WPROWADZENIE
KATECHEZA
LITURGIA SŁOWA
SŁUCHAJMY SŁOWA BOŻEGO!
Wsłuchiwanie się w słowa Abrahama, Mojżesza i Dawida pomaga także słuchać Jezusa na pustyni. To On przywołuje do porządku Kusiciela i przypomina mu, co jest napisane w Imię Boże. Trzykrotna reakcja na podszepty Szatana jest przywołaniem Księgi Powtórzonego Prawa. Nie jest to tylko walka na cytaty. Jezus czyni porządek w ludzkim myśleniu i swoją postawą daje świadectwo wierności Ojcu. Nasze wielkopostne zasłuchanie w Ewangelię i odparcie podszeptów Kłamcy może wzorować się na lekcji Apostoła Pawła. Ten nauczyciel uważnego słuchania zapytuje braci: “Cóż mówi Pismo?” i przywołuje głos Mojżesza z ostatniego etapu wędrówki do Ziemi Obiecanej: „Słowo jest blisko ciebie, na twoich ustach i w sercu twoim”. Słowo umacniające, Słowo przewodzące, Słowo ożywiające. Niech śpiewanie z Dawidem Psalmu 91 doda nam odwagi i umocni w podejmowaniu trudu wędrówki po drogach wielkopostnej pustyni. Bóg obiecuje swoją pomoc “mieszkającym w Jego namiocie”. Będzie z nami w każdym zmaganiu. Taką próbą będzie dla wielu czas i cisza potrzebne na medytacje nad Słowem Bożym. Ileż to razy Kusiciel będzie argumentował, że post ciszy to fundamentalizm, zacofanie, głupota… Odpowiedzmy mu z całą stanowczością: “Napisane jest: Słuchaj!”
bp Marian Gołębiewski
Jezus przez czterdzieści dni przebywał na pustyni, gdzie był kuszony przez diabła (por. Łk 4, 1-2).
LITURGIA SŁOWA
KATECHEZA
WPROWADZENIE
W minioną środę, zwaną Popielcową, wkroczyliśmy na drogę dobrowolnej pokuty i nawrócenia, czego symbolem było przyjęcie popiołu. Przez czterdzieści dni, na wzór Jezusa poszczącego na pustyni, będziemy przygotowywać się do największych świąt naszej wiary – świąt wielkanocnych. Na początku Wielkiego Postu trzeba nam się zatrzymać i dokonać na nowo refleksji nad swoim życiem. Musimy zobaczyć, czy zmierzamy w dobrym kierunku, czy nie pobłądziliśmy, szukając szczęścia na złych drogach. Okres Wielkiego Postu to czas nawrócenia dany nam od Boga. Nie zmarnujmy go.
PIERWSZE CZYTANIE
(Pwt 26, 4-10)
Gdy w niewoli egipskiej Izraelici wołali do Pana, Pan usłyszał ich wołania, wejrzał na ich nędzę i wyprowadził z Egiptu. Trwanie w grzechu, z dala od Pana, jest jak niewola. Bez pomocy łaski Bożej nie będziemy w stanie wyzwolić się z grzechu. Tak jak Izraelici, przez czterdzieści lat wędrujący po pustyni do Ziemi Obiecanej, prośmy Pana, aby dał nam serce czyste, zdolne do podjęcia drogi nawrócenia. I już teraz dziękujmy Bogu za otrzymane łaski.
Czytanie z Księgi Powtórzonego Prawa.
Mojżesz powiedział do ludu: “Kapłan weźmie z twoich rąk koszyk i położy go przed ołtarzem Pana Boga twego. A ty wówczas wypowiesz te słowa wobec Pana Boga swego: ‘Ojciec mój, Aramejczyk błądzący, zstąpił do Egiptu, przybył tam w niewielkiej liczbie ludzi i tam się rozrósł w naród ogromny, silny i liczny. Egipcjanie źle się z nami obchodzili, gnębili nas i nałożyli na nas ciężkie roboty przymusowe. Wtedy myśmy wołali do Pana, Boga przodków naszych. Usłyszał Pan nasze wołanie, wejrzał na naszą nędzę, nasz trud i nasze uciemiężenie. Wyprowadził nas Pan z Egiptu mocną ręką i wyciągniętym ramieniem wśród wielkiej grozy, znaków i cudów. Zaprowadził nas na to miejsce i dał nam ten kraj opływający w mleko i miód. Teraz oto przyniosłem pierwociny płodów ziemi, którą dałeś mi, Panie.’ Rozłożysz je przed Panem Bogiem swoim i oddasz pokłon Panu Bogu swemu.”
PSALM
(Ps 91, 1-2. 10-11. 12-13. 14-15)
Każdy, kto zaufał Bogu, nie dozna zawodu, bo Pan jest zawsze jego ucieczką i siłą. Nawet w największym utrapieniu duszy czuje on Bożą bliskość i pomoc. Razem z psalmistą prośmy Pana o miłosierdzie, aby zawsze był z nami, szczególnie w czasie utrapienia, abyśmy powrócili do Boga i służyli Mu całym sercem. Refren: Bądź ze mną, Panie, w moim utrapieniu. Kto się w opiekę oddał Najwyższemu * i mieszka w cieniu Wszechmocnego, mówi do Pana: “Tyś moją ucieczką i twierdzą, * Boże mój, któremu ufam.” Refren. Nie przystąpi do ciebie niedola, * a cios nie dosięgnie twego namiotu. Bo rozkazał swoim aniołom, * aby cię strzegli na wszystkich twych drogach. Refren. Będą cię nosili na rękach, * abyś nie uraził stopy o kamień. Będziesz stąpał po wężach i żmijach, * a lwa i smoka podepczesz. Refren. “Ja go wybawię, bo przylgnął do Mnie, * osłonię go, bo poznał moje imię. Będzie Mnie wzywał, a Ja go wysłucham + i będę z nim w utrapieniu, * wyzwolę go i sławą obdarzę”. Refren.
DRUGIE CZYTANIE
(Rz 10, 8-13)
Święty Paweł w Liście do Rzymian ukazuje, że nawrócenie zaczyna się od wyznania wiary w Jezusa zmartwychwstałego. Każdy, kto wierzy i wyznaje: Jezus jest Panem, dozna łaski przebaczenia grzechów. Jezus rozdziela swe łaski wszystkim, którzy Go wzywają. Albowiem każdy, kto wezwie imienia Pańskiego, będzie zbawiony.
Czytanie z Listu świętego Pawła Apostoła do Rzymian.
Bracia: Cóż mówi Pismo? “Słowo jest blisko ciebie, na twoich ustach i w sercu twoim.” A jest to słowo wiary, którą głosimy. Jeżeli więc ustami swoimi wyznasz, że Jezus jest Panem, i w sercu swoim uwierzysz, że Bóg Go wskrzesił z martwych, osiągniesz zbawienie. Bo sercem przyjęta wiara prowadzi do usprawiedliwienia, a wyznawanie jej do zbawienia. Wszak mówi Pismo: “Żaden, kto wierzy w Niego, nie będzie zawstydzony.” Nie ma już różnicy między Żydem a Grekiem. Jeden jest bowiem Pan wszystkich. On to rozdziela swe bogactwa wszystkim, którzy Go wzywają. “Albowiem każdy, kto wezwie imienia Pańskiego, będzie zbawiony.”
ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ
(Mt 4, 4b) Chwała Tobie, Słowo Boże. Nie samym chlebem żyje człowiek, lecz każdym słowem, które pochodzi z ust Bożych. Chwała Tobie, Słowo Boże.
EWANGELIA
(Łk 4, 1-13)
Pan nasz Jezus Chrystus, chociaż jest bez grzechu, to dobrowolnie udaje się na pustynię, aby tam przez czterdzieści dni i nocy modlić się i pościć, będąc kuszonym przez szatana. W ten sposób daje nam przykład, jak mamy pokonać złego ducha. Naśladujmy Jezusa w walce z pokusami, abyśmy przez post, modlitwę i jałmużnę wzmocnili nasze duchowe siły i dzięki łasce otrzymanej od Boga byli gotowi przeciwstawiać się szatanowi.
Słowa Ewangelii według świętego Łukasza.
Jezus pełen Ducha Świętego powrócił znad Jordanu i czterdzieści dni przebywał w Duchu na pustyni, gdzie był kuszony przez diabła. Nic w owe dni nie jadł, a po ich upływie poczuł głód. Rzekł Mu wtedy diabeł: “Jeśli jesteś Synem Bożym, powiedz temu kamieniowi, żeby się stał chlebem.” Odpowiedział mu Jezus: “Napisane jest: ‘Nie samym chlebem żyje człowiek’.” Wówczas wyprowadził Go w górę, pokazał Mu w jednej chwili wszystkie królestwa świata i rzekł diabeł do Niego: “Tobie dam potęgę i wspaniałość tego wszystkiego, bo mnie są poddane i mogę je odstąpić, komu chcę. Jeśli więc upadniesz i oddasz mi pokłon, wszystko będzie Twoje.” Lecz Jezus mu odrzekł: “Napisane jest: ‘Panu, Bogu swemu, będziesz oddawał pokłon i Jemu samemu służyć będziesz’.” Zaprowadził Go też do Jerozolimy, postawił na narożniku świątyni i rzekł do Niego: “Jeśli jesteś Synem Bożym, rzuć się stąd w dół. Jest bowiem napisane: ‘Aniołom swoim rozkaże o Tobie, żeby Cię strzegli’, i ‘na rękach nosić Cię będą, byś przypadkiem nie uraził swej nogi o kamień’.” Lecz Jezus mu odparł: “Powiedziano: ‘Nie będziesz wystawiał na próbę Pana, Boga swego’.” Gdy diabeł dokończył całego kuszenia, odstąpił od Niego aż do czasu.
KLIKNIJ TUTAJ I PRZECZYTAJ PROFESJONALNIE PRZYGOTOWANE DLA CIEBIE KOMENTARZE DO CODZIENNEJ LITURGII SŁOWA NA EDYCJA.PL
KATECHEZA
LITURGIA SŁOWA
WPROWADZENIE
ZBAWIENIE PRZYSZŁO PRZEZ KRZYŻ [1]
Wielu z nas skłonnych jest rozważać zbawienie w kategoriach bardziej personalnych, jako walkę z grzechem, odrzucanie pokus, dobre życie. Jeżeli natomiast rozważamy je w kategoriach wspólnotowych, jak z pewnością czynili to żydzi, wówczas z większą uwagą musimy odnieść się do pozostałych członków Kościoła, którzy na równi z nami należą do jednego i tego samego Ciała Chrystusa. Naszą uwagę skupiają wówczas ich zwycięstwa i porażki, ich siła i słabość, świętość i grzech. Bezdomni, bezrobotni, chorzy, osoby dotknięte alkoholizmem, narkomanią itd. nie są już znikąd, ale stają się nam bardzo bliscy, gdyż postrzegamy ich jako członków jednej wielkiej rodziny dzieci Bożych. Także ci, którzy odeszli od Kościoła, wyrzekli się katolickiej wiary i przyłączyli do innych wspólnot czy sekt, nie są tylko gorzkim wspomnieniem, ale nadal są obecni w naszych modlitwach. Nie tworzą już globalnej statystyki, ale stają się konkretnymi ludźmi potrzebującymi naszej troski i pamięci przed Bogiem. Mimo oddalenia, osoby te nie przestają należeć do wspólnoty powołanych do zbawienia, których Pan chce obdarzyć wiecznym szczęściem. Troska o wszystkich jest ważnym przesłaniem pierwszej niedzieli Wielkiego Postu. Słysząc słowa Apostoła Pawła, że usprawiedliwienie zależy od wiary, wiemy, że te proste słowa kryją wielką moc. Wiara w Jezusa Chrystusa, który jest naszym Panem, umieszcza Go w centrum naszego życia jako największy dar. Przyjmując więc Jezusa jako Zbawiciela, nasze życie ulega radykalnej przemianie i przybliża się do nas zbawienie. Stajemy się odtąd duchowo mocni i wzorem Jezusa odrzucamy złudne pokusy złego ducha. Zrywamy z grzechem i stajemy się rzeczywiście nowymi ludźmi. Zmianie ulega nie tylko nasze osobiste życie, ale przemieniająca moc łaski Chrystusa obejmuje całą wspólnotę, której jesteśmy członkami, naszą rodzinę, małżeństwo, miejsce naszej pracy i zabaw, nasze szpitale i domy opieki itd. Słowem wszystko, każdy fragment życia Kościoła jako wspólnoty zaczyna uczestniczyć w mocy Chrystusa, którego przyjęliśmy jako naszego Pana. W święty okres Wielkiego Postu wstępujemy jako wspólnota. Pragniemy przeżywać ten czas w odpowiedzialności za siebie i za wszystkich, którzy należą do Kościoła lub którzy do niego należeli. Za wszystkich bowiem Chrystus cierpiał i za wszystkich oddał swoje życie i wszystkich pragnie obdarzyć łaską zbawienia.
o. Zdzisław J. Kijas – franciszkanin
Szatan będzie umacniał swoje królestwo na ziemi i w naszej Ojczyźnie, królestwo zakłamania, nienawiści i zastraszenia, jeżeli my wszyscy nie będziemy na co dzień stawali się coraz silniejsi Bogiem i Jego łaską. Jeżeli nie będziemy z troską, sercem i miłością pochylali się nad braćmi naszymi.
ks. Jerzy Popiełuszko
