WPROWADZENIE
KATECHEZA
LITURGIA SŁOWA
ABY W NAS NARODZIŁ SIĘ CHRYSTUS…
Święta Bożego Narodzenia wpisują się w rytm i klimat liturgicznego świętowania Kościoła, a wzmacnia je polska tradycja. Według A. Grüna „ludzie nie potrafią już obchodzić świąt, które przynosi ze sobą czas, świąt, podczas których powraca sens i wkracza coś wielkiego w nasze życie”. W tajemnicy Wcielenia Bóg pokazał, jak bardzo ważny jest dla Niego każdy człowiek i jaką miłością go darzy. On wie najlepiej, że człowiek nie może żyć bez miłości, nie rozumie siebie i nie widzi sensu, jeśli nie objawi mu się Miłość, jeśli nie spotka się z Miłością (RH 10). To dlatego ten wielki akt miłości Boga dokonuje się w stajni. On, który jest Wszechmocą, Nieskończonością i Miłością staje się bliski, dotykalny i przystępny. Bóg przekroczył granice ludzkich oczekiwań i ludzkiej wyobraźni. Takiego Boga doświadcza się w głębi i w ciszy serca. Dziwią się ci, których pochłonął współczesny adwentowy jazgot, że w czasie wigilijnej wieczerzy nie spotkali człowieka, nawet tego, który żyje obok, a na Pasterce nie dostrzegli Jezusa. Nie narodził się w nich… Jedynie ci, którzy adwentowo czekali, nie dali się szaleństwu zakupów, mogli usłyszeć w sercu: Zwiastuję wam wielką radość, Bóg istnieje, Bóg was kocha – niezmiennie kocha!
bp Edward Dajczak
Witaj, Dziecineczko w żłobie, wyznajemy Boga w Tobie. (kolęda)
LITURGIA SŁOWA
KATECHEZA
WPROWADZENIE
Przyszliśmy tutaj o nietypowej porze – jest noc, wokół panuje ciemność, ale zostanie ona przezwyciężona – przez Światłość. To dzisiaj wydarzy się to, co zapowiadał Izajasz: Nad mieszkańcami kraju mroków zabłyśnie światło. Oczyśćmy nasze serca, aby mogły rozpoznać blask przychodzącej Światłości – Jezusa Chrystusa.
PIERWSZE CZYTANIE
(Iz 9, 1-3. 5-6)
Prorok Izajasz wyraża mesjańską radość Izraela, który doczekał się spełnienia obietnicy: „Syn został nam dany”. Ta radość staje się dzisiaj naszym udziałem. Syn, który jest Bogiem mocnym, Księciem Pokoju, został także i nam podarowany. Jest to największy dar, jaki nas w życiu może spotkać. Czy mamy tego świadomość?
Czytanie z Księgi proroka Izajasza.
Naród kroczący w ciemnościach ujrzał światłość wielką; nad mieszkańcami kraju mroków zabłysło światło. Pomnożyłeś radość, zwiększyłeś wesele. Rozradowali się przed Tobą, jak się radują we żniwa, jak się weselą przy podziale łupu. Bo złamałeś jego ciężkie jarzmo i drążek na jego ramieniu, pręt jego ciemięzcy jak w dniu porażki Madianitów. Albowiem Dziecię nam się narodziło, Syn został nam dany, na Jego barkach spoczęła władza. Nazwano Go imieniem: Przedziwny Doradca, Bóg Mocny, Odwieczny Ojciec, Książę Pokoju. Wielkie będzie Jego panowanie w pokoju bez granic na tronie Dawida i nad Jego królestwem, które On utwierdzi i umocni prawem i sprawiedliwością, odtąd i na wieki. Zazdrosna miłość Pana Zastępów tego dokona.
PSALM
(Ps 96, 1-2. 3 i 10ac. 11-12. 13)
„Dziś się narodził Chrystus Pan, Zbawiciel”. Każde słowo wyśpiewane w tej frazie jest ważne. To dzisiaj uobecnia się wielka tajemnica Wcielenia, w której dwie nieskończenie odległe od siebie natury – boska i ludzka – połączyły się dla naszego zbawienia. A to zbawienie nie jest czymś abstrakcyjnym, lecz szczęściem, którego pragnienie każdy nosi w swym sercu. Refren: Dziś się narodził Chrystus Pan, Zbawiciel. Śpiewajcie Panu pieśń nową, * śpiewaj Panu, ziemio cała. Śpiewajcie Panu, sławcie Jego imię, * każdego dnia głoście Jego zbawienie. Refren. Głoście Jego chwałę wśród wszystkich narodów, * rozgłaszajcie cuda pośród wszystkich ludów. Głoście wśród ludów, że Pan jest królem, * będzie sprawiedliwie sądził ludy. Refren. Niech się radują niebiosa i ziemia weseli, * niech szumi morze i wszystko, co je napełnia. Niech się cieszą pola i wszystko, co na nich rośnie, * niech wszystkie drzewa w lasach wykrzykują z radości. Refren. Przed obliczem Pana, który już się zbliża, * który już się zbliża, by sądzić ziemię On będzie sądził świat sprawiedliwie, * a ludy według prawdy. Refren.
DRUGIE CZYTANIE
(Tt 2, 11-14)
Ukazała się łaska Boga, która niesie zbawienie wszystkim ludziom – oto jeszcze jedno imię określające nowo narodzone Dziecię – Łaska. Oznacza ono, że Chrystus jest darem dla nas, największym wyrazem miłości Ojca. Ta miłość wykracza poza granice Izraela i poza wszelkie inne granice, ciągle wznoszone przez ludzkość. Ona ogarnia wszystkich, jest uniwersalna, a dopełni się w zbawczej ofierze Chrystusa na krzyżu. Boże Narodzenie jest bowiem początkiem tego, co się dokona w czasie Wielkiej Nocy.
Czytanie z Listu świętego Pawła Apostoła do Tytusa.
Ukazała się łaska Boga, która niesie zbawienie wszystkim ludziom i poucza nas, abyśmy wyrzekłszy się bezbożności i żądz światowych, rozumnie i sprawiedliwie, i pobożnie żyli na tym świecie, oczekując błogosławionej nadziei i objawienia się chwały wielkiego Boga i Zbawiciela naszego, Jezusa Chrystusa, który wydał samego siebie za nas, aby odkupić nas od wszelkiej nieprawości i oczyścić sobie lud wybrany na własność, gorliwy w spełnianiu dobrych uczynków.
ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ
(Łk 2, 10-11) Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja. Zwiastuję wam radość wielką, dziś narodził się nam Zbawiciel, którym jest Jezus Chrystus. Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
EWANGELIA
(Łk 2, 1-14)
Ewangeliczny opis ukazuje, jak spełniają się po kolei obietnice. Mesjasz przyszedł pod postacią dziecka, pochodzi z rodu Dawida i rodzi się w mieście dawidowym – Betlejem. Jego przyjście jest wydarzeniem, w którym łączy się niebo z ziemią: radują się aniołowie i witają Go prości pasterze. Taka też będzie misja Mesjasza – połączyć na zawsze dwie oddalone od siebie przez grzech sfery: niebiańską i ziemską.
Słowa Ewangelii według świętego Łukasza.
W owym czasie wyszło rozporządzenie Cezara Augusta, żeby przeprowadzić spis ludności w całym państwie. Pierwszy ten spis odbył się wówczas, gdy wielkorządcą Syrii był Kwiryniusz. Wybierali się więc wszyscy, aby się dać zapisać, każdy do swego miasta. Udał się także Józef z Galilei, z miasta Nazaret, do Judei, do miasta Dawidowego, zwanego Betlejem, ponieważ pochodził z domu i rodu Dawida, żeby się dać zapisać z poślubioną sobie Maryją, która była brzemienna. Kiedy tam przebywali, nadszedł dla Maryi czas rozwiązania. Porodziła swego pierworodnego Syna, owinęła Go w pieluszki i położyła w żłobie, gdyż nie było dla nich miejsca w gospodzie. W tej samej okolicy przebywali w polu pasterze i trzymali straż nocną nad swoim stadem. Naraz stanął przy nich anioł Pański i chwała Pańska zewsząd ich oświeciła, tak że bardzo się przestraszyli. Lecz anioł rzekł do nich: „Nie bójcie się! Oto zwiastuję wam radość wielką, która będzie udziałem całego narodu; dziś w mieście Dawida narodził się wam Zbawiciel, którym jest Mesjasz Pan. A to będzie znakiem dla was: Znajdziecie Niemowlę, owinięte w pieluszki i leżące w żłobie”. I nagle przyłączyło się do anioła mnóstwo zastępów niebieskich, które wielbiły Boga słowami: „Chwała Bogu na wysokościach, a na ziemi pokój ludziom, w których ma upodobanie”.
KLIKNIJ TUTAJ I PRZECZYTAJ PROFESJONALNIE PRZYGOTOWANE DLA CIEBIE KOMENTARZE DO CODZIENNEJ LITURGII SŁOWA NA EDYCJA.PL
KATECHEZA
LITURGIA SŁOWA
WPROWADZENIE
Olśnieni blaskiem świętej nocy
Nawet niewierzący musi przyznać, że narodziny Chrystusa przemieniły świat, ubogaciły wnętrze ludzi, wpłynęły na rozwój sztuki i kultury, a przede wszystkim nadały nowy wymiar ludzkiemu życiu – wymiar daru. Posłanie Jednorodzonego Syna Bożego na świat było wyrazem miłości. „Bóg tak umiłował świat (…)” (por. J 3, 16)
Pan Jezus za pośrednictwem aniołów zwołuje ubogich i prostych pasterzy, aby się im objawić. Woła także mądrych za pośrednictwem ich wiedzy. I wszyscy, poruszeni wewnętrznym wpływem Jego łaski, biegną do Niego, aby Go adorować. Wzywa również nas wszystkich przez Boskie natchnienie i oddaje się nam przez swoją łaskę. Ile razy zapraszał serdecznie również i nas? A jak szybko my Mu odpowiedzieliśmy? Mój Boże! Rumienię się i czuję się zawstydzony, mając dać odpowiedź na tak postawione pytanie.
św. Ojciec Pio
