NR 26 / 2004 – VI NIEDZIELA WIELKANOCNA

WPROWADZENIE
KATECHEZA
LITURGIA SŁOWA


Dzień Pański

JEZUS PRZYCHODZI, BY OBDARZYĆ NAS POKOJEM

Bywają ludzie, którzy zamiast przyjąć zapewnienie Jezusa dotyczące Jego powtórnego przyjścia, niepotrzebnie zajmują się przewidywaniem przyszłości i straszą innych katastroficznymi wizjami końca świata. Są również tacy, którzy zamiast uwierzyć słowom Pana zawartym w Ewangelii i ich przestrzegać, usiłują je poprawiać i ulepszać. Nie rozumieją, że Jezus przekazał nam wszystko, co jest konieczne do zbawienia. Od początku chrześcijaństwa byli i nadal są ludzie, którzy sieją niepokój i wprowadzają podziały, podczas gdy głównym zadaniem chrześcijanina jest nieustannie dojrzewać w miłości. Zadanie to nie przekracza naszych możliwości. Każdy, kto stara się na co dzień przestrzegać Bożych przykazań, już kocha i w ten sposób podoba się Bogu. Jeszcze bardziej kochają ci, którzy z uwagą wsłuchują się w głos Ducha Świętego i wiernie wypełniają wolę Boga. Jednym z największych przejawów miłości jest to, gdy ktoś wprowadza wśród ludzi Boży pokój. Bóg zlecił nam odpowiedzialność za budowanie naszej codzienności. Gdy z wielką prostotą oprzemy się na Bogu, to nie zwycięży nas lęk przed jutrem. Zakorzenieni w Bogu, który jest Miłością, jesteśmy w stanie budować rzeczywistość bardziej ludzką i świętą.

ks. Wojciech Turek – paulista

Odchodzę do Ojca i przyjdę znów do was. (por. J 14, 28)


LITURGIA SŁOWA
KATECHEZA
WPROWADZENIE



Apostołowie doświadczyli obecności zmartwychwstałego Pana i pragnęli, aby został z nimi na zawsze. Nic więc dziwnego, że zapowiedź rychłego odejścia Jezusa zasmuciła ich. On jednak zapowiada nadejście Ducha Świętego oraz swoje powtórne przyjście. Pozostał wierny swej obietnicy: przychodzi do nas w swym słowie, jest obecny w Eucharystii. Przygotujmy się, aby Go godnie przyjąć.

PIERWSZE CZYTANIE

(Dz 15, 1-2. 22-29)
Nie jest nam łatwo zaakceptować obcych. Zazwyczaj stawiamy warunki: niech zachowują się i myślą podobnie jak my. Pierwsi chrześcijanie pochodzenia żydowskiego ulegli podobnej pokusie w stosunku do chrześcijan pochodzących spośród pogan. Dzięki otwarciu się na Ducha Świętego, w czasie obrad pierwszego Soboru w Jerozolimie pokusa ta została zażegnana.

Czytanie z Dziejów Apostolskich.


Niektórzy przybysze z Judei nauczali braci w Antiochii: “Jeżeli się nie poddacie obrzezaniu według zwyczaju Mojżeszowego, nie możecie być zbawieni”. Kiedy doszło do niemałych sporów i zatargów między nimi a Pawłem i Barnabą, postanowiono, że Paweł i Barnaba, i jeszcze kilku spośród nich udadzą się w sprawie tego sporu do Jerozolimy, do apostołów i starszych. Wtedy apostołowie i starsi wraz z całym Kościołem postanowili wybrać ludzi przodujących wśród braci: Judę, zwanego Barsabas, i Sylasa i wysłać do Antiochii razem z Barnabą i Pawłem. Posłali przez nich pismo tej treści: “Apostołowie i starsi bracia przesyłają pozdrowienie braciom pogańskiego pochodzenia w Antiochii, w Syrii i w Cylicji. Ponieważ dowiedzieliśmy się, że niektórzy bez naszego upoważnienia wyszli od nas i zaniepokoili was naukami, siejąc wam zamęt w duszach, postanowiliśmy jednomyślnie wybrać mężów i wysłać razem z naszymi drogimi: Barnabą i Pawłem, którzy dla imienia Pana naszego Jezusa Chrystusa poświęcili swe życie. Wysyłamy więc Judę i Sylasa, którzy powtórzą wam ustnie to samo. Postanowiliśmy bowiem, Duch Święty i my, nie nakładać na was żadnego ciężaru oprócz tego, co konieczne. Powstrzymajcie się od ofiar składanych bożkom, od krwi, od tego, co uduszone, i od nierządu. Dobrze uczynicie, jeżeli powstrzymacie się od tego. Bywajcie zdrowi!”

PSALM

(Ps 67, 2-3. 5 i 8)
Bóg przyjmuje nas takimi, jakimi jesteśmy, w całym bogactwie i różnorodności ras i kultur. Jest to wymóg Jego sprawiedliwości. Wraz z Psalmistą wychwalajmy Tego, który kieruje narodami na ziemi, przynosząc im zbawienie. Refren: Niech wszystkie ludy sławią Ciebie, Boże. lub: Alleluja. Niech Bóg się zmiłuje nad nami i nam błogosławi, * niech nam ukaże pogodne oblicze. Aby na ziemi znano Jego drogę, * Jego zbawienie wśród wszystkich narodów. Refren. Niech się narody cieszą i weselą, + że rządzisz ludami sprawiedliwie * i kierujesz narodami na ziemi. Niech nam Bóg błogosławi. * niech się Go boją wszystkie krańce ziemi. Refren.

DRUGIE CZYTANIE

(Ap 21, 10-14. 22-23)
Wielu architektów trudziło się, by zaprojektować miasto funkcjonalne, przyjazne, bezpieczne i estetyczne. Autor Księgi Apokalipsy opisuje miasto, jakie Pan przygotował dla swoich wiernych. Nie ma jednak w tym mieście kościoła ani katedry. Jest tam nieskończenie większy skarb: świątynią jest sam Bóg.

Czytanie z Księgi Apokalipsy świętego Jana Apostoła.


Uniósł mnie anioł w zachwyceniu na górę wielką i wyniosłą, i ukazał mi Miasto Święte, Jeruzalem, zstępujące z nieba od Boga i mające chwałę Boga. Źródło jego światła podobne do kamienia drogocennego, jakby do jaspisu o przejrzystości kryształu: Miało ono mur wielki a wysoki, miało dwanaście bram, a na bramach dwunastu aniołów i wypisane imiona, które są imionami dwunastu pokoleń synów Izraela. Od wschodu trzy bramy i od północy trzy bramy, i od południa trzy bramy, i od zachodu trzy bramy. A mur miasta ma dwanaście warstw fundamentu, a na nich dwanaście imion dwunastu apostołów Baranka. A świątyni w nim nie dojrzałem: bo jego świątynią jest Pan Bóg wszechmogący oraz Baranek. I miastu nie trzeba słońca ni księżyca, by mu świeciły, bo chwała Boga je oświetliła, a jego lampą Baranek.

ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ

(J 14, 23) Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja. Jeśli Mnie kto miłuje, będzie zachowywał moją naukę, a Ojciec mój umiłuje go i do niego przyjdziemy. Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

EWANGELIA

(J 14, 23-29)
Apostoł Jan kładzie wielki nacisk na działanie Ducha Świętego i wzajemną miłość, które podtrzymują życie Kościoła. Odejście Jezusa do Ojca, choć na pozór smutne, jest zapowiedzią Jego powtórnego przyjścia i powinno napełniać nas nadzieją.

Słowa Ewangelii według świętego Jana.


Jezus powiedział do swoich uczniów: “Jeśli Mnie kto miłuje, będzie zachowywał moją naukę, a Ojciec mój umiłuje go, i przyjdziemy do niego, i będziemy w nim przebywać. Kto Mnie nie miłuje, ten nie zachowuje słów moich. A nauka, którą słyszycie, nie jest moja, ale Tego, który Mnie posłał, Ojca. To wam powiedziałem przebywając wśród was. A Pocieszyciel, Duch Święty, którego Ojciec pośle w moim imieniu, On was wszystkiego nauczy i przypomni wam wszystko, co wam powiedziałem. Pokój zostawiam wam, pokój mój daję wam. Nie tak jak daje świat, Ja wam daję. Niech się nie trwoży serce wasze ani się nie lęka. Słyszeliście, że wam powiedziałem: Odchodzę i przyjdę znów do was. Gdybyście Mnie miłowali, rozradowalibyście się, że idę do Ojca, bo Ojciec większy jest ode Mnie. A teraz powiedziałem wam o tym, zanim to nastąpi, abyście uwierzyli, gdy się to stanie.


KLIKNIJ TUTAJ I PRZECZYTAJ PROFESJONALNIE PRZYGOTOWANE DLA CIEBIE KOMENTARZE DO CODZIENNEJ LITURGII SŁOWA NA EDYCJA.PL
KATECHEZA
LITURGIA SŁOWA
WPROWADZENIE


Święta Maryjo…

Święta Maryjo – Po Imieniu Jezus najświętsze ze wszystkich imion. Święta Boża Rodzicielko – Od Ciebie się uczę dziękować Bogu za wszystko, co dał mi bez mojej zasługi. Święta Panno nad pannami – Gdy trzymamy ciało w karbach, potrafimy ujarzmić i duszę. Matko Chrystusowa – Ma Jezusa, niczego więcej nie potrzebuje. Matko Kościoła – Czy w sercu moim żyje pragnienie, aby przyprowadzić wszystkich Jezusowi? Matko łaski Bożej – Łaska to największy dar. Matko nieskalana – Nigdy grzechem duszy nie splamiłaś. Matko najczystsza – Wpatruję się w moje serce – i rozumiem, dlaczego tak mi trudno. Matko dziewicza – Cała żyjesz Jezusem! Matko nienaruszona – Cieszy się Jezus, patrząc na swoją Matkę. Matko najmilsza– Chcę być Twoim dobrym dzieckiem. Matko przedziwna – Zorzo, zwiastująca wschód Bożego Słońca. Matko dobrej rady – Potrzebujemy światła, by trzymać się drogi, którą Bóg wyznaczył. Matko Stworzyciela – Co należy do Syna, należy też do Matki, On wszystko z Nią dzieli. Matko Zbawiciela – Stoi u stóp krzyża… Panno roztropna – Roztropność to cnota, która podporządkowuje nasze sprawy celowi. Panno czcigodna – Wielbiąc Ciebie, wielbimy Stwórcę, któregoś najcudowniejszym dziełem. Panno wsławiona – Ten tylko, kto się uniża na ziemi, wywyższony będzie w niebie. Panno można – Potrafisz wszystko wyprosić u Syna. Panno łaskawa – Pełna dobroci dla duszy, uciekającej się do Ciebie! Panno wierna – Na Ciebie zawsze mogę liczyć! Zwierciadło sprawiedliwości – W Tobie widzę jak w zwierciadle wszystkie cnoty Chrystusowe. Stolico mądrości – Cenić, co wieczne, oto prawdziwa mądrość. Przyczyno naszej radości – Dusza bez radości to dusza bez siły, bez odwagi, bez energii. Przybytku Ducha Świętego – Z Maryją łatwiej się modlić. Przybytku chwalebny – Duch Maryi rozradował się, podziwiając pełnię łask, jakie Bóg na Nią zlał. Przybytku sławny pobożności – Serce Jej zajęte jest wielkimi tajemnicami. Jest dla mnie wzorem rozmyślania. Różo duchowna – Róża jest symbolem miłości, a Twoje Serce pali się miłością. Wieżo Dawidowa – Starać się powinniśmy o prawdziwy żal, który objawia się poprawą życia. Wieżo z kości słoniowej – Chodzisz po ziemi, ale sercem i duszą jesteś w niebie. Domie złoty – Wpatrywać się w Jej świętość, a potem życie moje do Jej życia zastosować! Arko przymierza – Naucz mnie żyć dla innych, by im było ze mną dobrze. Bramo niebieska – Stworzeni jesteśmy dla nieba, nie dla ziemi. Gwiazdo zaranna – Poprowadzisz mnie przez morze życia. Uzdrowienie chorych – Jak wielka moc Twoja nad Sercem Syna. Ucieczko grzesznych – Mówisz: Przyjdź do mnie, nie bój się! Pocieszycielko strapionych – Smutek nie prowadzi do Boga, odciąga od dobrego. Wspomożenie wiernych – Daj, by nie zgasła w moim sercu gwiazda nadziei. Królowo Aniołów – Chcę patrzeć na wszystko, jakby z krainy wieczności. Wtedy serce będzie mogło zachować niebiański spokój duchów anielskich. Królowo Patriarchów – Z Ciebie narodziło się Słońce Sprawiedliwości, Chrystus, który niszcząc przekleństwo, przyniósł błogosławieństwo. Królowo Proroków – I ja stanę się wszechmocą błagającą przez moje nieustanne uciekanie się do Matki. Królowo Apostołów – Modlitwa jest bezsilna tam, gdzie nie ma jedności. Królowo Męczenników – Krzyż to klucz do nieba. Królowo Wyznawców – Uproś mi prawdziwe, chrześcijańskie męstwo. Królowo Dziewic – Piękna jesteś, Przyjaciółko moja. Królowo wszystkich Świętych – Nie dość podziwiać, trzeba wyrobić w sobie cnoty na wzór Maryi. Królowo bez zmazy pierworodnej poczęta – Unikać choćby najmniejszego grzechu! Królowo wniebowzięta – Jakie życie, taka śmierć. Królowo Różańca świętego – Życie moje ma być Różańcem wprowadzonym w czyn. Królowo pokoju – Uproś mi pokój z Bogiem, z bliźnimi, z własnym sumieniem! Królowo Polski – Naród Twój, choć od Boga się oddalił, nigdy się nie wyrzekł miłości ku Tobie.

Na podstawie książki: Św. Urszula Ledóchowska, Świętość jest czymś tak prostym, Edycja Świętego Pawła, 2004.

Akty strzeliste do Najświętszej Duszy Chrystusa Pana sługi Bożej Matki Pauli Zofii Tajber

Najświętsza Duszo Chrystusowa, żyj we mnie. Najświętsza Duszo Chrystusowa, króluj we mnie. Najświętsza Duszo Chrystusowa, darem miłości Bożej obdarz mnie. Najświętsza Duszo Chrystusowa mądrością swoją napełnij mnie. Najświętsza Duszo Chrystusowa, wszechmocą swoją oczyść mnie. Najświętsza Duszo Chrystusowa, z pęt grzechowych uwolnij mnie. Najświętsza Duszo Chrystusowa, dzielnością swoją pobudzaj mnie. Najświętsza Duszo Chrystusowa,sprawiedliwością swoją jaśniej we mnie. Najświętsza Duszo Chrystusowa, czystością swoją ozdób mnie. Najświętsza Duszo Chrystusowa, w pokorze swojej utrzymuj mnie. Najświętsza Duszo Chrystusowa, cichością swoją napełnij mnie. Najświętsza Duszo Chrystusowa, świątynią swoją uczyń mnie. Najświętsza Duszo Chrystusowa, w przyjaźni swojej zjednocz mnie. Najświętsza Duszo Chrystusowa, szczęśliwą śmiercią obdarz mnie.