WPROWADZENIE
KATECHEZA
LITURGIA SŁOWA
“TEN JEST MÓJ SYN UMIŁOWANY”
Mąż z Nazaretu stojący w wodach Jordanu. Nad Nim niebo otwarte, Duch Święty w postaci gołębicy i głos Boga Ojca poświadczający Jego godność: “Ten jest mój Syn umiłowany, w którym mam upodobanie” (Mt 3, 17). Krótkie stwierdzenie, które najpełniej wyraża wielką tajemnicę Jezusa Chrystusa. Syn umiłowany, objawiający światu Boga Ojca. Równocześnie jako nowy Adam Jezus Chrystus rozpoczyna chrztem w Jordanie swoje dzieło zbawienia, by ludzkości przywrócić utraconą godność Bożego dziecięctwa. W tajemnicę chrztu Jezusa Chrystusa w Jordanie włączony jest każdy wierzący. Chrzest święty bowiem, jako widzialny znak sakramentalny niewidzialnej łaski Bożej, to nie tylko obmycie z grzechu i winy. Chrzest święty jest przede wszystkim aktem nowego stworzenia z Ducha Świętego. W chwili chrztu świętego niebo, podobnie jak nad Jezusem Chrystusem, otwarło się nad nami i podobnie przemówił tajemniczy głos Boga: “Ten jest moim umiłowanym synem, ta jest moją umiłowaną córką”. To głos z nieba, głos dobroci i miłości Bożej. Dzięki zbawczemu dziełu Jezusa Chrystusa, ukoronowanemu śmiercią krzyżową, nieopisana godność synostwa Bożego dana jest każdemu człowiekowi.
ks. Stefan Szymik – misjonarz Świętej Rodziny
“Ten jest mój Syn umiłowany”. (Mt 3, 17)
LITURGIA SŁOWA
KATECHEZA
WPROWADZENIE
Święto Chrztu Pańskiego jest zakończeniem liturgicznego okresu Bożego Narodzenia. W kolejne dni po 25 grudnia Kościół pokazywał nam konsekwencje przyjścia na świat Syna Bożego. Dzisiaj stawia nam przed oczami Chrystusa, który chociaż grzechu nie popełnił, to razem z grzesznymi ludźmi przyjmuje w Jordanie chrzest będący znakiem wejścia na drogę pokuty. On bowiem poniósł w swoim ciele skutki naszych grzechów.
PIERWSZE CZYTANIE
( Iz 42, 1-4. 6-7)
Na pięć wieków przed Chrystusem zostały zapisane w Księdze proroka Izajasza słowa będące zapowiedzią przyjścia na świat Kogoś, kto będzie wiernym Sługą Boga. Będzie On światłością dla narodów i prawodawcą. Swoją posługę będzie wykonywał w cichości i pokorze. Kościół dostrzega w tym obrazie samego Chrystusa, który zresztą wielokrotnie odnosił do siebie słowa dotyczące tajemniczego Sługi Boga.
Czytanie z Księgi proroka Izajasza
To mówi Pan: “Oto mój Sługa, którego podtrzymuję, Wybrany mój, w którym mam upodobanie. Sprawiłem, że Duch mój na Nim spoczął; On przyniesie narodom Prawo. Nie będzie wołał ni podnosił głosu, nie da słyszeć krzyku swego na dworze. Nie złamie trzciny nadłamanej, nie zagasi knotka o nikłym płomyku. On z mocą ogłosi Prawo, nie zniechęci się ani nie załamie, aż utrwali Prawo na ziemi, a Jego pouczenia wyczekują wyspy. Ja, Pan, powołałem Cię słusznie, ująłem Cię za rękę i ukształtowałem, ustanowiłem Cię przymierzem dla ludzi, światłością dla narodów, abyś otworzył oczy niewidomym, ażebyś z zamknięcia wypuścił jeńców, z więzienia tych, co mieszkają w ciemności”.
PSALM
( Ps 29, 1-2. 3ac-4. 3b i 9b-10)
Bóg, chociaż jest wszechpotężny, to w ludzkich sercach nie budzi trwogi, ale nadzieję. Ufamy Bogu i wierzymy w Jego miłość, dlatego oznaki Jego wszechmocy przyjmujemy z radością, bo On ma wobec nas szlachetne zamiary. Świadomość, że jest z nami Bóg wszechmocny, jest źródłem pokoju w naszych sercach. Refren: Pan ześle pokój swojemu ludowi. Oddajcie Panu, synowie Boży, * oddajcie Panu chwałę i sławcie Jego potęgę. Oddajcie chwałę Jego imieniu, * na świętym dziedzińcu uwielbiajcie Pana. Refren. Ponad wodami głos Pański, * Pan ponad wód bezmiarem! Głos Pana potężny, * głos Pana pełen dostojeństwa. Refren. Zagrzmiał Bóg majestatu: * a w świątyni Jego wszyscy wołają: “Chwała”. Pan zasiadł nad potopem, * Pan jako Król zasiada na wieki. Refren.
DRUGIE CZYTANIE
( Dz 10, 34-38)
Słowa wypowiedziane przez św. Piotra w domu rzymskiego setnika Korneliusza pokazują przełom w myśleniu Apostoła na temat powszechności chrześcijaństwa. Chociaż Chrystus przeszedł na świat w konkretnym narodzie, to Jego zbawcze posłannictwo obejmuje wszystkich ludzi. Szanując fakty historyczne, przyjmujemy z radością stwierdzenie, że Bogu w każdym narodzie miły jest ten, kto postępuje sprawiedliwie.
Czytanie z Dziejów Apostolskich
Gdy Piotr przybył do Cezarei, do domu Korneliusza, przemówił: “Przekonuję się, że Bóg naprawdę nie ma względu na osoby. Ale w każdym narodzie miły jest Mu ten, kto się Go boi i postępuje sprawiedliwie. Posłał swe słowo synom Izraela, zwiastując im pokój przez Jezusa Chrystusa. On to jest Panem wszystkich. Wiecie, co się działo w całej Judei, począwszy od Galilei, po chrzcie, który głosił Jan. Znacie sprawę Jezusa z Nazaretu, którego Bóg namaścił Duchem Świętym i mocą. Przeszedł On dobrze czyniąc i uzdrawiając wszystkich, którzy byli pod władzą diabła, dlatego że Bóg był z Nim”.
ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ
( Por. Mk 9, 6) Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja. Otwarło się niebo i zabrzmiał głos Ojca: To jest mój Syn umiłowany, Jego słuchajcie. Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
EWANGELIA
( Mt 3, 13-17)
Chrzest, którego św. Jan udzielał nad Jordanem, pod względem formy niewiele się różnił od obrzędów praktykowanych dzisiaj w Kościele. Jednak znaczenie tamtego chrztu było jedynie symboliczne, był on wezwaniem do nawrócenia i pokuty. Natomiast sakrament, który my z woli Chrystusa przyjęliśmy w dzieciństwie, faktycznie gładzi grzechy, wszczepia nas w Chrystusa i czyni dziećmi Bożymi.
Słowa Ewangelii według świętego Mateusza
Jezus przyszedł z Galilei nad Jordan do Jana, żeby przyjąć chrzest od niego. Lecz Jan powstrzymywał Go, mówiąc: “To ja potrzebuję chrztu od Ciebie, a Ty przychodzisz do mnie?”. Jezus mu odpowiedział: “Pozwól teraz, bo tak godzi się nam wypełnić wszystko, co sprawiedliwe”. Wtedy Mu ustąpił. A gdy Jezus został ochrzczony, natychmiast wyszedł z wody. A oto otworzyły Mu się niebiosa i ujrzał Ducha Bożego zstępującego jak gołębicę i przychodzącego na Niego. A głos z nieba mówił: “Ten jest mój Syn umiłowany, w którym mam upodobanie”.
KLIKNIJ TUTAJ I PRZECZYTAJ PROFESJONALNIE PRZYGOTOWANE DLA CIEBIE KOMENTARZE DO CODZIENNEJ LITURGII SŁOWA NA EDYCJA.PL
KATECHEZA
LITURGIA SŁOWA
WPROWADZENIE
Chrztu świętego Boży dar
Przez sakrament chrztu świętego zostaliśmy włączeni w życie Trójcy Przenajświętszej i do wspólnoty Kościoła. Jest to wielkie wyróżnienie. Otrzymujemy je nie w efekcie naszych zasług, lecz z Bożej łaskawości. Bycie dzieckiem Bożym jest przywilejem, ale też fakt ten pociąga za sobą konsekwencje w postaci zobowiązań, które na nas spoczywają. Wezwani jesteśmy bowiem do pielęgnowania w sobie dziecięctwa Bożego. Wzorem dla nas jest jedyny Boży Syn – Jezus Chrystus. O Nim mówi w dzisiejszej perykopie ewangelicznej głos z nieba, iż jest Tym, w którym Ojciec ma upodobanie. Postawa wierności Bożemu słowu i powierzonej sobie misji, aż do ofiary własnego życia złożonej na Golgocie, jest tą, która znajduje pochwałę u samego Stwórcy. Jako dzieci Boże jesteśmy zaproszeni do jak najwierniejszego upodobnienia się do jedynego Bożego Syna. Ma dokonywać się to przez naszą codzienną troskę o życie zgodne z otrzymaną godnością. W swoim nauczaniu Pan Jezus przypomina nam, że zadaniem naszym jest dążyć do bycia świętym, czyli doskonałym (“Bądźcie więc wy doskonali, jak doskonały jest Ojciec wasz niebieski” Mt 5, 48). Wiąże się to z trudem walki z własnymi grzechami, wadami, słabościami czy może nałogami. Wysiłek ten zmierzać ma do naszego nawrócenia, czyli oderwania się od tego, co nas zniewala i oddala od Boga. Zostaliśmy przez Niego obdarowani darem wolnej woli. Jest to zdolność rozróżniania pomiędzy dobrem a złem i wybierania dobra. Każde zło jest zniewoleniem człowieka. Jest on zatem na tyle wolny, na ile potrafi opowiedzieć się za dobrem. Wielokrotnie człowiek, idąc za fałszywymi podpowiedziami szatana, wybiera zło, popełniając grzech. Pan Bóg, sam będąc świętym i doskonałym, nie lekceważy jednak człowieka, który grzeszy i ponosi klęskę w walce z pokusami. Przychodzi do niego z pomocą, aby go uratować przed popadnięciem w niewolę diabła. Daje człowiekowi sakrament pojednania, przez który uwalnia go od ciężaru grzechu (o ile człowiek żałuje i pragnie się poprawić), a ponadto obdarowuje go swoją łaską, która uzdalnia człowieka do dobrego życia. Niedziela Chrztu Pańskiego jest dla nas przypomnieniem, że otrzymany sakrament chrztu świętego jest darem Boga czyniącym nas Bożymi dziećmi, które przez całe życie zobowiązane są dążyć do świętości przez nieustanne nawracanie się.
ks. Paweł Bogumił Sobuś
Modlitwa do mojego Patrona
Święty mój Patronie, którego imię na chrzcie otrzymałem, racz być moim opiekunem i przewodnikiem do nieba. Uproś mi światło i dar rady w wątpliwościach, siły i męstwa w pokusach i przeciwnościach, kieruj moimi krokami, ręce moje nakłaniaj ku dobrym uczynkom, a serce i wolę zapalaj do miłości Boga i bliźniego. Racz mi Twoją możną przyczyną wyjednać u Boga łaski i dary potrzebne do prowadzenia życia miłego Bogu, abym kierowany przez Ciebie wiernie służył Bogu i nieustannie postępował w cnotach, a kiedyś wraz z Tobą w niebie radował się na wieki. Amen.
