WPROWADZENIE
KATECHEZA
LITURGIA SŁOWA
I MY MAMY POWSTAĆ Z MARTWYCH!
Dlaczego szukacie żyjącego pośród umarłych? Nie ma Go tutaj; zmartwychwstał. Od wieków powtarza się historia, że nie chcemy słuchać tego, co się nam wydaje czczą gadaniną. A to nie są puste słowa, to jest Ewangelia o zmartwychwstaniu Jezusa i naszym. Dla naszego zmartwychwstania nie wystarczy jednak śmierć fizyczna. Musimy świadomie i stale umierać dla grzechu. Do tego jest nam niezbędna wiara, bo tylko ona zachęca do stałego nawracania. Apostoł ujrzał pusty grób i uwierzył, że Chrystus umarł za wszystkich. Nasze zmartwychwstanie jest uwarunkowane wiarą w Ewangelię, czyli dobrą nowinę o życiu wiecznym. I my mamy powstawać z martwych, nie w sensie jednorazowego aktu wiary, ale nieustannie, dzień po dniu dążąc do tego, co w górze. Nie raz jeszcze upadniemy, ale wiara i ufność w Boże miłosierdzie pomogą nam się podnieść, bo Chrystus zasiadający po prawicy Ojca wstawia się za nami. Biegnijmy więc jak Apostoł do grobu, aby umocnić naszą wiarę. A prawdy o Zmartwychwstaniu nie strzeżmy jak własnej tajemnicy, ale nauczmy się nią dzielić z innymi. Nauczmy się żyć wiarą w ciała zmartwychwstanie, w życie wieczne, abyśmy własnym przykładem pokazali drogę przez śmierć grzechów do chwalebnego zmartwychwstania z Chrystusem.
bp Piotr Skucha
Zmartwychwstał już Chrystus, Pan mój i nadzieja. (z dzisiejszej liturgii)
LITURGIA SŁOWA
KATECHEZA
WPROWADZENIE
Grób jest pusty. Chrystus – jak zapowiedział – trzeciego dnia zmartwychwstał. W ten sposób otworzył drogę dla naszego zmartwychwstania. My też pokonamy kiedyś śmierć i zbudzimy się do nowego, wiecznego życia. Z sercem przepełnionym wdzięcznością stajemy dziś przed Tym, który swoją śmiercią i Zmartwychwstaniem przygotował miejsce dla tych, którzy w Niego uwierzyli i którzy pragną dostąpić zbawienia.
PIERWSZE CZYTANIE
(Dz 10, 34a. 37-43)
Święty Piotr pyta Korneliusza i jego towarzyszy, czy znają sprawę Jezusa z Nazaretu. To pytanie równie dobrze można skierować i do nas. Znać sprawę Jezusa z Nazaretu znaczy uwierzyć, że Bóg Go posłał, był z Nim i wskrzesił Go z martwych. Na tym opiera się nasza nadzieja. Kto w Niego uwierzy, będzie żył, a jego grzechy zostaną zapomniane.
Czytanie z Dziejów Apostolskich.
Gdy Piotr przybył do domu Centuriona w Cezarei, przemówił: “Wiecie, co się działo w całej Judei, począwszy od Galilei, po chrzcie, który głosił Jan. Znacie sprawę Jezusa z Nazaretu, którego Bóg namaścił Duchem Świętym i mocą. Dlatego że Bóg był z Nim, przeszedł On dobrze czyniąc i uzdrawiając wszystkich, którzy byli pod władzą diabła. A my jesteśmy świadkami wszystkiego, co zdziałał w ziemi żydowskiej i w Jerozolimie. Jego to zabili, zawiesiwszy na drzewie. Bóg wskrzesił Go trzeciego dnia i pozwolił Mu ukazać się nie całemu ludowi, ale nam, wybranym uprzednio przez Boga na świadków, którzyśmy z Nim jedli i pili po Jego zmartwychwstaniu. On nam rozkazał ogłosić ludowi i dać świadectwo, że Bóg ustanowił Go sędzią żywych i umarłych. Wszyscy prorocy świadczą o tym, że każdy, kto w Niego wierzy, w Jego imię otrzymuje odpuszczenie grzechów”.
PSALM
(Ps 118, 1-2. 16-17. 22-23)
W Zmartwychwstaniu Pana najpełniej objawiła się odwieczna dobroć i łaskawość Boga. Dzięki niej każdy z nas, odkupiony przez śmierć i Zmartwychwstanie Jezusa Chrystusa, może zawołać: Nie umrę, ale żył będę! Zapewnieniem o tej prawdzie jest wzniesiona wysoko prawica Pańska. A ona kłamać nie może. Refren: W tym dniu wspaniałym wszyscy się weselmy. lub: Alleluja, alleluja, alleluja. Dziękujcie Panu, bo jest dobry, * bo Jego łaska trwa na wieki. Niech dom Izraela głosi: * “Jego łaska na wieki”. Refren. Prawica Pana wzniesiona wysoko, * prawica Pańska moc okazała. Nie umrę, ale żył będę * i głosił dzieła Pana. Refren. Kamień odrzucony przez budujących * stał się kamieniem węgielnym. Stało się to przez Pana * i cudem jest w naszych oczach. Refren.
DRUGIE CZYTANIE
(Kol 3, 1-4)
Przed świętem Pachy sprzątano mieszkanie i wyrzucano z niego “stary kwas”, by można było spożyć ucztę paschalną ze świeżego, niekwaszonego chleba. Zmartwychwstanie Pana to dzień początku, nowego stworzenia świata. Trzeba więc z naszego życia usunąć wszystko, co stare, czyli grzech. Tylko tak można wejść w tajemnicę Zmartwychwstania.
Czytanie z Listu świętego Pawła Apostoła do Kolosan.
Bracia: Jeśliście razem z Chrystusem powstali z martwych, szukajcie tego, co w górze, gdzie przebywa Chrystus, zasiadając po prawicy Boga. Dążcie do tego, co w górze, nie do tego, co na ziemi. Umarliście bowiem i wasze życie ukryte jest z Chrystusem w Bogu. Gdy się ukaże Chrystus, nasze życie, wtedy i wy razem z Nim ukażecie się w chwale.
SEKWENCJA
Niech w święto radosne Paschalnej Ofiary Składają jej wierni uwielbień swych dary. Odkupił swe owce Baranek bez skazy, Pojednał nas z Ojcem i zmył grzechów zmazy. Śmierć zwarła się z życiem i w boju, o dziwy, Choć poległ Wódz życia, króluje dziś żywy. Maryjo, ty powiedz, coś w drodze widziała? Jam Zmartwychwstałego blask chwały ujrzała. Żywego już Pana widziałam, grób pusty, I świadków anielskich, i odzież, i chusty. Zmartwychwstał już Chrystus, Pan mój i nadzieja, A miejscem spotkania będzie Galileja. Wiemy, żeś zmartwychwstał, że ten cud prawdziwy, O Królu Zwycięzco, bądź nam miłościwy.
ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ
(1 Kor 5, 7b-8a) Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja. Chrystus został ofiarowany jako nasza Pascha. Odprawiajmy nasze święto w Panu. Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
EWANGELIA
(J 20, 1-9)
Jezus wielokrotnie zapowiadał, że zostanie wydany na śmierć i Zmartwychwstanie. Uczniowie jednak nie rozumieli tego, dopiero pusty grób pozwolił im zrozumieć i uwierzyć. Nam obce jest zdziwienie Marii Magdaleny, gdyż znamy i słowa zapowiedzi Jezusa, i świadectwo jego uczniów o Zmartwychwstaniu. Wiemy, dlaczego grób był pusty. Pozostaje tylko jedno pytanie: Czy na pewno wystarczająco wierzymy?
Słowa Ewangelii według świętego Jana.
Pierwszego dnia po szabacie, wczesnym rankiem, gdy jeszcze było ciemno, Maria Magdalena udała się do grobu i zobaczyła kamień odsunięty od grobu. Pobiegła więc i przybyła do Szymona Piotra i do drugiego ucznia, którego Jezus miłował, i rzekła do nich: “Zabrano Pana z grobu i nie wiemy, gdzie Go położono”. Wyszedł więc Piotr i ów drugi uczeń i szli do grobu. Biegli oni obydwaj razem, lecz ów drugi uczeń wyprzedził Piotra i przybył pierwszy do grobu. A kiedy się nachylił, zobaczył leżące płótna, jednakże nie wszedł do środka. Nadszedł potem także Szymon Piotr, idący za nim. Wszedł on do wnętrza grobu i ujrzał leżące płótna oraz chustę, która była na Jego głowie, leżącą nie razem z płótnami, ale oddzielnie zwiniętą na jednym miejscu. Wtedy wszedł do wnętrza także i ów drugi uczeń, który przybył pierwszy do grobu. Ujrzał i uwierzył. Dotąd bowiem nie rozumieli jeszcze Pisma, które mówi, że On ma powstać z martwych.
KLIKNIJ TUTAJ I PRZECZYTAJ PROFESJONALNIE PRZYGOTOWANE DLA CIEBIE KOMENTARZE DO CODZIENNEJ LITURGII SŁOWA NA EDYCJA.PL
KATECHEZA
LITURGIA SŁOWA
WPROWADZENIE
Kim jest dla mnie Jezus?
Jezus jest Słowem, które stało się “ciałem”. Jezus jest chlebem życia. Jezus jest Barankiem – ofiarowanym na krzyżu dla odkupienia naszych win. Jezus jest Ofiarą składaną we Mszy świętej za grzechy świata i za moje grzechy. Jezus jest Słowem, które należy wypowiadać. Jezus jest Prawdą, którą należy głosić. Jezus jest Światłem, które ma zajaśnieć dla świata. Jezus jest Życiem, którym mamy żyć. Jezus jest Miłością, którą mamy kochać. Jezus jest Radością, którą mamy się dzielić. Jezus jest Pokojem, który mamy dawać. Jezus jest Chlebem życia, który mamy spożywać. Jezus jest głodnym, którego winniśmy nakarmić. Jezus jest spragnionym, któremu winniśmy dać pić. Jezus jest nagim, którego winniśmy przyodziać. Jezus jest przybyszem, którego winniśmy przyjąć pod dach. Jezus jest chorym, którego winniśmy leczyć. Jezus jest samotnym, którego winniśmy kochać. Jezus jest niechcianym, którego winniśmy przyjąć. Jezus jest trędowatym, którego rany winniśmy przemywać. Jezus jest żebrakiem, którego winniśmy witać uśmiechem. Jezus jest niepełnosprawnym, którego winniśmy ochraniać. Jezus jest małym dzieckiem, które winniśmy wziąć w ramiona. Jezus jest ślepcem, którego winniśmy prowadzić. Jezus jest kaleką, któremu winniśmy towarzyszyć. Jezus jest narkomanem, któremu winniśmy okazać przyjaźń. Jezus jest więźniem, którego winniśmy odwiedzić. Jezus jest starcem, któremu winniśmy służyć. Dla mnie Jezus jest moim Bogiem. Jezus jest moim Oblubieńcem. Jezus jest moim życiem. Jezus jest moją jedyną miłością. Jezus jest moim wszystkim we wszystkim. Jezus jest jedynym. Jezu, kocham Cię całym sercem i całą duszą.
bł. Matka Teresa z Kalkuty
Twym Zmartwychwstaniem żyję!…
Twym Zmartwychwstaniem żyję!… Ono śmierć Mojego życia w Twoje życie zmienia – I oddech Twój rozszerza moją pierś, I światłość Twa mą ciemność rozpromienia. I jestem pełen Ciebie! Czuję: Ty Stanąłeś we mnie – i trwasz zmartwychwstały – I Twoją krwią tętno krwi mojej drży, I hańba ma jest pełna Twojej chwały! Grobowca mego odrzucony kamień, Zrzucone śmierci mego życia pęta I Ty podnosisz w mym ramieniu ramię, I w głosie hańby mej brzmi moc Twoja święta – I Ty jesteś we mnie – a ja w Tobie, Panie! I żyję Twoim wielkim zmartwychwstaniem!
Wojciech Bąk
