca tajemnice i zamierzenia Boga względem ludzi.

Czytanie z Pierwszego Listu świętego Pawła Apostoła do Koryntian


Bracia: Chrystus zmartwychwstał jako pierwszy spośród tych, co pomarli. Ponieważ bowiem przez człowieka przyszła śmierć, przez człowieka też dokona się zmartwychwstanie. I jak w Adamie wszyscy umierają, tak też w Chrystusie wszyscy będą ożywieni, lecz każdy według własnej kolejności. Chrystus jako pierwszy, potem ci, co należą do Chrystusa, w czasie Jego przyjścia. Wreszcie nastąpi koniec, gdy przekaże królowanie Bogu i Ojcu i gdy pokona wszelką Zwierzchność, Władzę i Moc. Trzeba bowiem, ażeby królował, aż położy wszystkich nieprzyjaciół pod swoje stopy. Jako ostatni wróg, zostanie pokonana śmierć.

ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja. Maryja została wzięta do nieba, radują się zastępy aniołów. Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

EWANGELIA

(Łk 1, 39-56)
Przeznaczona na dzisiejszą uroczystość Ewangelia mówi o nawiedzeniu Elżbiety przez Najświętszą Maryję Pannę. Bliski związek z dzisiejszą uroczystością ma treść hymnu, który wyśpiewała Matka Najświętsza w odpowiedzi na pozdrowienie Elżbiety. Jest to hymn religijnego uniesienia ducha, radosnego i wdzięcznego uwielbienia Boga za dar wybrania Jej na Matkę Zbawiciela. Znajdujemy w nim także proroczą zapowiedź, że błogosławić Ją będą wszystkie pokolenia. I nasze pokolenie, błogosławiąc Najświętszą Dziewicę, ma udział w tej prawdzie.

Słowa Ewangelii według świętego Łukasza


W tym czasie Maryja wybrała się i poszła z pośpiechem w góry do pewnego miasta w pokoleniu Judy. Weszła do domu Zachariasza i pozdrowiła Elżbietę. Gdy Elżbieta usłyszała pozdrowienie Maryi, poruszyło się dzieciątko w jej łonie, a Duch Święty napełnił Elżbietę. Wydała ona okrzyk i powiedziała: “Błogosławiona jesteś między niewiastami i błogosławiony jest owoc Twojego łona. A skądże mi to, że Matka mojego Pana przychodzi do mnie? Oto, skoro głos Twego pozdrowienia zabrzmiał w moich uszach, poruszyło się z radości dzieciątko w moim łonie. Błogosławiona jesteś, któraś uwierzyła, że spełnią się słowa powiedziane Ci od Pana”. Wtedy Maryja rzekła: “Wielbi dusza moja Pana, i raduje się duch mój w Bogu, Zbawcy moim. Bo wejrzał na uniżenie swojej służebnicy. Oto bowiem odtąd błogosławić mnie będą wszystkie pokolenia. Gdyż wielkie rzeczy uczynił mi Wszechmocny, święte jest imię Jego. A Jego miłosierdzie z pokolenia na pokolenie nad tymi, którzy się Go boją. Okazał moc swego ramienia, rozproszył pyszniących się zamysłami serc swoich. Strącił władców z tronu, a wywyższył pokornych. Głodnych nasycił dobrami, a bogatych z niczym odprawił. Ujął się za swoim sługą, Izraelem, pomny na swe miłosierdzie. Jak obiecał naszym ojcom, Abrahamowi i jego potomstwu na wieki”.


KLIKNIJ TUTAJ I PRZECZYTAJ PROFESJONALNIE PRZYGOTOWANE DLA CIEBIE KOMENTARZE DO CODZIENNEJ LITURGII SŁOWA NA EDYCJA.PL
KATECHEZA
LITURGIA SŁOWA
WPROWADZENIE


BŁOGOSŁAWIENI WPROWADZAJĄCY POKÓJ [7]

Błogosławieni, którzy wprowadzają pokój, albowiem oni będą nazwani synami Bożymi. Jezus w Kazaniu na Górze wyraża pragnienie, by Jego uczniowie byli ludźmi pokoju i pojednania. Usiłując wprowadzać pokój między ludźmi, winniśmy być świadomi, iż zawsze dzielimy się tym pokojem serca, który daje nam sam Chrystus. Wprowadzając pokój, będziemy nazwani synami Bożymi tylko dlatego, że nasza posługa pokoju objawi ostateczne źródło, z którego on pochodzi – objawi Jezusa. On sam bowiem daje nam swój pokój: Pokój zostawiam wam, pokój mój daję wam. Nie tak jak daje świat, Ja wam daję. Niech się nie trwoży serce wasze ani się lęka (J 14, 27)
Dotyka was zwątpienie? Maryja jest światłem. Czujecie niepokój? Maryja jest pewnością. Jesteście smutni? Maryja jest powodem radości. Patrzcie na Nią, a uzyskacie radość i pokój.