WPROWADZENIE
KATECHEZA
LITURGIA SŁOWA
NIEPROPORCJONALNOŚĆ W MIŁOŚCI
Gdyby szukać podstaw życia uczciwego, wielu bez wątpienia wskazałoby na cnotę sprawiedliwości. I to nie w definicjach bardzo wyszukanych, lecz w tej najprostszej: Oddać każdemu, co mu się należy. Oddać każdemu, czyli: przyjacielowi, wrogowi, Bogu. Oddać tyle, ile się powinno. Pozostaje jednak pytanie: Ile powinno się oddać, by być sprawiedliwym i uczciwym? Dzisiejsza niedziela uczy uczciwości niewyrachowanej. Takiej, która nie sprowadza się do równości wzajemnych świadczeń, a wyraża się w nakazie miłości nieprzyjaciół. Po to jednak, by miłować nieprzyjaciół, trzeba najpierw wiedzieć, kto jest wrogiem i dlaczego? Pierwszy poziom uczciwości niewyrachowanej polega na zauważeniu faktu, że każdy z nas ma nieprzyjaciół. Jest jednak i drugi poziom miłości nieprzyjaciół. Jest to kryterium, które pokazuje, czy człowiek jest zdolny do miłości w ogóle, gdyż jeżeli się nie dojrzy człowieka po przeciwnej stronie, to się go również nie zobaczy po swojej. W imię czego dostrzegać człowieka (bliźniego) po przeciwnej stronie? Odpowiedź jest jedna: W imię miłości, którą KTOŚ pierwszy nas umiłował, gdyż wtedy nie kocha się miłością po ludzku niemożliwą, ale JEGO miłością.
ks. Jarosław A. Sobkowiak – marianin
Miłujcie waszych nieprzyjaciół; dobrze czyńcie tym, którzy was nienawidzą (Łk 6, 27).
LITURGIA SŁOWA
KATECHEZA
WPROWADZENIE
Jezus w dzisiejszej Ewangelii mówi o miłości nieprzyjaciół. Czy można miłować kogoś, kto pragnie naszej zguby? A jednak tak mają postępować uczniowie Jezusa. Czy Bóg nie kocha nas, przebaczając nam grzechy, które czynią nas Jego nieprzyjaciółmi? Wręcz przeciwnie, wciąż nas kocha, ponieważ jest naszym Ojcem. Czy i my nie powinniśmy postępować podobnie?
PIERWSZE CZYTANIE
(1 Sm 26, 2. 7-9. 12-13. 22-23)
Król Saul, powodowany zazdrością, czyhał na życie Dawida i pragnął go zabić. Dawid jednak nie skorzystał z okazji do zemsty i darował życie swemu prześladowcy. My także, jako uczniowie Jezusa, nie powinniśmy kierować się w naszym życiu chęcią zemsty wobec tych, którzy nas nienawidzą, lecz w imię Pana przebaczać im z serca.
Czytanie z Pierwszej Księgi Samuela.
Saul wyruszył ku pustyni Zif, a wraz z nim trzy tysiące wyborowych Izraelitów, aby wpaść na trop Dawida na pustyni Zif. Dawid wraz z Abiszajem zakradli się w nocy do obozu; Saul właśnie spał w środku obozowiska, a jego dzida była wbita w ziemię obok głowy. Abner i ludzie uśpieni leżeli dokoła niego. Rzekł więc Abiszaj do Dawida: “Dziś Bóg oddaje wroga twojego w moc twoją. Teraz pozwól, że przybiję go dzidą do ziemi, jednym pchnięciem, drugiego nie będzie trzeba”. Dawid odparł Abiszajowi: “Nie zabijaj go! Któż bowiem podniósłby rękę na pomazańca Pańskiego, a nie doznałby kary?”. Zabrał więc Dawid dzidę i dzbanek z wodą od wezgłowia Saula i poszli sobie. Nikt ich nie spostrzegł, nikt o nich nie wiedział, nikt się nie obudził. Wszyscy spali, gdyż Pan zesłał na nich twardy sen. Dawid oddalił się na przeciwległe wzgórze i stanął na wierzchołku góry, z daleka, a dzieliła go od nich spora odległość. Wtedy Dawid zawołał do Saula: “Oto dzida królewska, niech przyjdzie który z pachołków i weźmie ją. Pan nagradza człowieka za sprawiedliwość i wierność; Pan dał mi ciebie w ręce, lecz ja nie podniosłem ich przeciw pomazańcowi Pańskiemu.”
PSALM
(Ps 103, 1-2. 3-4. 8 i 10. 12-13)
Pan jest łaskawy, pełen miłosierdzia – poucza nas dzisiaj psalmista. Pan nieustannie nam przebacza, kiedy prosimy Go o to z sercem skruszonym. Uczmy się od Pana postawy wspaniałomyślności i miłosierdzia względem tych, którzy nam zadali cierpienie. Wtedy i Pan się lituje nad nami. Refren: Pan jest łaskawy, pełen miłosierdzia. Błogosław, duszo moja, Pana, * i wszystko, co jest we mnie, święte imię Jego. Błogosław, duszo moja, Pana * i nie zapominaj o wszystkich Jego dobrodziejstwach. Refren. On odpuszcza wszystkie twoje winy * i leczy wszystkie choroby. On twoje życie ratuje od zguby, * obdarza cię łaską i zmiłowaniem. Refren. Miłosierny jest Pan i łaskawy, * nieskory do gniewu i bardzo cierpliwy. Nie postępuje z nami według naszych grzechów * ani według win naszych nam nie odpłaca. Refren. Jak odległy jest wschód od zachodu, * tak daleko odsunął od nas nasze winy. Jak ojciec lituje się nad dziećmi, * tak Pan się lituje nad tymi, którzy cześć Mu oddają. Refren.
DRUGIE CZYTANIE
(1 Kor 15, 45-49)
Nieposłuszeństwo Adama przyniosło ludzkości cierpienie i śmierć. Natomiast posłuszeństwo Chrystusa wyjednało światu łaskę i miłosierdzie. Niech każdy z nas, żyjąc święcie, tak upodobni się do Chrystusa, aby być Jego żywym obrazem.
Czytanie z Pierwszego Listu świętego Pawła Apostoła do Koryntian.
Bracia: Stał się pierwszy człowiek, Adam, duszą żyjącą, a ostatni Adam – Chrystus – duchem ożywiającym. Nie było jednak wpierw tego, co duchowe, ale to, co ziemskie; duchowe było potem. Pierwszy człowiek z ziemi ziemski, drugi Człowiek z nieba. Jaki ów ziemski, tacy i ziemscy; jaki Ten niebieski, tacy i niebiescy. A jak nosiliśmy obraz ziemskiego człowieka, tak też nosić będziemy obraz Człowieka niebieskiego.
ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ
(J 13, 34) Alleluja, alleluja, alleluja. Daję wam przykazanie nowe, abyście się wzajemnie miłowali, jak Ja was umiłowałem. Alleluja, alleluja, alleluja.
EWANGELIA
(Łk 6, 27-38)
Miłość Boga i bliźniego, której uczył Jezus, nie ograniczała się tylko do wypowiadanych słów. Chrystus zawsze potwierdzał swoją naukę czynami. Uczył, że nie powinniśmy kochać tylko tych, którzy są nam życzliwi, ale prowadził słuchaczy do większej miłości – do miłości nieprzyjaciół. Sam pokazał, jak mamy realizować Jego słowa, gdy z wysokości krzyża prosił Ojca o przebaczenie swoim oprawcom.
Słowa Ewangelii według świętego Łukasza.
Jezus powiedział do swoich uczniów: “Powiadam wam, którzy słuchacie: Miłujcie waszych nieprzyjaciół; dobrze czyńcie tym, którzy was nienawidzą; błogosławcie tym, którzy was przeklinają, i módlcie się za tych, którzy was oczerniają. Jeśli cię kto uderzy w policzek, nadstaw mu i drugi. Jeśli bierze ci płaszcz, nie broń mu i szaty. Daj każdemu, kto cię prosi, a nie dopominaj się od tego, który bierze twoje. Jak chcecie, żeby ludzie wam czynili, podobnie i wy im czyńcie. Jeśli bowiem miłujecie tylko tych, którzy was miłują, jakaż za to dla was wdzięczność? Przecież i grzesznicy miłość okazują tym, którzy ich miłują. I jeśli dobrze czynicie tylko tym, którzy wam dobrze czynią, jaka za to dla was wdzięczność? I grzesznicy to samo czynią. Jeśli pożyczek udzielacie tym, od których spodziewacie się zwrotu, jakaż za to dla was wdzięczność? I grzesznicy grzesznikom pożyczają, żeby tyleż samo otrzymać. Wy natomiast miłujcie waszych nieprzyjaciół, czyńcie dobrze i pożyczajcie, niczego się za to nie spodziewając. A wasza nagroda będzie wielka, i będziecie synami Najwyższego; ponieważ On jest dobry dla niewdzięcznych i złych. Bądźcie miłosierni, jak Ojciec wasz jest miłosierny. Nie sądźcie, a nie będziecie sądzeni; nie potępiajcie, a nie będziecie potępieni; odpuszczajcie, a będzie wam odpuszczone. Dawajcie, a będzie wam dane: miarą dobrą, natłoczoną, utrzęsioną i opływającą wsypią w zanadrza wasze. Odmierzą wam bowiem taką miarą, jaką wy mierzycie.”
KLIKNIJ TUTAJ I PRZECZYTAJ PROFESJONALNIE PRZYGOTOWANE DLA CIEBIE KOMENTARZE DO CODZIENNEJ LITURGII SŁOWA NA EDYCJA.PL
KATECHEZA
LITURGIA SŁOWA
WPROWADZENIE
DLACZEGO MÓWIMY NIE NEW AGE [8]
Dlaczego New Age przyciąga chrześcijan?
Już w tytule watykańskiego dokumentu, na którym się opieramy: Jezus Chrystus dawcą wody żywej, kryje się najbardziej generalna odpowiedź na problem New Age. To Jezus Chrystus jest lekarstwem na najgłębsze potrzeby współczesnego człowieka. To Boże remedium jest niezbędne w sytuacji, gdy potrzeby ludzkie potęguje jałowa, wyprana z wartości popkultura, która nie jest w stanie wyjść naprzeciw pragnieniom człowieka. “Chrześcijaństwo zna to lekarstwo. Oferuje nie abstrakcyjną duchowość prezentowaną przez New Age – mówił 3 lutego 2003 r. na konferencji prasowej w Watykanie podczas prezentacji dokumentu kard. Paul Poupard – ale osobiste spotkanie z Chrystusem, dawcą wody żywej”. “Chrześcijaństwo – kontynuował w Radiu Watykańskim – proponuje konkretne spotkanie, a nie abstrakcyjne rzeczy czy ideologie. Chrystus jest doświadczany i odkrywany w Słowie Bożym, odnajdywany w sakramentach, w darze Eucharystii i we wspólnocie chrześcijan.” Kardynał Paul Poupard powiedział wtedy jeszcze jedną niezwykle istotną rzecz. New Age nie przyciąga pogan, ale chrześcijan, którzy nie mogą znaleźć odpowiedzi na dręczące ich pytania we wspólnocie wierzących. Same pytania o szczęście, jakie stawiają sobie ludzie, są jak najbardziej autentyczne, jedynie odpowiedź, którą daje na nie New Age, jest utopijna. W czasach kryzysu kultury skala poszukiwań odpowiedzi gwałtownie rośnie i zarazem narasta pragnienie nowego świata – Nowej Ery pełnej pokoju i harmonii. Rodzi się konkretna potrzeba duchowa, która z takich lub innych przyczyn nie zostaje zaspokojona. Czasem z winy samych chrześcijan. New Age wchodzi w tę lukę i proponuje “nową duchowość”. Najistotniejsza w niej jest teza o celu, jakim jest zjednoczenie, harmonia z całą rzeczywistością oraz nabycie mocy do przekształcania rzeczywistości. Według New Age dokonać tego można za pomocą pewnych technik. Chodzi więc jedynie o sposób. Jakie są tego efekty? Tekst dokumentu daje odpowiedź nie pozostawiającą złudzeń: “Sen o zjednoczeniu mistycznym zdaje się praktycznie prowadzić do zjednoczenia czysto wirtualnego, które ostatecznie pozostawia osoby w jeszcze większej samotności i niezadowoleniu.” Nie może być inaczej w sytuacji, gdy receptą na szczęście człowieka jest sam człowiek, który własną mocą próbuje zapewnić sobie to, czego pragnie w skrytości serca. A już nieszczęściem jest, gdy uwierzy – do czego namawiają teoretycy New Age – że boskość jest w nim, a cała sztuka polega na odkryciu tego boskiego pierwiastka, co zapewni nieograniczoną moc. Nie ma w tej ideologii miejsca na miłość, która tkwi w centrum duchowości chrześcijańskiej. Jeśli o cokolwiek chodzi w duchowości New Age, to jedynie o miłość siebie. Ta jednak może bez ograniczeń przynieść jedynie nieszczęście i cierpienie.
ks. Paweł Rozpiątkowski
Najlepszym prawem jest Boże prawo miłości; największą mądrością umiejętność odnajdywania dobra pośród zła; najlepszym życiorysem jest życie pisane miłością; najlepszą dyplomacją jest traktat pokojowy z własnym sumieniem; najlepszą sztuką życia jest umiejętność zdobywania życia wiecznego poprzez dobre życie tu na ziemi.
bł. Matka Teresa z Kalkuty
