NR 56 / 2007 – UROCZYSTOŚĆ CHRYSTUSA KRÓLA WSZECHŚWIATA

WPROWADZENIE
KATECHEZA
LITURGIA SŁOWA


KRÓLESTWO, KTÓRE NIE MA KOŃCA


LITURGIA SŁOWA
KATECHEZA
WPROWADZENIE



W modlitwie Ojcze nasz modlimy się: Przyjdź królestwo Twoje. Dzisiejsza uroczystość Chrystusa Króla Wszechświata jest dla nas okazją, aby odpowiedzieć sobie na pytanie: czy Chrystus jest Królem mojego życia, czy słucham Jego głosu i przyczyniam się do rozszerzenia Jego królestwa sprawiedliwości, miłości i pokoju?

PIERWSZE CZYTANIE
(2 Sm 5, 1-3)
Wszystkie pokolenia Izraela oficjalnie uznały Dawida, którego namaścił Samuel, za swego króla. Dawid stał się wodzem i królem Izraela z wyboru Pana. To było ważne wydarzenie dla narodu izraelskiego tak w sensie historycznym, jak i mesjańskim. Dawid był przodkiem Jezusa i zapowiedzią Jego królowania. Był królem i pasterzem, tak jak Jezus, którego królowanie to pełna miłości służba.

Czytanie z Drugiej Księgi Samuela

Wszystkie pokolenia izraelskie zeszły się u Dawida w Hebronie i oświadczyły mu: «Oto my kości twoje i ciało. Już dawno, gdy Saul był królem nad nami, ty wyprawiałeś się i powracałeś na czele Izraela. I Pan rzekł do ciebie: „Ty będziesz pasł mój lud, Izraela, i ty będziesz wodzem dla Izraela”».
Cała starszyzna Izraela przybyła do króla do Hebronu. I zawarł król Dawid przymierze z nimi wobec Pana w Hebronie. Namaścili więc Dawida na króla nad Izraelem.
PSALM
(Ps 122, 1-2. 4-5)
Święte miasto Jeruzalem jest zapowiedzią królestwa Bożego, do którego i my jesteśmy wezwani. Psalmista zachęca nas dziś do radosnego przeżywania życia, gdyż u jego kresu wkroczymy do naszej Ojczyzny niebieskiej.
[c1]Refren:[/c1] Idźmy z radością na spotkanie Pana. Ucieszyłem się, gdy mi powiedziano: [c1]*[/c1] «Pójdziemy do domu Pana». Już stoją nasze stopy [c1]*[/c1] w twoich bramach, Jeruzalem. [c1]Ref.[/c1] Do niego wstępują pokolenia Pańskie, [c1]*[/c1] aby zgodnie z prawem Izraela wielbić imię Pana. Tam ustawiono trony sędziowskie, [c1]*[/c1] trony domu Dawida. [c1]Ref.[/c1]
DRUGIE CZYTANIE (Kol 1, 12-20)
Przez Jezusa wszystko zostało stworzone i w Nim wszystko ma swoje istnienie. On jest Pełnią, czyli tym, za czym tęskni serce wszelkiego stworzenia. W tej Pełni uczestniczymy dzięki Jego ofierze krzyżowej. To jest istota Jego władzy nad nami – miłość, która nie cofa się przed niczym, nawet przed śmiercią.

Czytanie z Listu świętego Pawła Apostoła do Kolosan

Bracia:
Dziękujcie Ojcu, który was uzdolnił do uczestnictwa w dziale świętych w światłości. On uwolnił nas spod władzy ciemności i przeniósł do królestwa swego umiłowanego Syna, w którym mamy odkupienie, odpuszczenie grzechów.
On jest obrazem Boga niewidzialnego, Pierworodnym wobec każdego stworzenia, bo w Nim zostało wszystko stworzone: i to, co w niebiosach, i to, co na ziemi, byty widzialne i niewidzialne, czy Trony, czy Panowania, czy Zwierzchności, czy Władze. Wszystko przez Niego i dla Niego zostało stworzone. On jest przed wszystkim i wszystko w Nim ma istnienie.
I On jest Głową Ciała, to jest Kościoła. On jest Początkiem, Pierworodnym spośród umarłych, aby sam zyskał pierwszeństwo we wszystkim. Zechciał bowiem Bóg, by w Nim zamieszkała cała Pełnia, i aby przez Niego i dla Niego znów pojednać wszystko ze sobą: i to co na ziemi, i to co w niebiosach, wprowadziwszy pokój przez Krew Jego Krzyża.
ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ (Por. Mk 11, 10) [c1]Aklamacja:[/c1] Alleluja, alleluja, alleluja.

Błogosławiony, który przybywa w imię Pańskie;

błogosławione Jego królestwo, które nadchodzi. [c1]Aklamacja:[/c1] Alleluja, alleluja, alleluja.
EWANGELIA (Łk 23, 35-43)
Jezus Chrystus jest Królem całego świata. Ta prawda została ogłoszona przy ukrzyżowaniu Jezusa. Wiszący na krzyżu łotr otworzył się wówczas na tajemnicę Jego królestwa. Uwierzył, że ten Król ma moc i władzę odmienić jego los i nie zawiódł się, gdyż został przyjęty przez Jezusa. Dobry Łotr jest pierwszym kanonizowanym świętym – kanonizowanym przez samego Jezusa.

Słowa Ewangelii według świętego Łukasza

Gdy ukrzyżowano Jezusa, lud stał i patrzył. Lecz członkowie Wysokiej Rady drwiąco mówili: «Innych wybawiał, niechże teraz siebie wybawi, jeśli On jest Mesjaszem, Wybrańcem Bożym».
Szydzili z Niego i żołnierze; podchodzili do Niego i podawali Mu ocet, mówiąc: «Jeśli Ty jesteś królem żydowskim, wybaw sam siebie».
Był także nad Nim napis w języku greckim, łacińskim i hebrajskim: «To jest król żydowski».
Jeden ze złoczyńców, których tam powieszono, urągał Mu: «Czy Ty nie jesteś Mesjaszem? Wybaw więc siebie i nas».
Lecz drugi, karcąc go, rzekł: «Ty nawet Boga się nie boisz, chociaż tę samą karę ponosisz? My przecież sprawiedliwie, odbieramy bowiem słuszną karę za nasze uczynki, ale On nic złego nie uczynił».
I dodał: «Jezu, wspomnij na mnie, gdy przyjdziesz do swego królestwa».
Jezus mu odpowiedział: «Zaprawdę powiadam ci: Dziś ze Mną będziesz w raju».


KLIKNIJ TUTAJ I PRZECZYTAJ PROFESJONALNIE PRZYGOTOWANE DLA CIEBIE KOMENTARZE DO CODZIENNEJ LITURGII SŁOWA NA EDYCJA.PL
KATECHEZA
LITURGIA SŁOWA
WPROWADZENIE