WPROWADZENIE
KATECHEZA
LITURGIA SŁOWA
BOGU SŁUŻYĆ I JEMU UFAĆ
Spotykamy różne postawy ludzi wobec Pana Boga i wobec otoczenia. Szczęśliwy ten, kto pamięta, że nie można dwom panom służyć. Nie można służyć Bogu i bogactwom tego świata.
Niektórzy ludzie są tak zajęci zdobywaniem dóbr materialnych, jakby wyłącznie one mogły przynieść człowiekowi szczęście. Co prawda pełnią one ważną rolę, ale są tylko środkiem do ostatecznego celu naszego życia. Chrystus Pan odsłania dziś przed nami prawdziwe wartości i dobra nieprzemijające. Każe nam patrzeć na ptaki i lilie polne, podziwiać, jak Bóg się o nie troszczy. Ma to nam przypominać cuda Bożej Opatrzności, których doświadczamy na co dzień. Pamiętając o nich, nie możemy nie służyć całym sercem Bogu. On jest naszym Stworzycielem i najlepszym Ojcem. Nie tylko powołał nas do istnienia, ale też stale czuwa nad nami i troszczy się o nas dużo bardziej niż o otaczającą nas przyrodę. Jemu mamy więc zaufać i powierzyć wszystkie sprawy, zwłaszcza te najtrudniejsze, przekraczające nasze ludzkie możliwości.
Rozważając Bożą dobroć, pamiętajmy także o Jezusowym wezwaniu: Starajcie się najpierw o królestwo Boga i o Jego sprawiedliwość, a wszystko będzie nam dodane (Mt 6, 33). Starajmy się więc o życie w przyjaźni z Bogiem, a otrzymamy od Niego wszystkie środki do osiągnięcia naszego ostatecznego celu.
bp Stefan Cichy
„Czemu się zbytnio troszczycie o odzienie? Przypatrzcie się liliom na polu, jak rosną.
Nawet Salomon nie był tak ubrany jak jedna z nich”.
(Mt 6, 28-29)
LITURGIA SŁOWA
KATECHEZA
WPROWADZENIE
Jednorazowa decyzja wiary podjęta w naszym imieniu przez rodziców na chrzcie świętym, musi być potwierdzana przez nas ciągle na nowo. Nieustannie musimy rozstrzygać, komu w życiu pragniemy służyć. Chrystus przestrzega dzisiaj: Nie możecie służyć Bogu i Mamonie. Biblijni bohaterowie Starego i Nowego Testamentu opowiedzieli się całkowicie po stronie Boga. Również i my powierzmy Mu nasze życie.
PIERWSZE CZYTANIE (Iz 49, 14-15)
Już w Starym Testamencie Bóg posiadał rysy ojcowskie i macierzyńskie zarazem. Jednakże porównanie z ziemskimi rodzicami to jedynie nieudolna próba przybliżenia prawdy o Bogu jako naszym Stwórcy, Obrońcy i Opiekunie.
Czytanie z Księgi proroka Izajasza
Mówił Syjon: «Pan mnie opuścił, Pan o mnie zapomniał».
«Czyż może niewiasta zapomnieć o swym niemowlęciu, ta, która kocha syna swego łona? A nawet gdyby ona zapomniała, Ja nie zapomnę o tobie».
PSALM (Ps 62, 2-3. 6-7. 8-9ab)
Zbawienie i chwała to dobra duchowe, które opisują sytuację człowieka będącego w przyjaźni z Bogiem. Psalmista wzywa do całkowitego i pełnego powierzenia się Stwórcy, gdyż tylko Jemu możemy w pełni zaufać i w Nim pokładać naszą nadzieję. [c1]Refren:[/c1] Jedynie w Bogu spokój znajdzie dusza. Jedynie w Bogu spokój znajduje ma dusza, [c1]*[/c1] od Niego przychodzi moje zbawienie. Tylko On jest opoką i zbawieniem moim, [c1]*[/c1] twierdzą moją, więc się nie zachwieję. [c1]Ref.[/c1] Jedynie w Bogu szukaj spokoju, duszo moja, [c1]*[/c1] bo od Niego pochodzi moja nadzieja. On tylko jest skałą i zbawieniem moim, [c1]*[/c1] On moją twierdzą, więc się nie zachwieję. [c1]Ref.[/c1] W Bogu zbawienie moje i chwała. [c1]*[/c1] Bóg opoką mocy mojej i moją ucieczką. W każdym czasie Jemu ufaj, narodzie. [c1]*[/c1] Przed Nim wylejcie wasze serca. [c1]Ref.[/c1]
DRUGIE CZYTANIE (1 Kor 4, 1-5)
Św. Paweł ukazuje siebie jako sługę Chrystusa i szafarza Bożych tajemnic. Według Apostoła, pozostawanie w służbie Kościołowi oznacza całkowite oddanie się Bogu i jednocześnie heroiczne trwanie w powołaniu bez zwracania uwagi na ludzki osąd.
Czytanie z Pierwszego Listu świętego Pawła Apostoła do Koryntian
Bracia:
Niech ludzie uważają nas za sługi Chrystusa i za szafarzy tajemnic Bożych. A od szafarzy już tutaj się żąda, aby każdy z nich był wierny.
Mnie zaś najmniej zależy na tym, czy będę osądzony przez was, czy przez jakikolwiek trybunał ludzki. Co więcej, nawet sam siebie nie sądzę. Sumienie nie wyrzuca mi wprawdzie niczego, ale to mnie jeszcze nie usprawiedliwia. Pan jest moim sędzią.
Przeto nie sądźcie przedwcześnie, dopóki nie przyjdzie Pan, który rozjaśni to, co w ciemnościach ukryte, i ujawni zamiary serc. Wtedy każdy otrzyma od Boga pochwałę.
ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ (Mt 6, 33) [c1]Aklamacja:[/c1] Alleluja, alleluja, alleluja.
Starajcie się naprzód o królestwo Boże i o jego sprawiedliwość,
a wszystko będzie wam dodane. [c1]Aklamacja:[/c1] [Alleluja, alleluja, alleluja.
EWANGELIA (Mt 6, 24-34)
Pan Jezus podejmuje i rozwija starotestamentalny obraz Boga, który nakreślił prorok Izajasz – najbardziej troskliwego Ojca i Opiekuna. Przekonuje zarazem, że człowiek wierzący winien odpowiedzieć Bogu postawą zawierzenia i pełnego zaufania. Kto ufa Bogu bezgranicznie, będzie zawsze kierował się Bożym prawem i sprawiedliwością.
Słowa Ewangelii według świętego Mateusza
Jezus powiedział do swoich uczniów:
«Nikt nie może dwom panom służyć. Bo albo jednego będzie nienawidził, a drugiego będzie miłował; albo z jednym będzie trzymał, a drugim wzgardzi. Nie możecie służyć Bogu i Mamonie.
Dlatego powiadam wam: Nie troszczcie się zbytnio o swoje życie, o to, co macie jeść i pić; ani o swoje ciało, czym się macie przyodziać. Czyż życie nie znaczy więcej niż pokarm, a ciało więcej niż odzienie? Przypatrzcie się ptakom w powietrzu: nie sieją ani żną i nie zbierają do spichrzów, a Ojciec wasz niebieski je żywi. Czyż wy nie jesteście ważniejsi niż one?
Kto z was przy całej swej trosce może choćby jedną chwilę dołożyć do wieku swego życia?
A o odzienie czemu się zbytnio troszczycie? Przypatrzcie się liliom na polu, jak rosną: nie pracują ani przędą. A powiadam wam: nawet Salomon w całym swoim przepychu nie był tak ubrany jak jedna z nich. Jeśli więc ziele na polu, które dziś jest, a jutro do pieca będzie wrzucone, Bóg tak przyodziewa, to czyż nie o wiele pewniej was, małej wiary?
Nie troszczcie się więc zbytnio i nie mówcie: co będziemy jeść? co będziemy pić? czym będziemy się przyodziewać? Bo o to wszystko poganie zabiegają. Przecież Ojciec wasz niebieski wie, że tego wszystkiego potrzebujecie. Starajcie się naprzód o królestwo Boga i o Jego sprawiedliwość, a to wszystko będzie wam dodane. Nie troszczcie się więc zbytnio o jutro, bo jutrzejszy dzień sam o siebie troszczyć się będzie. Dosyć ma dzień swojej biedy».
KLIKNIJ TUTAJ I PRZECZYTAJ PROFESJONALNIE PRZYGOTOWANE DLA CIEBIE KOMENTARZE DO CODZIENNEJ LITURGII SŁOWA NA EDYCJA.PL
KATECHEZA
LITURGIA SŁOWA
WPROWADZENIE
MATKA APOSTOŁKĄ EUCHARYSTII [3]
