NR 61 / 2004 – UROCZYSTOŚĆ NARODZENIA PAŃSKIEGO

WPROWADZENIE
KATECHEZA
LITURGIA SŁOWA


“BIEG OLBRZYMA” Z PASTERZAMI (Msza w nocy) WŚRÓD NOCNEJ CISZY BÓG SIĘ NAM RODZI! (Msza w dzień)

(Msza w nocy) “Nie wiem jak mogłam ulec tej błogiej myśli wstąpienia do Karmelu, wówczas kiedy jeszcze byłam dzieckiem – mówi św. Teresa od Dzieciątka Jezus. – Pan Bóg musiał dokonać jakiegoś maleńkiego cudu, (…) i ten cud też sprawił w pamiętnym dniu Bożego Narodzenia, 25 grudnia 1886 r., gdy podczas pasterki miałam szczęście przyjąć mocnego i potężnego Boga. (…) od owej błogosławionej nocy nie uległam już w żadnej walce, lecz kroczyłam od zwycięstwa do zwycięstwa i rozpoczęłam, tak można by powiedzieć, bieg olbrzyma”. Nasz “bieg olbrzyma” to natychmiast, jak pasterze, udać się do kościołów, na Pasterkę, by usłyszeć głos Boga, napełnić się radością i adorować Boże Dziecię. W atmosferze świątecznej serdeczności, łamiąc się opłatkiem, znaleźć Maryję i Józefa w każdej rodzinie i śpiewać z aniołami “chwała na wysokości Bogu…”. Jezus czeka w Tajemnicy betlejemskiej na naszą miłość i chce, abyśmy uwierzyli w Jego miłość, która jest sercem świata. Wybrał stajnię ubogą i kruchą postać dziecka, by przez to bardziej widoczna była Jego miłość, która w nas chce się wydarzyć Jego wszechmocą, za naszą zgodą. Trzeba dać się porwać tej miłości, iść na jej spotkanie w Ofierze Eucharystycznej, w każdej rodzinie zakonnej, w każdym domu rodzinnym i w naszym domu ojczystym – Polsce.

bp Edward Frankowski

(Msza w dzień) Każdego roku, z wiarą i wielkim wzruszeniem, śpiewamy słowa tej kolędy, które całemu światu głoszą radosną nowinę, że dla nas i dla naszego zbawienia narodził się Syn Boży, który przyjął ciało z Maryi Dziewicy i stał się Człowiekiem. On jest “Światłością”, która oświeca ciemności świata spowitego w mroku grzechu i zła. On pragnie, abyśmy, przyjmując Go w tajemnicy Bożego Narodzenia, zrozumieli jak wielka jest wartość naszego życia, każdego ludzkiego życia, nawet tego jeszcze nienarodzonego. To On daje nam siebie, abyśmy żyjąc w przyjaźni z Bogiem, nasze życie poświęcili dla chwały Boga i pokoju ludzi. Boże Narodzenie, to święto życia, to pamiątka wielkiej miłości, kiedy “Bóg zbratał się z człowiekiem”. Syn Boży, rodząc się w ubogiej grocie-stajni betlejemskiej, przychodzi do ludzi “po cichu” i pozostaje niezauważony, nierozpoznany, a nawet odrzucony. A przecież On pragnie tylko jednego: pozostać z nami aż do skończenia świata, aby nas wpierać swoją łaską i nas zbawić. Naszą odpowiedzią niech będą słowa kolędy: Witaj Dzieciąteczko w żłobie, wyznajemy Boga w Tobie. Oto tajemnica Bożego Narodzenia, które dziś na nowo świętujemy z całym Kościołem.

ks. Ryszard Maria Tomaszewski – paulista

“Otoczmy żłóbek Jego dokoła, aby nas rączką swą pobłogosławił”. (kolęda) (Msza w nocy) “O Boże, bądźże pochwalony za Twe narodzenie!”. (kolęda) (Msza w dzień)


LITURGIA SŁOWA
KATECHEZA
WPROWADZENIE



(Msza w nocy) Przyszliśmy tutaj o nietypowej porze – jest noc, wokół panuje ciemność, ale zostanie ona przezwyciężona przez Światłość. To dzisiaj wydarzy się to, co zapowiadał Izajasz: Nad mieszkańcami kraju mroków zabłyśnie światło. Oczyśćmy nasze serca, aby mogły rozpoznać blask przychodzącej Światłości – Jezusa Chrystusa. (Msza w dzień) Dzisiejsza uroczystość Bożego Narodzenia objawia, jak Bóg jest bliski człowiekowi. Jak wielką wartością jest każdy z nas, skoro Bóg staje się Człowiekiem. Dziecko ze swej natury domaga się miłości. Również Wcielone Słowo domaga się, by Je miłować. Z pokorą i miłością przyjmijmy Boże Dziecię do naszych serc i naszego życia, aby radość Bożego Narodzenia stała się naszym udziałem.

(Msza w nocy) PIERWSZE CZYTANIE

( Iz 9, 1-3. 5-6)
Prorok Izajasz wyraża mesjańską radość Izraela, który doczekał się spełnienia obietnicy: Syn został nam dany. Ta radość staje się dzisiaj naszym udziałem. Syn, który jest Bogiem mocnym, Księciem Pokoju, został także i nam podarowany. Jest to największy dar, jaki możemy w życiu otrzymać. Czy mamy tego świadomość?

Czytanie z Księgi proroka Izajasza


Naród kroczący w ciemnościach ujrzał światłość wielką; nad mieszkańcami kraju mroków zabłysło światło. Pomnożyłeś radość, zwiększyłeś wesele. Rozradowali się przed Tobą, jak się radują we żniwa, jak się weselą przy podziale łupu. Bo złamałeś jego ciężkie jarzmo i drążek na jego ramieniu, pręt jego ciemięzcy jak w dniu porażki Madianitów. Albowiem Dziecię nam się narodziło, Syn został nam dany, na Jego barkach spoczęła władza. Nazwano Go imieniem: Przedziwny Doradca, Bóg Mocny, Odwieczny Ojciec, Książę Pokoju. Wielkie będzie Jego panowanie w pokoju bez granic na tronie Dawida i nad Jego królestwem, które On utwierdzi i umocni prawem i sprawiedliwością, odtąd i na wieki. Zazdrosna miłość Pana Zastępów tego dokona.

(Msza w dzień) PIERWSZE CZYTANIE

( Iz 52, 7-10)
O jak pełne wdzięku są na górach nogi zwiastuna radosnej nowiny. Tymi słowami prorok Izajasz zwraca uwagę na zwiastunów, którzy zapowiadają ważne wydarzenia i budzą czujność oczekujących. W Starym Testamencie zwiastunami byli prorocy, teraz, dla nas, są nimi Pismo Święte, święci i cały Kościół, który naucza pod natchnieniem Ducha Świętego. Pamiętajmy o dobroczynnej misji, jaką wobec nas pełnią zwiastuni radosnej nowiny i otwórzmy się na ich przesłanie.

Czytanie z Księgi proroka Izajasza


O jak są pełne wdzięku na górach nogi zwiastuna radosnej nowiny, który ogłasza pokój, zwiastuje szczęście, który obwieszcza zbawienie, który mówi do Syjonu: “Twój Bóg zaczął królować”. Głos! Twoi strażnicy podnoszą głos, razem wznoszą okrzyki radosne, bo oglądają na własne oczy powrót Pana na Syjon. Zabrzmijcie radosnym śpiewaniem, wszystkie ruiny Jeruzalem! Bo Pan pocieszył swój lud, odkupił Jeruzalem. Pan obnażył już swe ramię święte na oczach wszystkich narodów; i wszystkie krańce ziemi zobaczą zbawienie naszego Boga.

PSALM

(Msza w nocy) ( Ps 96, 1-2. 3 i 10ac. 11-12. 13)
Dziś się narodził Chrystus Pan, Zbawiciel. Każde słowo wyśpiewane w tej frazie jest ważne. To dzisiaj uobecnia się wielka tajemnica Wcielenia, w której dwie nieskończenie odległe od siebie natury – boska i ludzka – połączyły się dla naszego zbawienia. A to zbawienie nie jest czymś abstrakcyjnym, lecz szczęściem, którego pragnienie każdy człowiek nosi w swym sercu. Refren: Dziś się narodził Chrystus Pan, Zbawiciel. Śpiewajcie Panu pieśń nową, * śpiewaj Panu, ziemio cała. Śpiewajcie Panu, sławcie Jego imię, * każdego dnia głoście Jego zbawienie. Refren. Głoście Jego chwałę wśród wszystkich narodów, * rozgłaszajcie cuda pośród wszystkich ludów. Głoście wśród ludów, że Pan jest królem, * będzie sprawiedliwie sądził ludy. Refren. Niech się radują niebiosa i ziemia weseli, * niech szumi morze i wszystko, co je napełnia. Niech się cieszą pola i wszystko, co na nich rośnie, * niech wszystkie drzewa w lasach wykrzykują z radości. Refren. Przed obliczem Pana, który już się zbliża, * który już się zbliża, by sądzić ziemię. On będzie sądził świat sprawiedliwie, * a ludy według prawdy. Refren.

PSALM

(Msza w dzień) (Ps 98, 1. 2-3ab. 3cd-4. 5-6)
Bóg objawił się wobec wszystkich, nie tylko garstce wybranych: Ujrzały wszystkie krańce ziemi zbawienie Boga naszego. Psalm dzisiejszy wskazuje na uniwersalizm zbawienia, na to, że Bóg przyszedł, aby ogarnąć swoją miłością wszystkich ludzi. Czy my, którzy nazywamy się dziećmi Ojca, mamy serca wolne od uprzedzeń i przesądów?. Refren: Ziemia ujrzała swego Zbawiciela. Śpiewajcie Panu pieśń nową, * albowiem uczynił cuda. Zwycięstwo Mu zgotowała Jego prawica * i święte ramię Jego. Refren. Pan okazał swoje zbawienie, * na oczach pogan objawił swoją sprawiedliwość. Wspomniał na dobroć i wierność swoją * dla domu Izraela. Refren. Ujrzały wszystkie krańce ziemi * zbawienie Boga naszego. Wołaj z radości na cześć Pana, cała ziemio, * cieszcie się, weselcie i grajcie. Refren. Śpiewajcie Panu przy wtórze cytry, * przy wtórze cytry i przy dźwięku harfy. Przy trąbach i przy dźwięku rogu, * na oczach Pana i Króla się radujcie. Refren.

(Msza w nocy) DRUGIE CZYTANIE

( Tt 2, 11-14)
Ukazała się łaska Boga, która niesie zbawienie wszystkim ludziom – oto jeszcze jedno imię określające nowo narodzone Dziecię – Łaska. Oznacza ono, że Chrystus jest darem dla nas, największym wyrazem miłości Ojca. Ta miłość wykracza poza granice Izraela i poza wszelkie inne granice, ciągle wznoszone przez ludzkość. Ona ogarnia wszystkich, jest uniwersalna, a dopełni się w zbawczej ofierze Chrystusa na krzyżu. Boże Narodzenie jest bowiem początkiem tego, co dokona się w czasie Wielkiej Nocy.

Czytanie z Listu świętego Pawła Apostoła do Tytusa


Ukazała się łaska Boga, która niesie zbawienie wszystkim ludziom i poucza nas, abyśmy wyrzekłszy się bezbożności i żądz światowych, rozumnie i sprawiedliwie, i pobożnie żyli na tym świecie, oczekując błogosławionej nadziei i objawienia się chwały wielkiego Boga i Zbawiciela naszego, Jezusa Chrystusa, który wydał samego siebie za nas, aby odkupić nas od wszelkiej nieprawości i oczyścić sobie lud wybrany na własność, gorliwy w spełnianiu dobrych uczynków.

(Msza w dzień) DRUGIE CZYTANIE

( Hbr 1, 1-6)
List do Hebrajczyków podkreśla bóstwo Jezusa, który jest Słowem Ojca i w którym streszcza się wszystko, co do tej pory wypowiedzieli prorocy. Chrystus jest więc ostatecznym spełnieniem, Pełnią, która zawiera w sobie ostateczny sens i treść rzeczywistości. Tego Chrystusa przyszliśmy dzisiaj spotkać. Czy nie zadziwia nas ta możliwość? Ale nie tylko dzisiaj, w święto Bożego Narodzenia, możemy Go spotkać. Także każdego dnia – w zwykłych wydarzeniach i ludzkich zmaganiach spotykamy Jezusa.

Czytanie z Listu do Hebrajczyków


Wielokrotnie i na różne sposoby przemawiał niegdyś Bóg do ojców przez proroków, a w tych ostatecznych dniach przemówił do nas przez Syna. Jego to ustanowił dziedzicem wszystkich rzeczy, przez Niego też stworzył wszechświat. Ten Syn, który jest odblaskiem Jego chwały i odbiciem Jego istoty, podtrzymuje wszystko słowem swej potęgi, a dokonawszy oczyszczenia z grzechów, zasiadł po prawicy Majestatu na wysokościach. On o tyle stał się wyższym od aniołów, o ile odziedziczył wyższe od nich imię. Do którego bowiem z aniołów powiedział kiedykolwiek: “Ty jesteś moim Synem, Jam Cię dziś zrodził?”. I znowu: “Ja będę Mu Ojcem, a On będzie Mi Synem”. Skoro zaś znowu wprowadzi Pierworodnego na świat, powie: “Niech Mu oddają pokłon wszyscy aniołowie Boży”.

(Msza w nocy) ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ

( Łk 2, 10-11) Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja. Zwiastuję wam radość wielką, dziś narodził się nam Zbawiciel, którym jest Jezus Chrystus. Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

(Msza w dzień) ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja. Zajaśniał nam dzień święty, pójdźcie narody, oddajcie pokłon Panu, bo wielka światłość zstąpiła dzisiaj na ziemię. Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

(Msza w nocy) EWANGELIA

( Łk 2, 1-14)
Ewangeliczny opis ukazuje, jak spełniają się po kolei obietnice. Mesjasz przyszedł pod postacią dziecka, pochodzi z rodu Dawida i rodzi się w mieście dawidowym – Betlejem. Jego przyjście jest wydarzeniem, w którym łączy się niebo z ziemią: radują się aniołowie i witają Go prości pasterze. Taka też będzie misja Mesjasza – połączyć na zawsze dwie oddalone od siebie przez grzech sfery: niebiańską i ziemską.

Słowa Ewangelii według świętego Łukasza.


W owym czasie wyszło rozporządzenie Cezara Augusta, żeby przeprowadzić spis ludności w całym państwie. Pierwszy ten spis odbył się wówczas, gdy wielkorządcą Syrii był Kwiryniusz. Wybierali się więc wszyscy, aby się dać zapisać, każdy do swego miasta. Udał się także Józef z Galilei, z miasta Nazaret, do Judei, do miasta Dawidowego, zwanego Betlejem, ponieważ pochodził z domu i rodu Dawida, żeby się dać zapisać z poślubioną sobie Maryją, która była brzemienna. Kiedy tam przebywali, nadszedł dla Maryi czas rozwiązania. Porodziła swego pierworodnego Syna, owinęła Go w pieluszki i położyła w żłobie, gdyż nie było dla nich miejsca w gospodzie. W tej samej okolicy przebywali w polu pasterze i trzymali straż nocną nad swoim stadem. Naraz stanął przy nich anioł Pański i chwała Pańska zewsząd ich oświeciła, tak że bardzo się przestraszyli. Lecz anioł rzekł do nich: “Nie bójcie się! Oto zwiastuję wam radość wielką, która będzie udziałem całego narodu; dziś w mieście Dawida narodził się wam Zbawiciel, którym jest Mesjasz Pan. A to będzie znakiem dla was: Znajdziecie Niemowlę, owinięte w pieluszki i leżące w żłobie”. I nagle przyłączyło się do anioła mnóstwo zastępów niebieskich, które wielbiły Boga słowami: “Chwała Bogu na wysokościach, a na ziemi pokój ludziom, w których ma upodobanie”.

(Msza w dzień) EWANGELIA

( dłuższa, J 1, 1-18)
Prolog św. Jana kreśli przed nami plan zbawienia i wyjaśnia, kim jest Ten, który przyszedł na świat jako Dziecię. To On był na początku, w wiecznej relacji z Ojcem, a teraz wkracza w czas, aby przynieść nam miłość i obdarzyć nas życiem. Boże Narodzenie nie jest więc tylko wydarzeniem historycznym, lecz złączeniem wieczności z czasem, dlatego nie przemija, lecz trwa – obecne dla nas na zawsze. Nie wszyscy przyjęli Jezusa, nie wszyscy okazali się gościnni. Ci jednak, którzy otworzyli się na tak niezwykły dar, stali się dziećmi Bożymi. Otrzymali przywilej, by wołać do Boga – Ojcze i doświadczać Jego opieki.

Słowa Ewangelii według świętego Jana.


Na początku było Słowo, a Słowo było u Boga, i Bogiem było Słowo. Ono było na początku u Boga. Wszystko przez Nie się stało, a bez Niego nic się nie stało, co się stało. W Nim było życie, a życie było światłością ludzi, a światłość w ciemności świeci i ciemność jej nie ogarnęła. Pojawił się człowiek posłany przez Boga, Jan mu było na imię. Przyszedł on na świadectwo, aby zaświadczyć o Światłości, by wszyscy uwierzyli przez niego. Nie był on światłością, lecz posłanym, aby zaświadczyć o Światłości. Była Światłość prawdziwa, która oświeca każdego człowieka, gdy na świat przychodzi. Na świecie było Słowo, a świat stał się przez Nie, lecz świat Go nie poznał. Przyszło do swojej własności, a swoi Go nie przyjęli. Wszystkim tym jednak, którzy Je przyjęli, dało moc, aby się stali dziećmi Bożymi, tym, którzy wierzą w imię Jego, którzy ani z krwi, ani z żądzy ciała, ani z woli męża, ale z Boga się narodzili. Słowo stało się ciałem i zamieszkało między nami. I oglądaliśmy Jego chwałę, chwałę, jaką Jednorodzony otrzymuje od Ojca, pełen łaski i prawdy. Jan daje o Nim świadectwo i głośno woła w słowach: “Ten był, o którym powiedziałem: Ten, który po mnie idzie, przewyższył mnie godnością, gdyż był wcześniej ode mnie”. Z Jego pełności wszyscyśmy otrzymali łaskę po łasce. Podczas gdy Prawo zostało nadane przez Mojżesza, łaska i prawda przyszły przez Jezusa Chrystusa. Boga nikt nigdy nie widział. Jednorodzony Bóg, który jest w łonie Ojca, o Nim pouczył.


KLIKNIJ TUTAJ I PRZECZYTAJ PROFESJONALNIE PRZYGOTOWANE DLA CIEBIE KOMENTARZE DO CODZIENNEJ LITURGII SŁOWA NA EDYCJA.PL
KATECHEZA
LITURGIA SŁOWA
WPROWADZENIE


(Msza w nocy) Pamiętaj o nich

Rozpakowujemy prezenty, śmiejemy się, siadamy razem do stołu. Lecz za oknem – tam, w ciemności – są ci, którym Boże Narodzenie nie przynosi wytchnienia. Dla nich to tylko jeszcze jeden dzień samotności, strachu, niewoli, głodu, choroby, jeszcze jeden dzień bez domu, dzień zmęczenia i wojny. Dla wielu nawet jeden pokój byłby cudownym miejscem – suchym, ciepłym, bezpiecznym, w sam raz dla całej rodziny. Dla wielu nasze pełne lodówki, ciepła woda, zdrowie, nasz spokój ducha, spotkania rodzinne – to coś, o czym mogą tylko marzyć. Niektórzy z nich kiedyś żyli w “naszym świecie” – i stracili go, zostali z niego wygnani lub im go odebrano. Niektórzy z nich nigdy nie znali niczego innego poza biedą i strachem. To dobrze, że okazujemy w Święta naszą miłość, spożywamy razem posiłek, wymieniamy prezenty, jesteśmy szczęśliwi. Ale chciałabym, abyśmy my – ci uprzywilejowani – potrafili usłyszeć głos ludzi za naszymi oknami. Gdybyśmy chociaż dziś, w dzień Bożego Narodzenia, potrafili zaprosić ich do siebie, podzielić się naszymi myślami i wysłuchać ich historii… Bo ci ludzie to nie statystyka, problemy międzynarodowe, ani dziura w budżecie narodowym. To ludzie – każdy z nich jest kimś wyjątkowym, bezcennym. Tak, jak my.

Pam Brown

(Msza w dzień) Boże Narodzenie nie przeminęło…

Boże Narodzenie – święto nadziei, pokoju i szczęścia. Oczekiwaliśmy jego nadejścia. Przeżywaliśmy radość, jaka ogarnia całą ziemię w tę świętą Noc. I oto już jej nie ma, już przeminęła, jak przemija wszystko w tym życiu. Wszystko? Nie wszystko! Przemija postać wielu rzeczy, które istnieją, lecz mogłyby nie istnieć. Ich egzystencje odmierzają czasem ułamki sekund, czasem minuty, godziny, dnie i lata, a czasem tysiące, miliony lub miliardy lat. Lecz to, co istnieje poza czasem – nie przemija! Nie przemija Ten, który czasoprzestrzeni dał początek. Nie przeminie nic z tego, co Bóg chce, aby istniało w Jego wieczności na zawsze. I nie przeminęła Jego miłość dla stworzenia. A Jego Myśl-Słowo, to samo, które zstąpiło w nasze dzieje dwa tysiące lat temu, co dzień zstępuje w istnienie, w myśl, w serca ludzi z dobrą wolą poszukujących prawdy i starających się wcielać w swe życie dobro i piękno. Więc Boże Narodzenie nie przeminęło. Choć zewnętrznie obchodzimy je raz w roku, w istocie swej trwa przez całe życie człowieka i przez całe dzieje ludzkości. I wszystko, co w życiu i w dziejach zawiera w sobie pierwiastki prawdy, dobra i piękna – to wszystko jest przeznaczone na to, aby w Noc naszego życia i dziejów stać się dla Boga stajnią, żłobem, sianem, ogrzewającym tchnieniem nozdrzy wołu i osła, hołdem anielskim, pokłonem pasterzy, opiekuńczym ramieniem Józefa, pokorą i miłością Maryi, niebem, które jest wszędzie, gdzie jest Bóg. I jeżeli Boże Narodzenie jest świętem nie tylko dziecięcej radości, lecz również dojrzałej refleksji i dojrzałej miłości – to takim świętem jest całe nasze życie i cała historia. Co dzień bowiem jest czas Bożych Narodzin w duszy człowieka, co dzień – czas hołdu i czci, czas poznania i miłości. I czas dziękczynienia za wszystko, co dla nas uczynił Bóg.

Jan Bereza

(Msza w nocy) Odpowiedzmy na Boże wezwanie!

Pan Jezus za pośrednictwem aniołów zwołuje ubogich i prostych pasterzy, aby się im objawić. Woła także mądrych za pośrednictwem ich wiedzy. I wszyscy, poruszeni wewnętrznym wpływem Jego łaski, biegną do Niego, aby Go adorować. Wzywa również nas wszystkich przez Boskie natchnienie i oddaje się nam przez swoją łaskę. Ile razy zapraszał serdecznie również i nas? A jak szybko my Mu odpowiedzieliśmy? Mój Boże! Rumienię się i czuję się zawstydzony, mając dać odpowiedź na tak postawione pytanie.

św. Ojciec Pio

(Msza w dzień) Modlitwa do narodzonego Zbawiciela

Jezu, Zbawicielu świata, położony w ubogim betlejemskim żłobie, dzięki Ci składamy za Twoje przyjście na świat, aby nas uczynić dziećmi Bożymi. Wraz z Maryją i Józefem, aniołami i pastuszkami wielbimy Cię i wysławiamy. Spraw, aby Twe ubóstwo i poniżenie nie oddaliło nas od Ciebie, ale jeszcze bardziej przybliżyło i uczyniło wrażliwymi na potrzeby ubogich braci. Amen.