NR 1 / 2008 – UROCZYSTOŚĆ ŚWIĘTEJ BOŻEJ RODZICIELKI MARYI

LITURGIA SŁOWA

KATECHEZA

WPROWADZENIE

Nowy Rok uświęcamy uczestnictwem we Mszy Świętej. Czas doczesności zanurzamy w wieczności, która jest w Bogu. Jest to możliwe dzięki Maryi, która powiedziała odwiecznemu Bogu „Tak” i przyjęła od Niego dar macierzyństwa – stała się matką Jezusa Chrystusa.
PIERWSZE CZYTANIE (Lb 6, 22-27)
Bóg zwracając się do Mojżesza mówi, żeby Aaron i jego synowie błogosławili synom Izraela. Kapłani mają wzywać Imienia Boga nad synami Izraela, a Bóg przez nich będzie im błogosławił. Modlitwa kapłana niesie ze sobą łaskę, obdarza lud upragnionym pokojem i Bożym błogosławieństwem.

Czytanie z Księgi Liczb

Pan mówił do Mojżesza tymi słowami:
«Powiedz Aaronowi i jego synom: tak oto macie błogosławić synom Izraela. Powiecie im:
„Niech cię Pan błogosławi i strzeże. Niech Pan rozpromieni oblicze swe nad tobą, niech cię obdarzy swą łaską. Niech zwróci ku tobie swoje oblicze i niech cię obdarzy pokojem”.
Tak będą wzywać imienia mojego nad synami Izraela, a Ja im będę błogosławił».
PSALM (Ps 67, 2-3. 5 i 8)
Zbawienie Boże jest dla wszystkich narodów. Trzeba tylko, by mieszkańcy ziemi poznali drogę prowadzącą do Boga, który jest sprawiedliwy, ale i miłosierny. [c1]Refren:[/c1] Bóg miłosierny niech nam błogosławi. Niech Bóg się zmiłuje nad nami i nam błogosławi; [c1]*[/c1] niech nam ukaże pogodne oblicze. Aby na ziemi znano Jego drogę, [c1]*[/c1] Jego zbawienie wśród wszystkich narodów. [c1]Ref.[/c1] Niech się narody cieszą i weselą, [c1]†[/c1] że rządzisz ludami sprawiedliwie, [c1]*[/c1] i kierujesz narodami na ziemi. Niechaj nam Bóg błogosławi, [c1]*[/c1] niech się Go boją wszystkie krańce ziemi. [c1]Ref.[/c1]
DRUGIE CZYTANIE (Ga 4, 4-7)
Zstąpienie Syna Bożego na świat jest pełnią czasu, czyli czasem najważniejszym w dziejach zbawienia. Przyjście Zbawiciela było możliwe dzięki temu, że Maryja zgodziła się zostać Jego Matką i w ten sposób zrealizowała Boże plany. Dzięki Maryi wszyscy ludzie, odkupieni drogocenną krwią Chrystusa, przestają być niewolnikami grzechu i stają się dziećmi Bożymi.

Czytanie z Listu świętego Pawła Apostoła do Galatów

Bracia:
Gdy nadeszła pełnia czasu, Bóg zesłał swojego Syna, zrodzonego z niewiasty, zrodzonego pod Prawem, aby wykupił tych, którzy podlegali Prawu, abyśmy mogli otrzymać przybrane synostwo. Na dowód tego, że jesteście synami, Bóg wysłał do serc naszych Ducha Syna swego, który woła: «Abba, Ojcze». A zatem nie jesteś już niewolnikiem, lecz synem. Jeżeli zaś synem, to i dziedzicem z woli Bożej.
ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ (Hbr 1, 1-2) [c1]Aklamacja:[/c1] Alleluja, alleluja, alleluja.

Wielokrotnie przemawiał niegdyś Bóg

do ojców przez proroków,

a w tych ostatecznych dniach

przemówił do nas przez Syna. [c1]Aklamacja:[/c1] Alleluja, alleluja, alleluja.
EWANGELIA (Łk 2, 16-21)
Ewangelista Łukasz mówi o pasterzach, którzy w Betlejem znaleźli Maryję, Józefa i Niemowlę. W świecie semickim najważniejszy był mężczyzna, tymczasem to kobieta, Maryja, jest tu wymieniona na pierwszym miejscu. Maryja słucha opowiadań pasterzy o anielskim objawieniu, stara się to zapamiętać i rozważyć w swoim sercu. O ile wszyscy dziwią się temu, co zostało im objawione, o tyle Maryja przyjmuje te wydarzenia ze spokojem. Uczmy się od Niej rozważać tajemnice Bożej mądrości.

Słowa Ewangelii według świętego Łukasza

Pasterze pospiesznie udali się do Betlejem i znaleźli Maryję, Józefa i Niemowlę, leżące w żłobie. Gdy Je ujrzeli, opowiedzieli o tym, co im zostało objawione o tym Dziecięciu.
A wszyscy, którzy to słyszeli, dziwili się temu, co im pasterze opowiadali.
Lecz Maryja zachowywała wszystkie te sprawy i rozważała je w swoim sercu.
A pasterze wrócili, wielbiąc i wysławiając Boga za wszystko, co słyszeli i widzieli, jak im to było powiedziane.
Gdy nadszedł dzień ósmy i należało obrzezać Dziecię, nadano Mu imię Jezus, którym Je nazwał anioł, zanim się poczęło w łonie Matki.