NR 52 / 2005 – UROCZYSTOŚĆ ROCZNICY POŚWIĘCENIA KOŚCIOŁA

LITURGIA SŁOWA

KATECHEZA

WPROWADZENIE

PIERWSZE CZYTANIE (1 Krl 8, 22-23. 27-30)
Nowe Jeruzalem, które opisuje św. Jan w swojej Apokalipsie, jest obrazem Kościoła świętego, Oblubienicy Chrystusa. Zstępuje ono od Boga i ma chwałę samego Boga. Wyraża to symbolicznie tę prawdę, że Kościół święty jest dziełem Bożym. Obrazem Chrystusowego Kościoła jest również świątynia, w której Jezus nas dzisiaj gromadzi.

Czytanie z Pierwszej Księgi Królewskiej

Salomon stanął przed ołtarzem Pana wobec całego zgromadzenia izraelskiego i wyciągnąwszy ręce do nieba, rzekł: «O Panie, Boże Izraela! Nie ma takiego Boga, jak Ty, ani w górze na niebie, ani w dole na ziemi, tak zachowującego przymierze i łaskę względem Twoich sług, którzy czczą Cię z całego swego serca.
Czy jednak naprawdę zamieszka Bóg na ziemi? Przecież niebo i niebiosa najwyższe nie mogą Cię objąć, a tym mniej ta świątynia, którą zbudowałem.
Zważ więc na modlitwę Twego sługi i jego błaganie, o Boże mój, Panie, i wysłuchaj to wołanie i tę modlitwę, w której dziś Twój sługa stara się ubłagać Cię o to, aby w nocy i w dzień Twoje oczy patrzyły na tę świątynię. Jest to miejsce, o którym powiedziałeś: „Tam będzie moje imię”, tak aby wysłuchać modlitwę, którą zanosi Twój sługa na tym miejscu. Dlatego wysłuchaj błaganie Twego sługi i Twego ludu, Izraela, ilekroć modlić się będzie na tym miejscu. Ty zaś wysłuchaj na miejscu Twego przebywania w niebie. Nie tylko wysłuchaj, ale też przebacz!».
PSALM (Ps 84, 3-4. 5 i 10. 11)
Psalm 84. jest jedną z pieśni śpiewanych przez pielgrzymów zdążających do Jerozolimy, gdy ich oczom ukazywało się na horyzoncie miasto święte, z jedyną na świecie świątynią prawdziwego Boga. Wyraża on radość człowieka wchodzącego w progi Domu Bożego. Ta sama radość powinna towarzyszyć nam, ilekroć wchodzimy w progi naszej parafialnej świątyni.
Refren: Jak miła, Panie, jest świątynia Twoja.
Dusza moja stęskniona pragnie przedsionków Pańskich. *
Serce moje i ciało radośnie wołają do Boga żywego.
Nawet wróbel znajduje swój dom, a jaskółka gniazdo, †
gdzie złoży swe pisklęta: *
przy ołtarzach Twoich, Panie Zastępów, Królu mój i Boże!
Ref.
Szczęśliwi, którzy mieszkają
w domu Twoim, Panie, *
nieustannie Cię wielbiąc.
Spójrz, Boże, tarczo nasza, *
wejrzyj na twarz Twego Pomazańca.
Ref.
Doprawdy, dzień jeden w przybytkach Twoich *
lepszy jest niż innych tysiące:
wolę stać w progu mojego Boga *
niż mieszkać w namiotach grzeszników.
Ref.
DRUGIE CZYTANIE (1 Kor 3, 9b-11. 16-17)
Święty Piotr przypomina chrześcijanom, że to oni są żywą świątynią Boga. Warunkiem przynależności do tej świątyni jest budowanie życia na Chrystusie jako na kamieniu węgielnym, składanie Bogu duchowych ofiar i świadczenie o Chrystusie wobec całego świata.

Czytanie z Pierwszego Listu świętego Pawła Apostoła do Koryntian

Bracia:
Jesteście Bożą budowlą. Według danej mi łaski Bożej, jako roztropny budowniczy, położyłem fundament, ktoś inny zaś wznosi budynek. Niech każdy jednak baczy na to, jak buduje. Fundamentu bowiem nikt nie może położyć innego niż ten, który jest położony, a którym jest Jezus Chrystus.
Czyż nie wiecie, żeście świątynią Boga i że Duch Boży mieszka w was? Jeżeli ktoś zniszczy świątynię Boga, tego zniszczy Bóg. Świątynia Boga jest święta, a wy nią jesteście.
ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ (Mt 16, 18) Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
Ty jesteś Piotr – Opoka,
i na tej opoce zbuduję mój Kościół,
a bramy piekielne go nie przemogą. Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
EWANGELIA (Mt 16, 13-19)
Opis wyrzucenia przekupniów ze świątyni jerozolimskiej pokazuje nam, z jaką gorliwością Jezus dbał o jej poszanowanie. Jednocześnie, na równi z tą świątynią stawia świątynię swojego człowieczeństwa. To dla nas cenna wskazówka, abyśmy troszczyli się o godną atmosferę w naszych świątyniach parafialnych, a jednocześnie nie pozwalali sobie na grzechy kalające nasze dusze i ciała. Bo one są świątynią Ducha Świętego.

Słowa Ewangelii według świętego Mateusza

Gdy Jezus przyszedł w okolice Cezarei Filipowej, pytał swych uczniów: «Za kogo ludzie uważają Syna Człowieczego?».
A oni odpowiedzieli: «Jedni za Jana Chrzciciela, inni za Eliasza, jeszcze inni za Jeremiasza albo za jednego z proroków».
Jezus zapytał ich: «A wy za kogo Mnie uważacie?».
Odpowiedział Szymon Piotr: «Ty jesteś Mesjasz, Syn Boga żywego».
Na to Jezus mu rzekł: «Błogosławiony jesteś, Szymonie, synu Jony. Albowiem ciało i krew nie objawiły ci tego, lecz Ojciec mój, który jest w niebie. Otóż i Ja tobie powiadam: Ty jesteś Piotr – Opoka, i na tej opoce zbuduję mój Kościół, a bramy piekielne go nie przemogą. I tobie dam klucze królestwa niebieskiego; cokolwiek zwiążesz na ziemi, będzie związane w niebie, a co rozwiążesz na ziemi, będzie rozwiązane w niebie».