WPROWADZENIE
KATECHEZA
LITURGIA SŁOWA
MOC WIARY
Syn Boży, który stał się człowiekiem z Maryi, pochodził z rodu Dawida, tak jak Jego matka i prawny opiekun Józef. Jezus był członkiem Narodu wybranego, składającego się z dwunastu pokoleń synów Jakuba. Lud ten otrzymał nieodwracalne dary łaski i wezwanie Boże. Jednak Wcielenie jest wydarzeniem, które dotyczy całej ludzkości i przekracza granice Izraela. Jezus Chrystus znosi bariery dzielące ludzi i tworzy z nich jedną wspólnotę miłości. Nie ma już żyda ani poganina, nie ma już niewolnika ani człowieka wolnego, nie ma już mężczyzny ani kobiety, wszyscy bowiem jesteście kimś jednym w Chrystusie (Ga 3, 28).
Płyną z tego szczegółowe wskazania dla chrześcijan. Najważniejsze z nich to być w jedności z Chrystusem. Od chwili Wcielenia bowiem, ludzkość składa się z tych, którzy są z Chrystusem i z tych, którzy jeszcze z Nim nie są. Być z Chrystusem to dla człowieka szczególne wyróżnienie, wielka godność, ale też zadanie do wypełnienia. Tego daru nie można egoistycznie zatrzymywać dla siebie. Chrystusa trzeba głosić, Chrystusem trzeba się dzielić. Wtedy znikną wszystkie przeszkody odgradzające ludzi od siebie.
Jezus uzdrawia córkę kobiety kananejskiej, mimo że nie należała ona do domu Izraela. My także mamy okazywać miłość ludziom, nie pytając o to, skąd pochodzą, jakiego są stanu lub jakie mają przekonania. Bo Chrystus narodził się, poniósł śmierć i zmartwychwstał dla wszystkich ludzi, bez wyjątku.
abp Edward Ozorowski
„Ulituj się nade mną, Panie, Synu Dawida!”
(Mt 15, 22)
LITURGIA SŁOWA
KATECHEZA
WPROWADZENIE
W Eucharystię wprowadza nas dzisiaj wiara kobiety kananejskiej, która prosi o dar jej nienależny. Pan nagradza natarczywość kobiety. Upór w wierze jest bowiem cnotą. Z taką samą nieustępliwością wołajmy i my do Pana o Chleb eucharystyczny i dar wiary dla nas wszystkich.
PIERWSZE CZYTANIE (Iz 56, 1. 6-7)
Zbawienie bierze początek od Żydów, którzy są Narodem wybranym. Od samego jednak początku Bóg ogłaszał, ż Jego pragnieniem jest zbawić wszystkich. Prorok Izajasz przypomina, że modlitwy i ofiary zarówno Żydów, jak i cudzoziemców mają taką samą wartość, bo dom Boży jest domem dla wszystkich narodów.
Czytanie z Księgi proroka Izajasza
Tak mówi Pan: «Zachowujcie prawo i przestrzegajcie sprawiedliwości, bo moje zbawienie już wnet nadejdzie i moja sprawiedliwość ma się objawić.
Cudzoziemców zaś, którzy się przyłączyli do Pana, ażeby Mu służyć i ażeby miłować imię Pana i zostać Jego sługami, wszystkich zachowujących szabat bez pogwałcenia go i trzymających się mocno mojego przymierza, przyprowadzę na moją Świętą Górę i rozweselę w moim domu modlitwy. Całopalenia ich oraz ofiary będą przyjęte na moim ołtarzu, bo dom mój będzie nazwany domem modlitwy dla wszystkich narodów».
PSALM (Ps 67, 2-3. 5 i 8)
Psalmista wychwala powszechność Bożego zbawienia, które ma objąć wszystkie ludy. Bóg nie ogranicza swej miłości tylko do Żydów, ale chce okazać miłosierdzie wszystkim narodom. [c1]Refren:[/c1] Niech wszystkie ludy sławią Ciebie, Boże. Niech Bóg się zmiłuje nad nami, i nam błogosławi, [c1]*[/c1] niech nam ukaże pogodne oblicze. Aby na ziemi znano Jego drogę, [c1]*[/c1] Jego zbawienie wśród wszystkich narodów. [c1]Ref.[/c1] Niech się narody cieszą i weselą, [c1]†[/c1] bo rządzisz ludami sprawiedliwie [c1]*[/c1] i kierujesz narodami na ziemi. Niechaj nam Bóg błogosławi, [c1]*[/c1] niech się Go boją wszystkie krańce ziemi. [c1]Ref.[/c1]
DRUGIE CZYTANIE (Rz 11, 13-15. 29-32)
Apostoł Paweł ubolewa, że jego rodacy odrzucili Chrystusa. Widzi w tym jednak nie tylko nieszczęście, ale i szansę. Oto każdy grzech, w Bożej perspektywie, może okazać się szczęśliwą winą, która na nowo przywraca człowieka Bogu. Bo Bóg zawsze okazuje grzesznikowi swoje miłosierdzie.
Czytanie z Listu świętego Pawła Apostoła do Rzymian
Bracia:
Do was, pogan, mówię: «Będąc apostołem pogan przez cały czas chlubię się posługiwaniem swoim w tej nadziei, że może pobudzę do współzawodnictwa swoich rodaków i przynajmniej niektórych z nich doprowadzę do zbawienia. Bo jeżeli ich odrzucenie przyniosło światu pojednanie, to czymże będzie ich przyjęcie, jeżeli nie powstaniem ze śmierci do życia?
Bo dary łaski i wezwanie Boże są nieodwołalne. Podobnie bowiem jak wy niegdyś byliście nieposłuszni Bogu, teraz zaś z powodu ich nieposłuszeństwa dostąpiliście miłosierdzia, tak i oni stali się teraz nieposłuszni z powodu okazanego wam miłosierdzia, aby i sami w czasie obecnym mogli dostąpić miłosierdzia. Albowiem Bóg poddał wszystkich nieposłuszeństwu, aby wszystkim okazać swe miłosierdzie».
ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ (Mt 4, 23) [c1]Aklamacja:[/c1] Alleluja, alleluja, alleluja.
Jezus głosił Ewangelię o królestwie
i leczył wszelkie choroby wśród ludu. [c1]Aklamacja:[/c1] Alleluja, alleluja, alleluja.
EWANGELIA (Mt 15, 21-28)
To nie deklaracja wiary ani formalna przynależność do Kościoła czynią nas ludźmi wierzącymi, ale zawierzenie Bogu. Kobieta kananejska nie należała do Narodu wybranego. Miała więc świadomość, iż według ówczesnych reguł nie może niczego oczekiwać od Mesjasza. Mimo to natarczywie prosiła Jezusa o uzdrowienie swojej córki. Jezus wysłuchuje tej prośby i czyni cud przez wzgląd na wiarę kobiety.
Słowa Ewangelii według świętego Mateusza
Jezus podążył w stronę Tyru i Sydonu. A oto kobieta kananejska, wyszedłszy z tamtych okolic, wołała: «Ulituj się nade mną, Panie, Synu Dawida! Moja córka jest ciężko dręczona przez złego ducha». Lecz On nie odezwał się do niej ani słowem.
Na to zbliżyli się do Niego uczniowie i prosili: «Odpraw ją, bo krzyczy za nami».
Lecz On odpowiedział: «Jestem posłany tylko do owiec, które poginęły z domu Izraela».
A ona przyszła, upadła przed Nim i prosiła: «Panie, dopomóż mi».
On jednak odparł: «Niedobrze jest zabrać chleb dzieciom i rzucić psom».
A ona odrzekła: «Tak, Panie, lecz i szczenięta jedzą z okruszyn, które spadają ze stołów ich panów».
Wtedy Jezus jej odpowiedział: «O niewiasto, wielka jest twoja wiara; niech ci się stanie, jak chcesz». Od tej chwili jej córka została uzdrowiona.