WPROWADZENIE
KATECHEZA
LITURGIA SŁOWA
BÓG STAŁ SIĘ CZŁOWIEKIEM
Druga niedziela okresu Bożego Narodzenia kieruje nasze myśli i serca ku tajemnicy Słowa Wcielonego, które stało się ciałem i zamieszkało wśród nas. Tym Odwiecznym Słowem Ojca jest Jego Jednorodzony Syn, Pan nasz Jezus Chrystus. Dzisiaj pragniemy przede wszystkim dziękować Panu Jezusowi za to, że z miłości do ludzi chciał stać się jednym z nas, że stał się do nas podobny we wszystkim, oprócz grzechu. Przy narodzeniu Chrystusa dostrzegamy podwójny paradoks: Bóg zostaje spowity w pieluszki – znak ludzkiej niemocy i słabości, natomiast ludzie-pasterze zostają spowici w chwałę Bożą – znak potęgi i majestatu Boga. Ojcowie Kościoła, komentując to wydarzenie, stwierdzali, że “Bóg stał się Człowiekiem, abyśmy mogli się stać dziećmi Bożymi.” Dziękując Chrystusowi za Jego solidarność z naturą ludzką i za Jego miłość do nas, uczmy się codziennie odwzajemniać Jego miłość przez naszą solidarność z biednymi i najbardziej potrzebującymi. Niech okres Bożego Narodzenia będzie szczególnym czasem obdarowywania bliźnich, tak jak my zostaliśmy obdarowani przez Syna Bożego, który dla nas i dla naszego zbawienia przyjął ciało z Maryi Dziewicy i stał się Człowiekiem.
o. Grzegorz M. Bartosik – franciszkanin
Na świecie było Słowo. Przyszło do swojej własności, a swoi Go nie przyjęli (J 1, 10. 11).
LITURGIA SŁOWA
KATECHEZA
WPROWADZENIE
Przeżywamy radość Bożego Narodzenia. Bóg, za pośrednictwem Niewiasty-Maryi, stał się Człowiekiem i zamieszkał pośród nas. Postawmy sobie jednak pytania: Czy zamieszkał w nas, w naszej rodzinie, w miejscu pracy? Czy radość Bożego Narodzenia nie ogranicza się w naszym życiu jedynie do zewnętrznych znaków? Czy świadomość, że Chrystus stał się Człowiekiem i jest obecny pośród nas, pomaga nam przeżywać każdy dzień jako dar otrzymany od Boga i wpływa na przemianę naszego życia duchowego, rodzinnego i społecznego?
PIERWSZE CZYTANIE
(Syr 24, 1-2. 8-12)
Jako chrześcijanie mamy nieustannie napełniać się mądrością, która pochodzi od Boga – Mądrości Przedwiecznej. Tylko wtedy nasze życie będzie życiem Bożym i Pan zamieszka pośród swojego ludu.
Czytanie z Księgi Syracydesa.
Mądrość wychwala sama siebie, chlubi się pośród swego ludu. Otwiera swe usta na zgromadzeniu Najwyższego i ukazuje się dumnie przed Jego potęgą: Wtedy przykazał mi Stwórca wszystkiego, Ten, co mnie stworzył, wyznaczył mi mieszkanie i rzekł: “W Jakubie rozbij namiot i w Izraelu obejmij dziedzictwo.” Przed wiekami, na samym początku mię stworzył i już nigdy istnieć nie przestanę. W świętym przybytku, w Jego obecności, zaczęłam pełnić świętą służbę i przez to na Syjonie mocno stanęłam. Podobnie w mieście umiłowanym dał mi odpoczynek, w Jeruzalem jest moja władza. Zapuściłam korzenie w sławnym narodzie, w posiadłości Pana, w Jego dziedzictwie.
PSALM
(Ps 147, 12-13. 14-15. 19-20)
Słowo Wcielone w osobie Chrystusa zamieszkało pośród ludzi. Dziękujmy Bogu, że Jego Syn, stając się Człowiekiem, aż do skończenia świata zamieszkuje wśród nas w Eucharystii. Refren: Słowo Wcielone wśród nas zamieszkało. albo: Alleluja. Chwal, Jerozolimo, Pana, * wysławiaj twego Boga, Syjonie. Umacnia bowiem zawory bram twoich * i błogosławi synom twoim w tobie. Refren. Zapewnia pokój twoim granicom * i wyborną pszenicą hojnie ciebie darzy. Śle swe polecenia na krańce ziemi * i szybko mknie Jego słowo. Refren. Oznajmił swoje słowo Jakubowi, * Izraelowi ustawy swe i wyroki. Nie uczynił tego dla innych narodów. * Nie oznajmił im swoich wyroków. Refren.
DRUGIE CZYTANIE
(Ef 1, 3-6. 15-18)
Boży plan zbawienia wyraża się przez miłość, jaką Bóg obdarzył nas przed założeniem świata, abyśmy byli święci i nieskalani przed Jego obliczem. Z miłości przeznaczył nas dla siebie jako przybranych synów przez Jezusa Chrystusa. Niech nasze życie, zgodne z wolą Bożą, będzie podziękowaniem Bogu za dar obecności Chrystusa w świecie.
Czytanie z Listu świętego Pawła Apostoła do Efezjan.
Niech będzie błogosławiony Bóg i Ojciec Pana naszego Jezusa Chrystusa, który napełnił nas wszelkim błogosławieństwem duchowym na wyżynach niebieskich w Chrystusie. W Nim bowiem wybrał nas przed założeniem świata, abyśmy byli święci i nieskalani przed Jego obliczem. Z miłości przeznaczył nas dla siebie jako przybranych synów przez Jezusa Chrystusa, według postanowienia swej woli, ku chwale majestatu swej łaski, którą obdarzył nas w Umiłowanym. Przeto i ja usłyszawszy o waszej wierze w Pana Jezusa i o miłości względem wszystkich świętych, nie zaprzestaję dziękczynienia, wspominając was w moich modlitwach. Proszę w nich, aby Bóg Pana naszego Jezusa Chrystusa, Ojciec chwały, dał wam ducha mądrości i objawienia w głębszym poznawaniu Jego samego. Niech da wam światłe oczy serca, tak byście wiedzieli, czym jest nadzieja waszego powołania, czym bogactwo chwały Jego dziedzictwa wśród świętych.
ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ
(por. 1 Tm 3, 16) Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja. Chrystus został ogłoszony narodom, znalazł wiarę w świecie, Jemu chwała na wieki. Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
EWANGELIA
(dłuższa, J 1, 1-18)
Odwieczne Słowo, Światłość prawdziwa, z miłości do człowieka przyjęło ludzkie ciało. Na wzór św. Jana Apostoła bądźmy świadkami tej radosnej nowiny i głośmy ją wszystkim ludziom.
Słowa Ewangelii według świętego Jana.
Na początku było Słowo, a Słowo było u Boga, i Bogiem było Słowo. Ono było na początku u Boga. Wszystko przez Nie się stało, a bez Niego nic się nie stało, co się stało. W Nim było życie, a życie było światłością ludzi, a światłość w ciemności świeci i ciemność jej nie ogarnęła. Pojawił się człowiek posłany przez Boga, Jan mu było na imię. Przyszedł on na świadectwo, aby zaświadczyć o Światłości, by wszyscy uwierzyli przez niego. Nie był on światłością, lecz posłanym, aby zaświadczyć o Światłości. Była Światłość prawdziwa, która oświeca każdego człowieka, gdy na świat przychodzi. Na świecie było Słowo, a świat stał się przez Nie, lecz świat Go nie poznał. Przyszło do swojej własności, a swoi Go nie przyjęli. Wszystkim tym jednak, którzy Je przyjęli, dało moc, aby się stali dziećmi Bożymi, tym, którzy wierzą w imię Jego, którzy ani z krwi, ani z żądzy ciała, ani z woli męża, ale z Boga się narodzili. Słowo stało się ciałem i zamieszkało między nami. I oglądaliśmy Jego chwałę, chwałę, jaką Jednorodzony otrzymuje od Ojca, pełen łaski i prawdy. Jan daje o Nim świadectwo i głośno woła w słowach: “Ten był, o którym powiedziałem: Ten, który po mnie idzie, przewyższył mnie godnością, gdyż był wcześniej ode mnie.” Z Jego pełności wszyscyśmy otrzymali łaskę po łasce. Podczas gdy Prawo zostało nadane przez Mojżesza, łaska i prawda przyszły przez Jezusa Chrystusa. Boga nikt nigdy nie widział. Jednorodzony Bóg, który jest w łonie Ojca, o Nim pouczył.
KLIKNIJ TUTAJ I PRZECZYTAJ PROFESJONALNIE PRZYGOTOWANE DLA CIEBIE KOMENTARZE DO CODZIENNEJ LITURGII SŁOWA NA EDYCJA.PL
KATECHEZA
LITURGIA SŁOWA
WPROWADZENIE
DLACZEGO MÓWIMY NIE NEW AGE [1]
New Age – nieszkodliwe zjawisko czy realne zagrożenie?
W środkach społecznego przekazu minęła już “moda na sekty” w takim sensie, w jakim była na całym świecie w końcu lat 90. ostatniego stulecia ubiegłego wieku. W Polsce, na przykład, przez pewien czas dominowały doniesienia o sekcie Niebo. Globalną działalnością znajdował sobie miejsce w publikatorach Moon. Scjentolodzy toczyli potyczki ze stosunkowo niewielką jeszcze wtedy światową rzeszą internautów, bo mieli aspiracje, aby cenzurować sieć komputerową, wtedy gdy jeszcze raczkowała. W postsowieckim chaosie religijnym nowe ruchy religijne rosły jak grzyby po deszczu. Na Dalekim Wschodzie, szczególnie po zamachu w tokijskim metrze, postrach siała Najwyższa Prawda. Sektami zajmowały się służby specjalne i politycy. Oceniono, że niektóre z nich zagrażają bezpieczeństwu państwa. W Wielkiej Brytanii, Francji, Belgii i Polsce opracowano specjalne raporty. Apogeum zainteresowania sektami minęło. Nie znaczy to wcale, że zjawisko przybrało mniejsze rozmiary. Może jedynie straciło co nieco na ostrości. Ciekawym tematem są Scjentolodzy. Stosunkowo łatwo pisać interesująco o Sekcie Moona. Trudności sprawia opisanie New Age. Nazwa jest nawet dość powszechnie znana. Gdyby jednak przeciętnego zjadacza chleba zapytać, czym jest New Age, w przeważającej większości przypadków zapadłaby cisza, chyba nawet taka, którą określa się głęboką. Może ktoś powiedziałby o powrocie do natury, Dzieciach Kwiatach, musicalu Hair. To słuszne intuicje, ale do pełnej prawdy daleko. Prawdopodobnie właśnie w tym, że pojęcie New Age jest takie nieokreślone, ale zaznaczmy od razu – wcale nie nijakie, tkwi niebezpieczeństwo tego fenomenu. I z tej też racji powstał dokument Papieskiej Rady ds. Kultury i Papieskiej Rady ds. Dialogu Międzyreligijnego przy współpracy Kongregacji ds. Ewangelizacji Narodów oraz Papieskiej Rady ds. Popierania Jedności Chrześcijan: Jezus Chrystus dawcą wody żywej. Refleksja chrześcijańska na temat New Age. Pierwsze ważne stwierdzenie dokumentu jest następujące: New Age nie mieści się w definicji tego, co powszechnie nazywamy Nowymi Ruchami Religijnymi czy sektami. Jest czymś innym. Na tyle innym, że niektóre środowiska protestanckie nazywają ją sektą sekt. New Age nie ma odpowiedników. Jest czymś bardziej skomplikowanym, a przez to trudniejszym do uchwycenia i uświadomienia. Elementy New Age można spotkać praktycznie wszędzie. Nawet w tak różnych i pozornie odległych zjawiskach, jak film, muzyka, terapia, ćwiczenia i warsztaty duchowe i w wielu innych wydarzeniach i aktywnościach. New Age po prostu przenika kulturę, nasyca ją swoimi treściami, a przecież jest ona środowiskiem naszego życia. Prawdą jest też, że New Age może przybrać bardziej sformalizowane kształty, gdy jej pomysły i idee są przejmowane przez grupy religijne. Faktem jest również, że różne, z pozoru odległe grupy, inspirują się ideami New Age. Ta ideowa penetracja musi przyciągać uwagę, a nawet budzić zaniepokojenie.
ks. Paweł Rozpiątkowski
Każdego dnia jest Boże Narodzenie w sercach chrześcijan, i każdego dnia jesteśmy wezwani do głoszenia światu betlejemskiego orędzia – “dobrej nowiny wielkiej radości”: Odwieczne słowo, “Bóg z Boga, Światłość ze Światłości stało się ciałem i zamieszkało wśród nas.”
Jan Paweł II
